Pszczelarstwo -

Pomoc w zakupie większej ilości uli.

Pomoc w zakupie większej ilości uli.

Pszczelarstwo – co wziąć pod uwagę, ZANIM zdobędziesz pszczoły!

 Po ustaleniu celów możesz rozpocząć podróż. Zacznij od dołu z celami krótkoterminowymi, aby osiągnąć cele średnioterminowe. Następnie, gdy cele średnioterminowe zostaną osiągnięte, możesz rozpocząć podróż w kierunku osiągnięcia celów długoterminowych.

Czy masz czas?

 Pszczelarstwo wymaga zaangażowania czasu, a dla większości gospodarzy jest to najbardziej pracowita część roku, więc czy naprawdę chcesz dodać kolejny obowiązek do swojej letniej listy zadań? Kiedy po raz pierwszy uczysz się, jak dbać o pszczoły, ważne jest, aby co kilka tygodni sprawdzać ule, aby szukać zmian, sprawdzać szkodniki i decydować, kiedy zbierać miód. Gdy nabierzesz większego doświadczenia, będziesz w stanie ocenić, jak warunki pogodowe i flora wpłyną na twoje ule i nie będziesz musiał ich tak często sprawdzać. Do tej pory zarządzanie naszymi pszczołami zajmowało mi więcej czasu, niż się spodziewałem. Będziesz także potrzebował czasu, aby dowiedzieć się o pszczołach. Musisz jak najwięcej czytać, odwiedzać ludzi z pszczołami lub dołączyć do lokalnego klubu pszczelarskiego. Im więcej wiesz o pszczołach, tym łatwiej będzie ci odpowiednio się nimi opiekować, a to wszystko wymaga czasu. W tym poście wymieniłem zalecane zasoby pszczelarskie.

Czy jesteś uczulony na użądlenia pszczół? Może się to wydawać oczywiste, a jeśli wiesz, że jesteś bardzo uczulony na użądlenia pszczół, prawdopodobnie nie będziesz zainteresowany hodowlą pszczół, ale niektórzy ludzie tak naprawdę nie wiedzą, czy są uczuleni. I wydaje się, że są różne stopnie reakcji. czy jesteś uczulony? Osobiście uważam, że użądlenia są bardzo bolesne, chociaż nie zagrażają życiu, i staram się unikać wściekłych pszczół. Warto na wszelki wypadek przygotować apteczkę przeciw pszczołom, zawierającą tabletki i krem przeciwhistaminowy, żel z aloesu i okłady chłodzące. Czy stać cię na cały sprzęt? pszczelarstwo 5 Ule są drogie, a początkujący pszczelarze mogą ulec pokusie, aby skąpić na innym sprzęcie po wydaniu tak dużo na pszczoły. Oprócz uli będziesz potrzebować również welonu ochronnego i palacza (minimum). Poleciłbym również kurtkę i rękawiczki, aby upewnić się, że nie zostaniesz użądlony (bardziej doświadczeni pszczelarze uczą się chodzić bez, ale dopóki dobrze nie poznasz pszczół, jest to ryzykowne). Do ekstrakcji miodu nie trzeba używać miodarki obrotowej, wystarczy przefiltrować plaster miodu przez sito. Będziesz potrzebował narzędzia do ula i szczotki do pszczół do podstawowego zarządzania ulem. Jeśli chcesz się rozwijać, tworząc więcej uli, będziesz musiał kupować skrzynki, ramy i fundamenty do uli (chyba że zdecydujesz się na metodę pszczelarską z górnym paskiem).

Jeśli uznasz, że w tej chwili pszczoły nie są dla ciebie, jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby uzyskać większość korzyści bez żadnego wysiłku! Po pierwsze, możesz posadzić dużo kwiatów w swoim ogrodzie, aby przyciągać i karmić owady zapylające, w tym pszczoły miodne. Możesz także zachęcić samotne zapylacze do życia w swoim ogrodzie, budując hotele dla pszczół. Na koniec możesz podejść do lokalnego klubu pszczelarskiego i zapytać, czy ktoś nie chciałby mieć u ciebie ula. Prawdopodobnie zapłacą ci miodem, a zapylanie otrzymasz również za darmo.

Utrzymanie każdego małego zwierzęcia w zagrodzie wymaga "narzędzi rzemieślniczych". Wiele z nich jest dość ogólnych. Na przykład możesz użyć tego samego schronienia dla swojej kozy lub kaczki. Ale w świecie pszczelarskim wszystko jest bardzo wyspecjalizowane. Jeśli nigdy wcześniej nie zajmowałeś się pszczołami, będą wydawały się bardzo obce.

A więc zdecydowałeś się ulepszyć swoje gospodarstwo, farmę lub ogród, zdobywając pszczoły. Ale jakich narzędzi pszczelarskich będziesz potrzebować, aby odnieść sukces? Dlaczego ich potrzebujesz i ile będą kosztować? Zapałki lub zapalniczka - Aby zapalić palacza Latarka Szkło powiększające Mała butelka do włożenia czegoś (może chcesz coś dokładniej obejrzeć lub pokazać komuś innemu). Nóż do kartonów lub inny mały nóż Taśma klejąca - każda skrzynka narzędziowa powinna mieć taśmę klejącą... nigdy nie wiadomo. Pasek narzędziowy, który pozwoli Ci trzymać narzędzia w zasięgu ręki. ZAWSZE należy mieć przy sobie telefon komórkowy - w nagłych przypadkach. Leki przeciwhistaminowe - W przypadku użądlenia przez pszczołę (zalecane przez klinikę majonezu) Ostatnią rzeczą, którą radzę ci mieć, jest "dziennik/folder". Będziesz chciał prowadzić staranne rejestry swoich pszczół. Pomoże ci to na wiele sposobów. Będziesz mógł zobaczyć wzrosty/spadki w swoim ulu lub lepiej wiedzieć, kiedy spodziewać się szybkiego wzrostu, a tym samym odeprzeć rój. Możesz zobaczyć rok po roku, ile miodu wydobywasz i co mogło na to wpłynąć, śledzić, ile na nie wydałeś, a jeśli jesteś w stanie wymagającym kontroli, możesz pokazać, jak dbałeś o swoje pszczoły. I wiele więcej. Podczas podróży znajdziesz jeszcze kilka narzędzi pszczelarskich, które będziesz chciał dodać. Ale ta lista jest dobrym miejscem do rozpoczęcia. Teraz musisz pomyśleć o zdobyciu pszczół. Być może myślisz, że to brzmi jak dużo pieniędzy, aby zacząć hodować pszczoły. I miałbyś rację. Pszczelarstwo może wymagać sporych zmian na początek. Gdziekolwiek od 500,00 $ do 1500,00 $. Zajmie to również sporo czasu każdego tygodnia. Będziesz musiał się ubierać co tydzień. Otwórz ul i sprawdź stan zdrowia ula. Musisz także być gotowy, aby zaopiekować się nimi w nagłych wypadkach, takich jak zbliżająca się powódź, pożar, atak szopa/niedźwiedzia, a nawet choroba. W tym miejscu dołączenie do lokalnego klubu pszczelarskiego może być tak dobrą rzeczą, ponieważ koledzy pszczelarze mogą sobie nawzajem pomagać w nagłych wypadkach lub przeliterować się na wakacje. Nadal nie jesteś pewien, czy chcesz zacząć hodować pszczoły? Sprawdź ten mniej stały pomysł z "Wiadomości Matki Ziemi". Możesz po prostu wypożyczyć kilka pszczół, aby je wypróbować! Nawet nie zaczęliśmy wydobywać miodu, co jest kolejnym dobrym powodem, aby dołączyć do klubu pszczelarskiego. Często dysponują sprzętem wydobywczym, który można wypożyczyć lub wypożyczyć. A dla małego pszczelarza po prostu nie opłaca się mieć własnego. Uff! To dużo informacji! Czy pamiętasz jakieś narzędzia pszczelarskie, które przegapiłem? Napisz do mnie i daj mi znać. Chciałbym usłyszeć od ciebie.

