Mam na imię Natallia i bardzo trudno mi prosić o pomoc. Ale dziś stoję na krawędzi — psychicznie, fizycznie i finansowo.

Kilka lat temu, jak wiele osób, marzyłam o lepszym życiu. Zdecydowałam się otworzyć własny mały biznes. Zainwestowałam wszystko: pieniądze, czas, serce. Żyłam tą ideą, walczyłam do końca. Niestety, rzeczywistość okazała się brutalna — problemy z czynszem, wzrost kosztów, brak klientów… Robiłam, co mogłam. Nie udało się.

Po zamknięciu firmy zostałam z długiem w wysokości 30 000 zł. To nie są pieniądze wydane na luksusy. To kredyty i zobowiązania, które brałam, żeby ratować działalność. Nikogo nie oszukałam, nikomu nie zaszkodziłam — po prostu nie dałam rady.

Dziś pracuję i staram się spłacać choć część długu, ale to jak kropla w morzu. Odsetki rosną. Codziennie telefony, listy, groźby… Czasem budzę się w środku nocy z lęku, że zostanę bez dachu nad głową, bez nadziei, bez przyszłości.

Nie chcę żyć w długach. Chcę znów oddychać. Pracować, planować, pomagać innym — nie tylko walczyć o przetrwanie.

Błagam, jeśli możesz — pomóż mi.

Każda, nawet najmniejsza wpłata daje mi nadzieję i siłę.

Jeśli nie możesz wpłacić — proszę, udostępnij ten link.

Płaczę, pisząc te słowa… ale w sercu wciąż tli się nadzieja. Dziękuję z całego serca każdemu, kto to przeczytał.

Na co przeznaczę środki:

• Spłatę najpilniejszych kredytów i zobowiązań
• Zmniejszenie presji ze strony firm windykacyjnych
• Powrót do stabilności i życia bez lęku