OTRZYMAŁAM WIĘCEJ, NIŻ SIĘ MOGŁAM SPODZIEWAĆ!

A odkryłam to podczas spotkania z moim chorym na stwardnienie rozsiane kuzynem KAROLEM.

Pokazał mi on jak mogę zachwycić się chwilą, spotkaniem z drugim człowiekiem i po prostu byciu wolnym. Karola wzrok jest wciąż przepełniony radością, szczeroścą, miłością i pełen podekscytowania.

Karol od 17 lat niszczony jest przez chorobę. Ciało kompletnie odmawia mu posłuszeństwa. Troszczy się o niego mojej mamy siostra - ciocia, mama Karola. Czasem resztką sił wykonuje czynności higieniczne, ale wierzy w sens jej poświęcenia i syna cierpienia. Największym pragnieniem cioci dla Karola jest remont łazienki, aby móc samodzielnie umyć syna.

Po wizycie u kuzyna pojawiło się pragnienie w moim sercu, pomocy jemu! Za parę dni będą moje 40 urodziny ;-). Dla mnie osobiście, nie ma lepszego prezentu od radości drugiego człowieka!

Zatem człowiecze, który jeszcze jesteś ze mną i czytasz ten tekst, a chciałbyś przyłączyć się do mojej urodzinowej zbiórki na łazienkę dla Karola to zapraszam do hojności. (Pefron pokrywa niestety, tylko niewielką część kosztów remontu - stąd mój apel)

Jeśli nie masz takich możliwości, to proszę Cię o modlitwę w intencji Cioci Basi i Karola lub przyjdź i odwiedź ich, aby nie czuli się samotni.

Zapewniam wsparcie modlitewne za każdego, kto to czyta.

Dzięki za Twoje i Wasze otwarte serce oraz hojność do pomocy!



Wierzę, że Pan czyni nasze serca WIELKIMI!

Pozdrawiam ciepło Iza