Opisanie tej historii jest próbą pomocy rodzicom, którzy każdego dnia martwią się i zastanawiają za co opłacić rachunki i kupić jedzenie. To swego rodzaju prośba ich kochającej córki o wsparcie, choćby najmniejsze dla osób, które starają się godnie żyć. Czuję się w obowiązku pomocy swoim rodzicom, którzy zmagają się codziennie z wieloma problemami. Sama robię co mogę, żeby ich wesprzeć, ale to jest niekiedy ponad moje siły i możliwości. Mój tato choruje na nowotwór, który będzie mu „towarzyszył” do końca życia, a mama pracuje fizycznie już prawie 40 lat za pensję nie pozwalającą normalnie żyć. Mama cierpi na depresję od wielu lat i często słyszę od niej, że jest jej wszystko jedno, że jej już nie zależy na życiu…Mój tato podejmuje różne pracę dodatkowe, ale są to prace fizyczne i na chwilę. Jest on emerytem, a część jego emerytury (bardzo niskiej) pochłania kredyt, który mama wzięła na „życie”. Szukam dla taty uczciwej możliwości zarobku, ale graniczy to obecnie z cudem. Dodatkowo stan zdrowia uniemożliwia jemu pracę fizyczną, ponieważ wyniki pogarszają się z każdą wizytą u onkologa.

Tato jest alkoholikiem, który jest trzeźwy od wielu lat. Stara się normalnie żyć i pomagać mamie jak się tylko da. Daje świadectwa swojej choroby i uzdrowienia w szkołach, pomaga i edukuje młodzież, żeby nie popełniła tego samego błędu co on. Niestety pieniędzy każdego miesiąca brakuje na podstawowe potrzeby.

Mój 8-letni syn nie wyobraża sobie życia bez babci i dziadzia. Kocha ich bardzo i jest to kolejny powód, że rodzice powinni żyć jak najdłużej w spokoju i poświęcając czas dla swoich kochających wnuków.

Może liczę na cud i na to, że rodzice odzyskają spokój i radość życia, ale wierzę w dobro. Sama pomagam innym ludziom jak tylko się da, zawsze jestem otwarta na innych i kocham ludzi. Może znajdzie się ktoś kto pomoże, w jakikolwiek sposób, znajdzie rozwiązanie tej sytuacji. Mama z tatą marzą o wygodnym łóżku, bo ich nie nadaje się już do użytku. Tato chciałby w spokoju odpocząć w swojej chorobie nie martwiąc się o pieniądze na rachunki i na normalne życie. To niewiele a jednak w obecnej sytuacji bardzo dużo.

Bardzo proszę o wsparcie, o podsunięcie rozwiązania, oferty pracy dla taty. Będę dozgonnie wdzięczna za jakąkolwiek pomoc, choćby tą najmniejszą.

Magda