Witajcie Kochani. Jest mi niezręcznie prosić Was o pomoc ale kompletnie nie mam pojęcia gdzie już się o nią zwracać. Jestem samotną matką wychowującą dwójkę małych dzieci. Moja sytuacja/historia niektórych szokuje a innych śmieszy. Otóż 5 lat temu uciekłam od partnera,ojca dzieci,od którego doświadczałam przemocy psychicznej a trzy lata temu kazano mi wynosić się z domu rodzinnego gdzie przemoc psychiczna była jak chleb powszedni. Nie pomagało zgłaszanie tego do odpowiednich władz a jeszcze pogarszało. Radzono mi wyprowadzkę skoro to nie jest mój dom albo dostosowanie się, cokolwiek miałoby to znaczyć. Na dzień dzisiejszy wynajmuję mieszkanie łącznie z rachunkami 2tys.zł plus opłata za przedszkole a na ,,życie " zostaje niewiele. Utrzymujemy się z 500+, alimentów na dzieci i mojego zasiłku dla bezrobotnych. Każdy dzień jest dla mnie wyzwaniem ale i błogosławieństwem. Jednocześnie myślę co dalej, jak nam pomóc a z drugiej strony odczuwam ulgę, bo nikt już się nie znęca ,że poranki mamy spokojne,że mogę się uśmiechnąć,poruszać swobodnie i nikt tego nie komentuje z pogardą. Jesteście moją jedyną nadzieją. Z góry bardzo dziękuję za okazaną pomoc i życzę Wam dużo miłości, ciepła rodzinnego oraz uśmiechu na każdy dzień.