A jeśli podobał Ci się ten post, udostępnij!

Tutaj będo ULE

Tu mapą świata gdzie są ule https://apiarymap.com/

Zabijania i/lub usuwania warrozy

Leczenie, które stosujemy i zalecamy, jest w rzeczywistości połączeniem dwóch zabiegów organicznych, które okazały się bardzo skuteczne w zabijaniu i/lub usuwaniu roztoczy Varroa. Po pierwsze, używamy pudru cukrowego, aby szybko usunąć dużą liczbę roztoczy z pszczół i usunąć je z ula przez ekranowaną podłogę. Cukier puder działa na dwa sposoby, po pierwsze, działa jak łożysko kulkowe pod stopami roztoczy i uniemożliwia im utrzymanie dobrego chwytu żywiciela. Drugą rzeczą, która dzieje się po zastosowaniu cukru pudru, jest to, że pszczoły natychmiast zaczynają dbać o siebie i siebie nawzajem, starając się usunąć cukier z ich ciał, jednocześnie strącając roztocza. Bez względu na przyczynę, kilka minut po zastosowaniu preparatu cukier puder i roztocza będą spadać z dna ula na ziemię. Skoro już o tym mowa, jeśli masz problem ze szczególnie agresywnymi mrówkami, możesz zostawić swoją tabliczkę samoprzylepną na miejscu w trakcie i przez krótką chwilę po tej procedurze, aby złapać cukier, aby ich nie przyciągać.

Uwaga: Zdecydowanie zaleca się zrobienie w tym celu własnego cukru pudru. Prawie wszystkie kupowane w sklepach cukry pudry zawierają skrobię kukurydzianą, która jest stosowana jako środek przeciwzbrylający. Pszczoły nie mogą trawić skrobi kukurydzianej, a ponieważ nieuniknione jest, że zjedzą trochę cukru pudru, najlepiej zrobić to samemu. W połączeniu z posypywaniem cukrem pudrem stosujemy mieszankę olejku tymiankowego i oleju mineralnego, która szybko zabija dużą liczbę roztoczy. Opary olejku tymiankowego pozostaną w ulu przez kilka dni, zanim całkowicie wyparują, co oznacza, że nawet roztocza, które znajdowały się w zamkniętych komórkach w momencie aplikacji, mogą zostać zabite, gdy pojawią się kilka dni później. Aby rozpocząć, musisz najpierw zrobić trochę cukru pudru. Można to łatwo zrobić, sproszkując zwykły, biały, granulowany cukier trzcinowy w blenderze ustawionym na niskie obroty. Będziesz potrzebował 1/2 szklanki cukru pudru na ciało ula, ale nie próbuj przetwarzać więcej niż 1/2 szklanki na raz w blenderze, bo prawdopodobnie go spalisz. Rozdrobnienie każdej 1/2 szklanki cukru zajmuje tylko około 30 sekund. Przyjrzyj się mu dokładnie za każdym razem, gdy robisz 1/2 szklanki, aby upewnić się, że wygląda tak, jak powinien wyglądać cukier puder i, jeśli to konieczne, potrząśnij nim i miksuj trochę dłużej, aż do uzyskania pożądanego rezultatu.

Pszczoły miodne utrzymują swój ul w czystości i sterylności. Jeśli pszczoła zdechnie, inne natychmiast ją usuwają. Jeśli larwa lub poczwarka umrze, odchodzi. Pszczoły utrzymują porządek w domu. Wczesną wiosną, kiedy pogoda może być niestabilna, nagłe ochłodzenie może spowodować wyziębienie i śmierć części rozwijającego się potomstwa. Kiedy tak się dzieje, pszczoły posłusznie usuwają zwłoki i wyciągają je z ula. Czasami lądowisko przy wejściu jest tak daleko, jak mogą je unieść. Możesz zauważyć kilka martwych lęgów przy wejściu lub na ziemi przed ulem. Nie przejmuj się - pszczoły wykonują swoją pracę. Kilka ofiar wczesną wiosną jest normalne. Nie musisz się martwić, chyba że jest wiele martwych pszczół - powiedzmy, więcej niż dziesięć. Czasami pszczelarze nieświadomie przyczyniają się do problemu schłodzonego czerwiu. Możesz zrobić kilka rzeczy, aby uniknąć zagrożenia dla swoich pszczół: Gdy temperatura spadnie poniżej 50 stopni F (10 stopni Celsjusza), kontrole powinny być bardzo, bardzo krótkie. Za każdym razem, gdy otwierasz ul, ucieka dużo ciepła, a potomstwo może szybko wystygnąć i umrzeć. Zapewnij odpowiednią wentylację, aby uniknąć kondensacji, zwłaszcza na górze i po bokach ula. Powstała lodowata woda kapiąca na grzebień może schłodzić czerw. Sprawdzaj swoje pszczoły tylko w dni, kiedy jest słaby wiatr lub nie ma go wcale (szczególnie podczas chłodnej pogody). Silne wiatry oziębią (i zabiją) potomstwo.

Najbardziej popularną częścią ula może być budka z czerwiem pszczół. Dlaczego pszczelarze są tak zafascynowani wydarzeniami w tej części ula? 

Odpowiedź jest prosta. Zawiera serce ula. Na tym obszarze żyje następne pokolenie pszczół robotnic. Warunki panujące w budce lęgowej wiele mówią pszczelarzowi o aktualnym stanie rodziny i jej przyszłości. Głęboka lęgowica lub komora

Jedyną różnicą jest wysokość skrzynek - pozostałe wymiary są takie same (16" szerokości i 19 7/8" długości). Wysokości to: głęboki 9 5/8" średni 6 5/8" płytkie 5 11/16"

Wraz ze wzrostem kolonii twoje pszczoły powiększają się i, miejmy nadzieję, wymagają dodatkowej przestrzeni. Ale w tym pierwszym pudełku znajduje się komora lęgowa, w której zaczyna się przyszłość ula. Inspekcja komory lęgowej Każda kontrola ula wymaga oceny niektórych ramek z obszaru gniazda lęgowego. Nie jest konieczne przeglądanie każdej klatki - choć czasami może być to konieczne. Silny wzór czerwiu sygnalizuje obecność królowej nieśnej. Przez większość miesięcy w roku powinniśmy znaleźć reprezentacje wszystkich etapów rozwoju pszczół. Jaja złożone przez królową mogą być trudne do zauważenia - przynajmniej do czasu zdobycia trochę doświadczenia w ulu. Ale perłowobiałe larwy pszczół są łatwe do zidentyfikowania. Znalezienie martwych larw w ulu może być oznaką choroby. Rama lęgowa pokryta pszczołami na szczycie ula.

