Mam na imię Andrzej, żona Kasia, razem mamy troje nastoletnich dzieci - Adama, Szymona i Marysię.

Mieszkamy w małej miejscowości w woj. lubelskim, w domu u rodziców. Nie uzyskujemy stałych dochodów - Kasia pracuje jako opiekun osób starszych i chorych, na 1/2 etatu na umowę-zlecenie, ja jestem w trakcie poszukiwania pracy, posiadam status osoby niepełnosprawnej, co w znaczący sposób utrudnia znalezienie odpowiedniej.

Nigdy nie pisaliśmy tego typu tekstu, nie prosiliśmy w takiej formie o pomoc.

Niestety, swoimi nieprzemyślanymi decyzjami i postępowaniem doprowadziliśmy do znaczącego zadłużenia rodziny i prawie do rozpadu. Pomimo poczynionych w przeszłości inwestycji i podejmowania wielu kroków, aby długi spłacić, między innymi ukończonego kursu „Finanse po Bożemu”, prowadzonego przez Fundację CROWN, w czasie którego nauczyliśmy się lepiej zarządzać posiadanymi pieniędzmi, perspektywy na szybką poprawę finansów nie wyglądają dobrze.

To co uzyskujemy z pracy i wyprzedaży rzeczy oraz zasiłków nie starcza na pokrycie codziennych, niezbędnych wydatków i koniecznych zobowiązań. Dług w niewielkim stopniu się zmniejszył.

Od kiedy staramy się współpracować we wszystkim z Bogiem jest znacznie lepiej, jednak wciąż wysokie zobowiązania, które pochłaniają dużą część budżetu napawają nas niepewnością o przyszłość i smutkiem. Za namową jednej z osób w grupie stworzyliśmy nawet tę zrzutkę na spłatę zadłużenia. 

Nie muszę chyba tłumaczyć, jak ta sytuacja wpływała przez lata na małżeńską relację. Jest ciężko, ale dzięki naszym staraniom i poprawie również relacji z Bogiem znowu jesteśmy na dobrej drodze do przezwyciężenia najtrudniejszego w naszym życiu kryzysu... W ostatnim czasie doświadczyliśmy ogromnej łaski Boga „cudu zamiany zła w dobro, oziębłości w ciepło, szorstkości w delikatność, słów przykrych w czułe, oddalenia w bliskość, smutku w radość, obojętności w pragnienie”. To pomogło "nabrać wiatru w żagle...".

Długi przywieźliśmy jeszcze z UK, gdzie przez długi czas mieszkaliśmy i pracowaliśmy. Koszty życia w Wielkiej Brytanii nas przerosły i postanowiliśmy 5 lat temu wrócić do Polski. Pomimo upływu lat nasze zobowiązania to wciąż znacząca kwota, w której prawie połowa to odsetki.

Tylko w sferze marzeń pozostają wspólne wakacje z dziećmi, które mieliśmy raz w życiu, a o własnym dachu nad głową nawet nie próbujemy myśleć.

Zastanawiam się wciąż, co mógłbym jeszcze napisać. Jak przekonać, że swoim gestem wsparcia możesz przyczynić się nie tylko do rozwiązania finansowego kryzysu, lecz także - a właściwie przede wszystkim - do uratowania rodziny. 

Jesteśmy zdeterminowani, aby pokonać ten kryzys. Nie możemy się poddawać, chcemy wykorzystać wszelkie możliwe sposoby na odzyskanie normalnego życia, nawet, jeśli proszenie obcych ludzi o pomoc wywołuje potężny wstyd.

Chcemy pokazać dzieciom, jak w beznadziei znaleźć wiarę. Jak uciszać zwątpienie i na przekór przeciwnościom wierzyć, że wszystko jest możliwe tylko trzeba o to zawalczyć. A jeśli do tego ma się Boga za Pana, to musi być lepiej.

Nie skupiamy się jednak tylko na sobie. Tym co mamy dzielimy się z innymi chociażby w formie dziesięciny z każdego naszego, nawet najmniejszego dochodu. Planujemy też długoterminowe działania, w których celem jest pomoc osobom zmagają się z podobnymi problemami.

Wiemy, jak wiele może zmienić pozbycie się długu. Wierzymy w pomoc Boga, który codziennie obdarza nas swoimi łaskami, również poprzez różnego typu wsparcie życzliwych nam osób. Każda, nawet niewielka wpłat pomoże wyjść z tego kryzysu.

Czy możemy liczyć również i na Twoją pomoc?

Bardzo dziękujemy i serdecznie pozdrawiamy!

PS. W tej zrzutce znajdziesz także linki do aukcji na Allegro, gdzie wystawiamy różne rzeczy z poczynionych kiedyś inwestycji oraz rzeczy osobiste, domowe, których sprzedaż pomaga w tym, aby nie powiększać zadłużenia.

W ten sposób również możesz nas wspierać.