Pomóż mi w walce z chorobą nowotworową – każda pomoc się liczy!

Witajcie, 

Mam na imię Agata jestem żoną i mamą dwóch wspaniałych synków w wieku 9 i 1,5 roku. Zawodowo od 17 lat zajmuję się pracą z dziećmi w wieku przedszkolnym. Jednak od pewnego czasu walczę z chorobą, której nikt się nie spodziewał– rakiem piersi z przerzutami. Diagnoza była szokiem, a moja codzienność nagle zmieniła się w walkę o życie. W tym trudnym czasie uczę się, jak czerpać siłę z małych rzeczy. Jednak abym mogła znów stanąć na nogi i być aktywną mamą dla moich synków potrzebuję Waszej pomocy w zebraniu środków finansowych na zakup bardzo drogiego leku, który w moim przypadku nie jest refundowany. Koszt miesięcznej dawki leku to około 12.000 zł.

Moja historia

Na początku nie podejrzewałam, że coś może być nie tak. Zwykłe objawy, takie jak przewlekłe zmęczenie, bóle kręgosłupa i żołądka, z czasem zaczęły się nasilać. Po serii badań lekarze postawili diagnozę:  rak piersi z licznymi przerzutami do wątroby, kości i płuc. To był moment, który zatrzymał całe moje życie.

Od tego dnia moja codzienność to walka z chorobą. Przeszłam już 6 chemioterapii i 1 radioterapię, ale droga do pełnego zdrowia jest jeszcze długa. Leczenie, wizyty lekarskie, leki i rehabilitacja wiążą się z ogromnymi kosztami, które znacznie przewyższają moje możliwości finansowe.

Dlaczego potrzebuję Waszej pomocy?

W chwili obecnej najważniejsze jest dla mnie zgromadzenie środków finansowych na zakup leku Perjeta, który dla mnie niestety nie jest objęty refundacją, a koszty jego zakupu przekraczają możliwości moje i mojej rodziny.

 Z Waszą pomocą będę mogła kontynuować leczenie, które daje mi nadzieję na lepsze jutro.

Jak możesz pomóc?

- Wpłać dowolną kwotę – każda złotówka ma znaczenie.

- Udostępnij tę zbiórkę – może dzięki Tobie ktoś inny również zdecyduje się pomóc.

- Zostaw słowo wsparcia – mentalne wsparcie jest tak samo cenne, jak to finansowe.

Z góry dziękuję za każdą formę pomocy. Wiem, że dzięki ludziom dobrej woli uda mi się pokonać chorobę i wrócić do normalnego życia. Wierzę, że nie jestem w tej walce sama.

Z wyrazami wdzięczności, 

Agata