Pudełko lęgowe zawiera ramki plastra miodu, które zawierają rozwijający się czerw pszczeli. Tak, w sześciokątnym grzebieniu będzie też trochę miodu i pyłku. Jednak głównym celem tego obszaru ula jest pełnienie funkcji gniazda do odchowu młodych.

Ile budek lęgowych w ulu?

Liczba budek z czerwiem w ulu różni się w zależności od wyboru pszczelarza. Choć służy głównie do hodowli młodych, przechowuje się tu również trochę żywności - jeśli pozwala na to miejsce. Pszczelarze w chłodniejszym klimacie zwykle używają 2 głębokich nadstawek (lub 3 średnich) do komory lęgowej. Daje to kolonii szansę na duży wzrost. Dużo miejsca dla dużej populacji i dużo miejsca do przechowywania żywności.

Twoja konfiguracja ula może nie być taka sama jak innych - nawet w twoim regionie. Posiadanie 1, 2 lub 3 budek lęgowych w ulu nie jest "złe". Jeśli masz wystarczająco dużo pszczół, aby to utrzymać. Ile boksów lęgowych potrzebujesz? To zależy od klimatu i tego, ile miejsca chcesz im dać. Kluczem do sukcesu jest pamiętanie, że populacja pszczół musi być wystarczająco duża, aby patrolować cały plaster miodu w środku.

Powszechne jest stosowanie odwadniacza (kratka) matek, aby zapobiec składaniu jaj w górnych skrzynkach z miodem. Ułatwia to pszczelarzom zbieranie miodu.

Skąd wiesz, kiedy dodać drugą budkę lęgową do ula? Tej decyzji nie da się określić kalendarzem. Niech postęp twojej kolonii będzie twoim przewodnikiem. Kiedy pszczoły wykorzystują większość ramek w pierwszej budce lęgowej 80% (7/8 z 10), może być czas na budkę numer 2.

Co pszczoły robią w budce lęgowej? Ten obszar kolonii jest zawsze zajęty, ale szczególnie w ciepłym sezonie. Rosnące larwy są stale pielęgnowane przez pielęgniarki. Żarłoczne apetyty utrzymują pszczoły robotnice w ciągłym ruchu. Królowa jest również na grzebieniu w tym rejonie ula. Posłusznie przechodzi przez grzebień, sprawdzając puste komórki. Jeśli komórka jest czysta i gotowa, może zatrzymać się, aby złożyć jajo. Na obrzeżach obszaru plastra lęgowego często można zobaczyć łuk pyłku lub pierzgi. Umieszczono go tutaj, aby był łatwo dostępny dla pracujących pielęgniarek. Z tego samego powodu przechowują również miód w pobliżu. Jeśli kolonia musi wychować nową matkę, to jest to pudełko, w którym zobaczysz mateczniki. Sprawdzanie gniazda lęgowego pod kątem mateczników podczas sezonu rojowego jest powszechną praktyką.

Jeśli używasz innego rodzaju ula, możesz nie mieć oddzielnego pojemnika na lęg pszczół. Ule z belką górną i inne ule poziome składają się tylko z jednego pudełka. Jednak nadal mają komorę lęgową lub obszar ula. Jest to najważniejszy obszar ula do kontroli przez pszczelarza. To, co tu zastaniemy, wiele nam mówi o potrzebach naszych kolonii.

Tak, jeśli masz wystarczająco dużą populację pszczół, aby patrolować i chronić grzebień. Pszczelarze, którzy używają wszystkich średnich nadstawek, często używają 3 skrzynek. Jeśli wykorzystałeś wszystkie płytkie nadstawki, możesz potrzebować jeszcze więcej. Czy powinienem dodać kolejną budkę lęgową? Jeśli Twoja rodzina wykorzystuje 80% obecnego boksu, a ciepły sezon jeszcze się nie kończy, być może nadszedł czas na dodanie boksu. Czy mogę zbierać miód z budki lęgowej? Tak, możesz zbierać miód z budki lęgowej, jeśli nie używałeś chemikaliów do leczenia roztoczy. Jednak nie odbieraj pszczołom całego miodu - umrą z głodu. Co się stanie, jeśli za wcześnie dodasz drugi boks lęgowy?

Szkodniki będą próbowały poruszać się po pustej przestrzeni. Zamontowany podkład woskowy może również ulec zniszczeniu, jeśli pszczoły zdecydują się go zburzyć. Jeśli narysowałeś grzebień w drugim pudełku, mole woskowe mogą go zniszczyć. Czy pojedyncza budka lęgowa jest lepsza niż podwójna? Korzystanie z podwójnych boksów lęgowych ma swoje zalety i wady. Zapewniają więcej miejsca dla pszczół, ale są ciężkie do przenoszenia. Masz również podwójne ramki do przeszukiwania, próbując znaleźć królową.

Królowa hodowcy

Czego szukać u królowej hodowcy

Istnieje wiele cech, które hodowcy oceniają przy wyborze matek reprodukcyjnych - kolor, łagodność, produkcja miodu, zachowanie higieniczne, wielkość populacji i tempo wzrostu. Jednak waga przypisywana tym cechom różni się w zależności od matki-hodowcy, a nawet regionu lub stanu, w którym znajduje się pszczelarz.

Kolor - kolor odgrywa ogromną rolę w wyborze matki rozpłodowej, szczególnie dla pszczelarzy, którzy sprzedają określone linie pszczół miodnych.

Delikatność - Delikatność powinna być na szczycie listy przy wyborze hodowców dla następnego pokolenia królowych, które będą prowadzić twoje kolonie. Nikt nie lubi zajmować się kłującymi, agresywnymi pszczołami, podobnie jak twoi klienci. Wybieraj hodowców z rodzin, które są łagodne przez cały okres inspekcji, unikając tych, w których pszczoły skaczą na ciebie z plastrów. Pomoże to zapewnić, że nie przeprowadzą pełnego ataku, jeśli ramka przypadkowo zostanie upuszczona lub pudełko zostanie zbyt mocno uderzone. Machanie ręką nad górnymi słupkami to dobry test na łagodne zachowanie. Jeśli pracownicy wyskakują z ramek i natychmiast kłują cię w rękę, kolonie te nie powinny szukać materiału rozpłodowego.

Produkcja miodu i wielkość kolonii - te dwie cechy idą w parze. Aby mieć duże zbiory miodu, potrzebna jest kolonia z dużą populacją pszczół w odpowiednim wieku, które wykonają pracę, gdy dostępne są źródła nektaru. Oczywiście klimat i dostępność pożywienia mają pierwszorzędne znaczenie, ale genetyka również ma do odegrania pewną rolę. Ogólnie rzecz biorąc, włoskie i dominujące we Włoszech szczepy hybrydowe wykazują wyższy wskaźnik produkcji potomstwa na początku sezonu niż odmiany kraińskie lub rosyjskie. Wysoka produkcja czerwiu jest cechą poszukiwaną przez pszczelarzy, którzy wysyłają swoje rodziny do zapylania na początku roku lub tych, którzy znajdują się tam, gdzie występują wczesne spływy miodu. Ale wada posiadania kolonii o dużej populacji jest prosta - dużo pszczół oznacza dużo gęb do wykarmienia. Kolonie wywodzące się od królowych włoskich mogą czasami głodować po prostu dlatego, że są mniej wrażliwe na środowisko, a królowe niekoniecznie przerywają składanie jaj, gdy zasoby stają się ograniczone.

