Każdemu zdarza się rozpocząć pasterkę zbyt wcześnie... Utknąwszy w szponach melanżu trafiłam do klubokawiarni Luzztro. Moja nieroztropnosc gotówkowa a także poststresowe nieskordynowqnie psychoruchowe doprowadziło mnie również do zablokowania karty wraz z telefonem kodem puk. Już drugą dobę próbuje rozwikłać 9 cyfrową zagadkę w meandrach czarnej sali. Dług rośnie niczym Pomorski rzepak na plażach Bydgoszczy- nadwyraz szybko. Społeczne srodki pomocy roozdawane w toaletach starcza ledwie na barterowe opłacenie baru. Śnie o torebce, butach i kurtce. Numerek do szati zaginął ostatnio. Pasta do zębów i tampony się kończą. Wierzę, że dzięki empati i chęci pomocy uda mi się opuścić lokal przed świętami. Mam nadzieję, że dzięki waszej pomocy ujrzeć światło dzienne wraz z moim terapeutą jeszcze w tym tygodniu... pomóż mi poczuć smak mandatynek...

Aktualizacja!

Nadal nie udało mi się stąd wyjść, aktualnie sypiam na piętrze w ciemnej sali, do tej pory nikt nie zauważył, że zaczyna powstawać tu nowa cywilizacja. Już się pogodziłam z tym że nigdy więcej nie zobaczę się z rodziną, mam tutaj nową <3 Zbieram środki pieniężne bu móc kupić sobie konsole i spełnić swoje marzenie i stanąć po drugiej stronie parkietu dając innym muzyczne szczęście.