Po długiej rozmowie z rodziną Pani Stefani razem uznaliśmy, że nie możemy zmusić nikogo do niczego. Nie jesteśmy też w stanie wszystkich na siłę uszczęśliwić. Rodzina zrobi wszystko by staruszka nie siedziała na ulicy, ale nie może dziś obiecać, że będzie skuteczna. 

Tym samym rodzina oraz Pani Stefania zrzeka się całości zebranej kwoty. Szanuje to podejście, życzyłem na końcu by starać się więcej czasu spędzać z Stefanią by ta nie „uciekała” do Katowic.

Od kilku tygodni po głowie chodzi mi Mikołaj. Tyle szczęśliwych dzieciaków, tyle uśmiechów na twarzy - wierzę, że nie zapomnimy o nich. 

Jednak każdy z Nas był kiedyś dzieckiem, ja już chyba nie obchodzę Mikołaja, ale na przekór oklepanym schematom pomyślałem o tych, o których już nie wielu myśli. 

6 grudnia odwiedzę seniorów w tzw. Domach Spokojnej Starości. Oni się nie spodziewają, nie mają Facebooka i nie wiedzą kim jestem. Mikołaj dla nich to już tylko wspomnienie dzieciństwa, chciałbym by na chwilę do niego wrócili. 

Tacy ludzie są wyjątkowi bo cieszą ich drobne rzeczy. Wyobraźcie sobie zaciekawienie Pani Genowefy, która zacznie wyciągać z reklamówki swoje ulubione ciastka, czy Pana Romka, który kocha cukierki wiśniowe w likierze? Mniam. 

Mam nadzieję, że zrobi im się miło gdy dostaną upominki. 

To prezent ode mnie, od Was, ale też od Pani Stefani…

Otwieram zrzutkę, cel 15 tys!! a nie, ja ją właśnie zamknąłem 😅 mamy rekord 😁