Zachowanie higieniczne - Higieniczne zachowanie pszczół miodnych jest cechą genetyczną definiowaną jako zdolność robotnic kolonii do wykrywania i usuwania chorych lub martwych poczwarek pszczół miodnych. Najczęściej stosowaną metodą badania zachowania higienicznego jest test zamrożonego czerwiu (FKB). W celu przeprowadzenia testu FKB ramkę zawierającą głównie zapieczętowany czerw usuwa się z kolonii i standaryzowaną liczbę rozwijających się poczwarek zamraża się za pomocą ciekłego azotu. Rama jest następnie zwracana do kolonii; dwadzieścia cztery godziny później określa się ilościowo liczbę zamrożonych poczwarek, które pszczoły pomyślnie wykryły i usunęły (lub częściowo usunęły).

Jeśli nie ma dostępu do ciekłego azotu, zamiast FKB można wykonać test nakłuwania szpilką. Jak sama nazwa wskazuje, test ten polega na zabiciu rozwijających się poczwarek poprzez wykonanie otworu wielkości szpilki przez zakryte komórki lęgowe. Test nakłucia szpilką jest nieco bardziej żmudny niż FKB, ponieważ pszczelarz musi indywidualnie nakłuć każdą zamkniętą komórkę. Jest również mniej niezawodny niż FKB, ponieważ mierzy jedynie aspekt zachowań higienicznych związanych z usuwaniem, z pominięciem elementów zachowania higienicznego związanych z wykrywaniem i otwieraniem. Zarówno w przypadku testu FKB, jak i testu nakłucia szpilką, kolonie są uważane za higieniczne, jeśli po 24 godzinach kolonia skutecznie usunie 95% lub więcej martwych poczwarek. Włączenie tej cechy do stada hodowlanego prowadzi do lepszego zdrowia ula, a co za tym idzie kolonii o większej ogólnej odporności na szkodniki i choroby.

Varroa Sensitive Hygiene (VSH) - VSH jest obecnie gorącym tematem w branży pszczelarskiej. W przeciwieństwie do zachowań higienicznych, które polegają na wykrywaniu i usuwaniu martwych poczwarek, co mierzą testy FKB i nakłucia szpilką, VSH to cecha genetyczna zdefiniowana jako zdolność pszczół miodnych do wykrywania Varroa w zapieczętowanym czerwiu i otwierania porażonych komórek, zakłócając ich cykl reprodukcyjny. Prowadzi to do tego, że mniej Varroa jest w stanie rozmnażać się w kolonii. Królowe VSH są bardzo poszukiwane, a wysoki popyt skłonił niektórych hodowców do opracowania linii, które mają tę cechę. Jednym z przykładów jest Hilo Queen Project z siedzibą na Hawajach. Aby opracować linie VSH, matki są specjalnie wybierane z rodzin, które są w stanie utrzymać niskie obciążenie Varroa bez leczenia i sztucznie zapładniane nasieniem dronów VSH. Utrzymanie linii VSH jest trudne; cecha VSH zostanie utracona, jeśli królowa połączy się z wystarczającą liczbą trutni, które nie są nosicielami tej cechy genetycznej.

Cecha VSH jest trudna do przetestowania w terenie. Jednak nowy test terenowy, test niezdrowego zapachu czerwiu (UBO), został opracowany przez dr Kaira Wagoner z University of North Carolina Greensboro. Ten test terenowy przeprowadza się przez rozpylenie związku, który symuluje zapach niezdrowego czerwiu, na powierzchnię znormalizowanej liczby zakrytych komórek czerwiu i powrót ramki do kolonii na dwie godziny. Dwie godziny po aplikacji UBO liczbę komórek bez pokrywek zlicza się na ramkach testowych (ryc. 3). Ryc. 3. Część zasklepionego czerwiu na ramce testowej odizolowana od reszty czerwiu w celu wykonania testu na niezdrowy zapach czerwiu (UBO). Pokazano czerw przed zastosowaniem badanego związku UBO, a ramka natychmiast wróciła do kolonii (po lewej) i dwie godziny po powrocie do kolonii (po prawej). Ta kolonia miała bardzo wysoki test UBO

Według dr Wagoner: "Test UBO można przeprowadzić wydajniej w komercyjnych hodowlach matek [niż FKB]. Uważa się, że wszystkie zachowania higieniczne występują w większym lub mniejszym stopniu w zależności od czułości metody selekcji. Metoda FKB byłaby uważana za mniej czułą ze względu na dużą ilość zabijanego czerwiu w porównaniu z metodą UBO, która nie zabija czerwiu, ale umieszcza niezdrowy zapach czerwiu na przykrywkach mniejszej liczby komórek. Istnieją również wstępne dane sugerujące, że test UBO nie jest jedynie narzędziem do testowania zachowania VSH, ale może być przydatny w identyfikowaniu odporności kolonii pszczół miodnych na choroby, które nie są związane z Varroa, takie jak wirus Black Queen Cell i wirus jeziora Synaj". . Nowy test UBO jest wciąż w fazie testów, ale wydaje się być obiecującym narzędziem na przyszłość. Pszczelarz musi dokładnie rozważyć korzyści i wady włączenia tych cech do swojego stada hodowlanego, aby znaleźć szczęśliwe rozwiązanie, które będzie dla niego skuteczne.

Co to jest Królowa Rozpłodu?

Królowa rozpłodowa jest wybierana jako matka wielu matek, które następnie staną na czele kolonii jądrowych "odkładów" lub innych kolonii utworzonych przez podział istniejących. Pokryte królowe mogą być również sprzedawane innym pszczelarzom. Genetyka matki rozpłodowej zostanie przekazana tym nowym matkom i miejmy nadzieję, że jej pożądane cechy również. Każda matka reprodukcyjna powinna posiadać kilka ogólnych cech: jednolity wzór czerwia; łagodność; wysoka żywotność potomstwa; i Varroa/odporność na choroby. Czy potrafisz znaleźć królową?

Zdobycie królowej reproduktora Królowe hodowlane można zdobyć na kilka różnych sposobów. Pierwszy polega na wybraniu królowej z własnej operacji.

Ta opcja zazwyczaj wydaje się najbardziej satysfakcjonująca, ponieważ jest to królowa, którą znasz i którą wybrałeś na podstawie własnych preferowanych cech kolonii. Pożądane cechy matki rozpłodowej są w dużej mierze oparte na celach pszczelarza. Jako pszczelarz musisz więc zadać sobie pytanie: "Jakie są cele mojej działalności pszczelarskiej?" Na przykład, jeśli głównym celem Twojej firmy jest produkcja miodu, będziesz poszukiwać kolonii w Twojej firmie, która wykazuje wyższą produkcję miodu niż inne.

Jeśli chcesz mieć duże populacje, aby móc zwiększyć rozmiar swojej działalności, tworzyć odkłady/pakiety lub wysyłać pszczoły na imprezy zapylania, wybierz królową z kolonii o monstrualnej wielkości populacji i silnych tendencjach do wychowu potomstwa. Inną opcją jest zakup matki rozpłodowej od hodowcy z linią pszczół, co do której udowodniono już, że wykazuje określone cechy, których szukasz.

Chociaż te matki mogą być kosztowne, najprawdopodobniej będą musiały zostać wysłane do ciebie, nagroda w postaci produkcji córek królowych z matki reprodukcyjnej z określonej linii może być użytecznym źródłem marketingu i poprawy jakości swoje zapasy i . Możesz kliknąć, aby zbadać i dowiedzieć się, jak to zrobić łatwo i skutecznie. Przykład ramy lęgowej z jednolitym wzorem lęgowym.

Śledzenie rodowodu i rodowodu Jeśli chcesz wprowadzić na rynek (możesz skorzystać z lokalnych studiów przypadków SEO) / udostępnić publicznie matki hodowlane, będziesz musiał wykonać pewne śledzenie rodowodu i rodowodu. Śledzenie to odbywa się wydajniej w przypadku matek, które zostały inseminowane instrumentalnie "II" nasieniem trutni, które zostały wybrane z określonych uli. Inaczej niż w przypadku królowych krzyżowanych naturalnie, w przypadku II znasz rodowód zarówno samców, jak i samic, jeśli ich rodowody zostały pomyślnie udokumentowane.

Dobre prowadzenie dokumentacji jest koniecznością przy hodowli matek, zwłaszcza matek rozpłodowych. Aby sprzedawać te matki jako sprawdzone hodowcy, muszą być dokładnie takie - sprawdzone!

Typowa aktywność

1 Sprawdź zapasy żywności

2 Nakarm kolonię, jeśli brakuje miodów

3 Sprawdź jajka/królową

4 Odwróć ciała ula

5 Zainstaluj nowe pszczoły w ulu

6 Pierwsza kompleksowa kontrola w sezonie

7 Sprawdź, czy nie ma czerwiu zasłoniętego i wzoru czerwiu

8 Nakarm substytutem pyłku

9 Poszukaj komórek roju

10 Dodaj królową wykluczającą i miodowe nadstawki

11 Poszukaj komórek supercedure

12 Sprawdź wentylację

13 Dodaj osłonę myszy

14 Leki na AFB, EFB i Nosemę

15 Sprawdź nadmiar miodu

16 Zbierz miód

17 Test na obecność roztoczy Varroa

18 Lekarstwo na roztocza Varroa (w razie potrzeby)

19 Leki na roztocza tchawicy

20 Sprawdź ule pod kątem obecności małego chrząszcza ulowego. Leczyć w razie potrzeby.

21 Przygotuj ul na zimę

22 Sprawdź, czy wejście nie jest zablokowane

23 Zamów nowe pszczoły

Miody i zastosowanie

Miód z malin zaliczamy do produktów niszowych, których wytwarzaniem zajmuje się niewiele pasiek w Polsce. W naszej ofercie znajdziesz zarówno 100% malinowy miód, jak i miody wielokwiatowo-malinowe czy unikalne połączenie miodu malinowego z propolisem, imbirem oraz kurkumą. Wszystkie miody pochodzą z polskich pasiek i ulegają krystalizacji, co świadczy o ich naturalnym pochodzeniu. Krystalizacja jest procesem, który w żaden sposób nie wpływa na smak ani skład miodu.

MIÓD MALINOWY I JEGO WŁAŚCIWOŚCI

Na co jest dobry miód malinowy? Dzięki swoim właściwościom przeciwgorączkowym, rozgrzewającym i napotnym świetnie sprawdza się podczas infekcji górnych dróg oddechowych i przeziębień, a także jako element profilaktyki grypy. Mówi się, że miód malinowy ma właściwości odprężające i wzmacniające, dlatego warto go wprowadzić do swojej diety w okresach wzmożonego napięcia nerwowego czy w sezonie grypowym. Miód ten może też korzystnie wpływać na układ krwionośny, poprawiając krążenie krwi i obniżając ciśnienie. Bywa również stosowany jako wsparcie pracy układu pokarmowego i wątroby. Miód z malin zawiera cukry proste oraz liczne minerały i witaminy z grupy B

DO CZEGO DODAWAĆ MIÓD Z MALIN?

Malinowy miód jest nieco bardziej kwaskowaty niż inne wyroby pszczele, dlatego polecamy go szczególnie miłośnikom mniej słodkich miodów. Przyjemny, delikatny zapach i smak z wyczuwalną malinową nutą wzbogaci każdy deser i podkręci smak lodów, jogurtu, smoothie, musli czy owsianki. Miód z malin możesz śmiało zajadać również z naleśnikami, racuchami i tostami lub stosować zamiast cukru do herbaty. Świetnie sprawdza się też jako składnik syropów i nalewek owocowych.

Miód akacjowy pozyskiwany jest z robinii akacjowych, cennych drzew miododajnych, uznawanych niestety nawet jako chwast, kwitnących w ostatnich dniach maja do końca pierwszej połowy czerwca.

Miód akacjowy posiada bardzo charakterystyczną jasną barwę w stanie płynnym, jest prawie przezroczysty. Miód ten wykazuje bardzo wolną krystalizację. Jest to miód o wyraźnie słodkim smaku. Posiada intensywny aromat kwiatowy. Miód akacjowy składa się z cukrów prostych, które dostarczają energii organizmowi. Jak każdy inny miód dodawany może być do herbaty, może być również spożywany samodzielnie, jednak poprzez swój smak wyjątkowo lubiany jest przez dzieci. Zawiera on flawonoidy (robininę i akacetynę), olejki eteryczne ( m.in. linalol, far-nezol, piperonal), kwas syryngowy i śluzy. Posiada śladowe ilości związków mineralnych.

Miód akacjowy wykazuje wiele dobroczynnych właściwości dla organizmu człowieka. Stosowany jest przy bardzo wielu schorzeniach i chorobach. Działa on korzystnie na żołądek, ponadto pomaga również osobom chorującym na cukrzycę. Stosowany jest przy leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy. Pomaga w leczeniu chorób skóry poprzez robienie okładów z miodu, które przyspieszają gojenie i eliminują zakażenia. Miód akacjowy skutecznie pomaga również w leczeniu zwykłych przeziębień, grypy i w chorobach dróg oddechowych.

Rzepak jest jedną z podstawowych roślin uprawnych. Kwitnienie rzepaku następuje w maju, wtedy też zbierany jest pyłek i nektar przez pszczoły. Miód rzepakowy w stanie płynnym jest niemal przezroczysty, dopiero po krystalizacji staje się biały lub kremowy. Miód ten charakteryzuje się wyjątkowo szybką krystalizacją, która następuje niemal kilka dni po odebraniu miodu pszczołom. Zdarza się, iż miód jest już skrystalizowany w plastrach.

Miód rzepakowy jest bardzo słodki o mocnym zapachu kwiatów rzepaku. Choć szybko krystalizuje, nie należy miodu podgrzewać do stanu płynnego, gdyż traci swoje właściwości lecznicze. W przechowywaniu należy zwrócić uwagę na to, że łatwo wchłania wilgoć z otoczenia, dlatego też należy go przechowywać w szczelnie zamkniętych naczyniach/słoikach, najlepiej szklanych - jak w przypadku każdego innego miodu.Korzystając z miodu należy pamiętać o higienie - niezależnie od tego jaki jest to miód, należy pamiętać, by podczas nabierania miodu na łyżeczkę nigdy nie używać drugi raz tej samej do ponownego nabrania !

Miody rzepakowe posiadają dobroczynne właściwości lecznicze. Szczególnie wspomagają leczenie chorób nerek, wątroby lub trzustki. Miód ten obniża ciśnienie, pomaga po przebytym wysiłku fizycznym i umysłowym. Wspomaga leczenie chorób skóry - robienie okładów z miodu rzepakowego przyspiesza gojenie się ran i jest ochroną przed ponownym zakażeniem. Korzystnie wpływa podczas leczenia dróg oddechowych oraz podczas zapaleń jamy ustnej.

Miód lipowy pozyskiwany jest z kwiatów lipy, drzew kwitnących od końca czerwca aż po koniec lipca.

Miód lipowy uważany jest za najlepszy ze wszystkich miodów. Jego kolor w stanie płynnym jest najczęściej jasno-bursztynowy lub zielonkawo-żółty. Najczęściej stosowany jest do słodzenia herbaty lub do bezpośredniego spożycia. Stosując go do herbaty, należy mieć na uwadze, iż nie wolno dodawać miodu do gorącego płynu, gdyż w ten sposób niszczymy całkowicie jego dobroczynne działanie.

Miód lipowy jest słodki z charakterystycznym lekkim miętowym lub gorzkawym posmakiem. Warto pamiętać też, że miód ten jest bogaty w enzymy. W skład tego miodu wchodzą naturalne związki, które występują w kwiatach lipy, jak np. olejki eteryczne czy flawonoidy (tj. hesperetyna, rutyna, hesperydyna, izokwercytryna oraz tiliarozyd).

 Miód lipowy to najlepszy, naturalny środek na przeziębienia, grypę czy schorzenia dróg oddechowych z racji dużej zawartości olejków eterycznych. Miód ten stosuje się również przy leczeniu nerwicy, bezsenności, przy chorobach dróg moczowych czy schorzeniach reumatycznych.

Miód wielokwiatowy to najpospolitsza odmiana miodów, ale w żaden sposób nie najgorsza. Charakteryzuje go wysoka różnorodność smakowa oraz mnogość składników. Kolor oraz smak miodu wielokwiatowego zależy od pory w jakiej pszczoły zbierają nektar z kwiatów. Ten z nektaru kwiatów wiosennych jest jasny i bardzo słodki, z kolei ten powstały z nektaru roślin jesiennych posiada zdecydowanie ciemniejszą barwę oraz jest mniej słodki. Miód wielokwiatowy również w składzie chemicznym charakteryzuje wysoka różnorodność.Ten pochodzący z kwiatów wiosennych zawiera duże ilości cukrów prostych, a miód otrzymywany latem lub jesienią zawiera więcej biopierwiastków, enzymów oraz przeciwdrobnoustrojowych związków.

Miódy wielokwiatowy ma szerokie zastosowanie ze względu na swój zróżnicowany skład. Ma zbawienny wpływ w łagodzeniu chorób alergicznych dróg oddechowych. Regularne jedzenie miodu gwarantuje uniknięcie kłopotów z żołądkiem, sercem czy jelitami. Ze względu na wysoką zawartość cukrów prostych (miód wielokwiatowy otrzymywany wiosną) łatwo wchłania się do naszego organizmu, co sprzyja podaniu optymalnej ilości zawartych w miodzie biopierwiastków oraz enzymów.

Inną zaletą spożywania miodu wielokwiatowego jest hamowanie rozwoju bakterii, gdyż jest on naturalnym antybiotykiem.

Miód spadziowy pszczoły wytwarzają dzięki "kooperacji" z mszycami i czerwcami żerującymi na roślinach iglastych (np. z sosen, świerków oraz modrzewi) oraz rzadziej, liściastych. Otwór gębowy mszyc i czerwców jest uzbrojony w narządy kłująco-ssące, które służą im do przekłuwania liści i szpilek w miejscach, do których dopływa sok roślinny. W tym soku znajduje się nie tylko woda, lecz również wiele składników odżywczych, w tym cukry. Znajduje się tam też w małych ilościach pokarm mszyc i czerwców, czyli białko. Mała jego zawartość powoduje, że wspomniane owady spożywają dużą ilość tego soku roślinnego. Nadmiar soku roślinnego oraz jego resztki niestrawione przez te owady są potem wydzielane na zewnątrz w postaci spadzi, którą z kolei pszczoły przerabiają na miód. Powstaje wtedy miód o kompozycji ciemnych barw w postaci brązu z zielonkawą domieszką.

Miód spadziowy posiada słodki a zarazem łagodny smak lekko żywiczny z domieszką lekko korzennego aromatu. Jego krystalizacja przebiega wolno, a gdy do niej dojdzie miód spadziowy staje się średnioziarnisty.

Miody spadziowe powinny zawierać minimum 60 % cukrów prostych: czyli glukozy i fruktozy, a także około 10 % sacharozy wraz z melecytozą. Miody spadziowe wytwarzane z drzew liściastych są bardziej aktywne antybiotycznie od tych ze spadzi z drzew iglastych. Miód spadziowy zawiera duże ilości biopierwiastków, co sprawia, że nadaje się jako środek wzmacniający w trakcie rekonwalescencji. Osoby z brakiem witamin, anemią oraz te pracujące w trudnych dla organizmu warunkach również powinny go regularnie spożywać. Na dodatek miód spadziowy jest stosowany w przypadku takich przypadłości jak stany zapalne dolnych dróg oddechowych, miażdżyca, choroby układu pokarmowego, schorzenia serca, naczyń krwionośnych, reumatyzmu jak i problemach dermatologicznych

Proces kremowania pszczelego smakołyku jest ciekawą i smaczną alternatywą dla zwykłego miodu oraz źródłem dodatkowego dochodu dla właściciela pasieki, który może zaoferować klientom poszerzony asortyment produktów. https://www.youtube.com/watch?v=7CdkuysKrbo

Miody z dodatkami

Z pewnością wiesz, że miód może występować w wielu rodzajach. Wszystko zależy od tego, z jakich roślin pszczoły zbierały nektar, spadź i pyłek kwiatowy. Łatwo można się domyślić, że miód lipowy produkowany jest przez pszczoły z nektaru kwiatów lipy zaś miód gryczany z gryki zwyczajnej. To, jak powstaje miód świadczy zatem o ich wyjątkowości. A każdy z przytoczonych miodów znajdziesz w naszej ofercie.

Cenisz ciekawe połączenia smakowe? Chętnie sięgasz po miód lipowy bądź wielokwiatowy, ale czasami masz chęć na inne doznania? To świetnie się składa! Mamy dla Ciebie również wyjątkowe miody kremowe z dodatkami. Znajdziesz wśród nich uwielbiany miód z cynamonem. Dlaczego warto po niego sięgnąć? Miód z cynamonem to świetny zamiennik cukru. Dzięki niemu Twoja kawa lub herbata może smakować o wiele lepiej! Równie ciekawy dodatek do gorących napojów, ale i doskonały miód do smarowania pieczywa, to miód kremowany z maliną liofilizowaną. Przepadają za nim szczególnie najmłodsi. Kolejna z interesujących propozycji to miód z miętą zapewniający orzeźwienie oraz miód z cytryną - połączenie chętnie wybierane i niezwykle smaczne. https://www.youtube.com/watch?v=7CdkuysKrbo

Miód Ziołomiody Pozyskiwanie ziołomiodu

Jak już wspomniano, ziołomiód nie zalicza się do tradycyjnych miodów, a odróżnia go od nich dość ważna kwestia. Otóż znane nam miody pozyskiwane są przez pszczoły z nektaru kwiatów roślin miododajnych i właściwie cały ten proces leży jedynie "w ich rękach". Pszczelarz zajmuje się w tym przypadku jedynie zbieraniem miodu z pasieki i magazynowaniem go w odpowiednich słoikach. Jeśli natomiast chodzi o ziołomiód, praca pszczół uzależniona jest w dużej mierze od planów pszczelarza, którzy to może swobodnie zaplanować produkcję. Źródłem ziołomiodu nie jest (tak jak w przypadku tradycyjnego miodu) nektar kwiatowy, a syrop wytwarzany z konkretnych ziół - stanowi on dla pszczół pożywkę, którą jednak wcześniej pszczelarz musi odpowiednio przygotować. Wytworzony przez niego materiał jest jedynie przez pszczoły przetwarzany, czyli produkt końcowy powstaje przy udziale tych owadów, ale nie jest przez nie przygotowywany od początku do końca. Ziołomiód powstaje zwykle na bazie roślin, które nie są miododajne i nie mogłyby w naturalny sposób służyć pszczołom do produkcji miodu. Między innymi z tego powodu nie używa się tu nazwy "miód ziołowy", która to mogłaby sugerować, że powstał on dokładnie tak samo, jak znane powszechnie miody. Poza "ziołomiodem" spotkać się można natomiast z nazwami takimi, jak "sokomiody", "herbamiody" czy "miody sokowe".

Zbawienne działanie ziołomiodu

Dlaczego warto zastanowić się nad stosowaniem ziołomiodu? Czy zwykły miód nie wystarczy? Oba te produkty posiadają bardzo cenne dla naszego zdrowia właściwości, jednak ziołomiody, poza cechami podobnymi do miodu, zawierają dodatkowo składniki ziół, które także mogą pomóc nam w wielu przypadłościach. Pożywką do przygotowania ziołomiodu jest sok z ziół, zawierający mnóstwo witamin i minerałów, lecz także będący bogatym w sacharozę. Pszczoły muszą taką pożywkę przerobić, aby była dla nich pokarmem i właśnie dlatego dodają do niej niezbędne enzymy - w wyniku takiego działania sacharoza rozłożona zostaje na cukry proste i efektem końcowym jest właśnie ziołomiód. Dlaczego substancja ta może być dla nas cenna? Poza wspomnianymi witaminami i minerałami pochodzącymi z ziół, zawiera ona także mnóstwo składników miodu (w tym dodawane przez pszczoły enzymy). Wszystkie z nich razem skutkują właściwościami antybakteryjnymi, przeciwgrzybicznymi, a także wspomagającymi odporność i działanie to jest nieco silniejsze, niż w przypadku miodów. Rodzajów ziołomiodów jest równie dużo, jak rodzajów tradycyjnego miodu, a każdy z nich pomaga zadbać o nasz organizm na inny sposób. Jedne są idealnym wyborem w przypadku problemów z układem oddechowym, inne sprawdzą się w przypadku układu krwionośnego, a jeszcze inne będą wręcz doskonałe w czasie obniżonej odporności.

Rodzaje ziołomiodu

W zależności od rodzaju ziół, z których przyrządzony został syrop na pożywkę dla pszczół, spotkać można się z wieloma rodzajami ziołomiodu. Każdy z nich posiada cenne właściwości i może stanowić wzbogacenie terapii lub nawet całkowicie ją zastąpić. Warto wiedzieć który z nich przyda się w poszczególnych dolegliwościach:

• ● ziołomiód aloesowy - poprawia pracę jelit, oczyszcza organizm; reguluje przemianę materii i ułatwia trawienie, ● ziołomiód głogowy - pomaga zadbać o układ krążenia, wzmacnia serce, ● ziołomiód aroniowy - pomaga w przypadku nadciśnienia i miażdżycy, a także chorób oczu, ● ziołomiód pokrzywowy - oczyszcza organizm z toksyn i odtruwa go, działa moczopędnie, ułatwia trawienie, ● ziołomiód tymiankowy - działa wykrztuśnie i przeciwzapalnie, pomaga dbać o drogi oddechowe.

Wspomniane rodzaje ziołomiodu to zaledwie kilka możliwości. Tak naprawdę, do dyspozycji mamy ich znacznie więcej, jednak wybierając ten odpowiedni dla siebie, warto pamiętać, by nabyć go ze sprawdzonego źródła.

Stosowanie ziołomiodu

Każdy ziołomiód może stanowić dla naszego organizmu cenne lekarstwo. Mimo jednak, że z roku na rok o tym produkcie wytwarzanym z pomocą pszczół dowiaduje się coraz więcej osób, to jednak wciąż niewiele z nich kupuje go dla siebie. Zdecydowanie warto docenić zawartą w nim moc ziół i miodu, ponieważ takie połączenie gwarantuje nam lepsze funkcjonowanie oraz odporność organizmu. Ziołomiód przybiera postać gęstego syropu, który stosować można zarówno w formie bezpośredniej (jak zwykły syrop), czyli przyjmować go łyżeczką, jak i rozcieńczać w wodzie. Regularne przyjmowanie ziołomiodu sprawi, że organizm będzie odporniejszy, poprawi się jakość snu, a także ogólne samopoczucie. Warto także wiedzieć, że ziołomiód wskazany jest do stosowania zarówno przez osoby dorosłe, jak i dzieci, które z pewnością o wiele bardziej docenią słodki smak tego produktu, niż sztuczne syropy pochodzące z aptek.

https://www.youtube.com/watch?v=7CdkuysKrbo

Miód leśny znany był już w starożytności. Od wieków funkcjonuje w kuchni i kulturze świata. W starożytności był nie tylko cennym i bogatym w składniki odżywcze produktem, ale też typowo leczniczym, co potwierdzają liczne źródła historyczne. Leczy przeziębienie, wzmacnia organizm, a także doskonale wpływa na skórę. Prozdrowotne działanie miodu zawdzięczamy znajdującym się w nim białkom, które wykazują właściwości bakteriobójcze. Działanie tych substancji może być tak silne, że niektóre rodzaje miodu można śmiało nazwać naturalnymi antybiotykami. To także bogate źródła przeciwutleniaczy, które działają antynowotworowo. Znajdziemy w nich także ogromne pokłady witamin i mikroelementów takich jak żelazo, potas, magnez, wapń, fosfor czy mangan. Niektóre rodzaje miodów zawierają acetylocholinę, która powoduje rozszerzanie naczyń krwionośnych, a także obniża ciśnienie krwi. Dodatkowo obecne w nim cukry proste (glukoza i fruktoza) wzmacniają organizm i są wchłaniane z układu pokarmowego do krwi, a tam przekształcane są w energię lub odkładają się w wątrobie (w postaci glikogenu). Miód często nazywany jest bursztynowym lekarstwem z ula, które wykazuje mnóstwo prozdrowotnych działań na organizm człowieka.

Miód leśny to miód nektarowo-spadziowy

Lecznicze działania miodu leśnego są dobrze znane. Pamiętajmy, że nieoficjalna klasyfikacja miodów jest bogata i urozmaicona. Miody można podzielić w zależności od źródła, konsystencji, barwy, czasu i miejsca zbioru oraz sposobu pozyskiwania. Pszczelarze często też określają pozyskany miód według położenia pasieki. Można je podzielić na wielokwiatowe i jednokwiatowe. Miód otrzymuje miano jednokwiatowego, jeśli przynajmniej połowa nektaru, z którego powstał, pochodzi z jednego typu kwiatu. Miody można podzielić także na nektarowe, spadziowe i nektarowo-spadziowe, czyli mieszane. Jednym z miodów nektarowo-spadziowych jest właśnie miód leśny. Określany jest mianem "dwa w jednym", ponieważ łączy w sobie właściwości lecznicze miodów nektarowych ze zwiększoną aktywnością antybiotyczną miodów spadziowych. Powstaje on z nektaru roślin miododajnych i spadzi iglastej bądź liściastej. Są one zbierane przez pszczoły w tym samym czasie.

Skład miodu leśnego

Zawiera przede wszystkim właściwości nektarów roślin leśnych. Są nimi zazwyczaj borówka, dzika róża, lipa, rumianek, kruszyna dziurawca, malina, głóg oraz zioła. Charakterystyczna jest dla niego wysoka zawartość enzymów, które są odpowiedzialne za przeciwzapalne właściwości. Dzięki temu wykazuje on działanie antybiotyczne. Jak wszystkie miody, w większości składa się z cukrów prostych: glukozy i fruktozy. Dodatkowo miód ten jest bogaty w związki azotowe, kwasy organiczne, minerały (wapń, fosfor, potas) i witaminy. W jego skład wchodzą również olejki eteryczne i flawonoidy.

Jak rozpoznać miód leśny?

W zależności od pory roku, w jakiej kwitną wykorzystywane do produkcji miodu kwiaty i zioła, barwa miodu leśnego może być jasno- lub ciemnobursztynowa. W postaci patoki (płynnej) jest znacznie ciemniejsza. Co ciekawe, pod wpływem czasu jego kolor blednie. Miód leśny ma intensywny kolor i subtelny zapach charakterystyczny dla lasów. Zazwyczaj jest to mieszanka zapachu dzikiej róży, maliny, lipy, rumianku, borówki i innych ziół. Długość krystalizacji miodu leśnego zależy od rodzaju nektaru oraz spadzi. Po tym procesie nabiera Wyzłotego koloru. Jego smak jest słodki, lekko żywiczny.

Lecznicze działanie miodu leśnego

Zaliczany do miodów uniwersalnych - miód leśny - stosowany jest przede wszystkim w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego. Łączy on w sobie działania lecznicze miodów nektarowych i właściwości zdrowotne miodów spadziowych. Można go stosować przy infekcjach górnych dróg oddechowych. Dzięki wysokiej zawartości enzymów działa bakteriobójczo, pomaga w leczeniu chorób skóry, a jego długotrwałe stosowanie podnosi odporność i ogólną kondycję organizmu. Wzmacnia także układ nerwowy i korzystnie wpływa na poprawę samopoczucia. Stosowany jest w schorzeniach serca i układu krążenia. Ponadto zmniejsza szkodliwe działanie używek, takich jak kawa, herbata czy alkohol. Ciekawy jest fakt, że miód leśny ma zdolność blokowania ołowiu. Zaleca się go też osobom pracującym przy komputerze. Miód ten pomaga zwalczyć zaburzenia trawienia. Warto pamiętać, że miód jest doskonałym i bardzo zdrowym środkiem słodzącym. Można go zatem dodawać do napojów, kawy, herbaty czy kakao. Może być również składnikiem wypieków i deserów. Coraz częściej dodaje się go do dań mięsnych i sosów.

https://www.youtube.com/watch?v=7CdkuysKrbo

Miód gryczany - wyraźny smak, aromat i zdecydowana barwa

Miód gryczany jest miodem o niezwykłym kolorze naparu z ciemnej herbaty i intensywnym, niemal ostrym zapachu gryki. Bardzo charakterystyczny, o nieco przejmującym charakterze, jest ulubioną słodyczą miłośników wyraźnych, zdecydowanych smaków. Świetnie przełamuje bukiet wytrawnych dań, doskonale podkreśla smak sosów, wzbogaca ciasta i słodzi desery. A także sprawdza się w kosmetyce i domowych zabiegach leczniczych. Miody gryczane, uznawane za jedne z najbardziej wartościowych produktów pszczelarskich, powstają z nektaru zebranego przez pszczoły w lipcu i sierpniu z biało-różowych kwiatów gryki. Świeżo pozyskane, krystalizują powoli, jednak zdecydowanie, zamieniając się z czasem w grube i twarde kryształki, które wybornie sprawdzają się w kuchni - do słodzenia dań oraz w łazience - do odżywczych zabiegów i oczyszczających peelingów.

Niezwykłe miody gryczane - produkty o zadziwiającej mocy

Miody gryczane posiadają szereg niezwykłych właściwości odżywczych i zdrowotnych, dlatego znajdują szerokie zastosowanie w terapiach naturalnych, leczeniu, łagodzeniu i profilaktyce szeregu dolegliwości. Jako jedyne spośród miodów pszczelich posiadają wzmacniającą układ krwionośny rutynę, wysokie stężenie choliny usprawniającej pracę wątroby i nerek oraz duży poziom inhibiny zwiększającej odporność organizmu. Miód gryczany regularnie spożywany znacząco wpływa na zwiększenie przyswajalności witamin i aminokwasów oraz chroni przez niedoborem kluczowych minerałów, takich jak magnez, żelazo, potas, bór, fosfor, mangan, miedź, sód, cynk czy krzem. By w pełni wykorzystać właściwości odżywcze miodu, warto na stałe włączyć go do swojej diety. Czysty miód gryczany z naszej pasieki - w ilości 3-4 łyżeczek dziennie przez okres kilku miesięcy - zdziała cuda!

Miód gryczany w prezencie - zdrowie i mnóstwo przyjemności

Oferujemy miody gryczane najwyższej jakości - w pięknych zestawach bądź słoiczkach o dużej i mniejszej gramaturze. Udekorowane estetycznymi etykietami będą wspaniałym pomysłem na drobny upominek dla bliskiej osoby i wyrazem troski o zdrowie obdarowanego. Nasze wyborne miody gryczane przypadną szczególnie do gustu osobom ceniącym witalność i utrzymanie dobrej formy, zarówno aktywnym fizycznie, jaki i pracującym umysłowo, seniorom borykającym się z chorobami układu krążenia czy zwolennikom naturalnych terapii upiększających. Przydadzą się rodzicom pragnącym zwiększyć odporność swoją i swoich dzieci. Pomogą w zapobieganiu anemii, wspomogą walkę z przeziębieniem i poprawią metabolizm. Wysokiej klasy miód gryczany prosto z zaufanej pasieki, podarowany od serca, to wyraz troski, miłości i prawdziwego zaangażowania.

https://www.youtube.com/watch?v=7CdkuysKrbo

Bee - Pszczoły

https://youtu.be/7CdkuysKrbo

https://youtu.be/4LxCHIY12iMlyson.com.pl/

meyerbees.com/

www.indiansummerhoneyfarm.com/

www.dancingbeeequipmentusa.com/

bcbeesupply.com/

www.willbees.org/clientuploads/pdf/beginners_guide_to_making_mead.pdf

duckduckgo.com/?q=vivo+bee&t=newext&atb=v308-1&iar=images&iax=images&ia=images

honeykeeper.com/

www.beecastleltd.com

glorybee.com/beekeeping/bee-hives-kits/supers-components

www.betterbee.com/hogg-halfcomb-system/hhcs-hogg-halfcomb-super.asp

blythewoodbeecompany.com/

www.dadant.com/catalog/hives/10-frame/hive-bodies-supers

www.beecastleltd.com/

www.dadant.com/catalog/

https://www.beverlybees.com/store/