Cieszy mnie to, że czytasz opis😘

Jeśli nie miałam okazji zamienić z Tobą kilku zdań, to dla jasności powiem Ci kilka rzeczy na mój temat.

Co jest moją pasją?

Nie będę się rozpisywać na temat tego, że najważniejszy dla mnie jest fakt, że Jestem- Istnieję. Ten naturalny stan istnienia przynosi mi radość i zadowolenie bez jakiegokolwiek działania.

Wszystko już zostało zrobione, dlatego pozwalam sobie na BYCIE.

Szczególną przyjemność sprawia mi swobodne wyrażanie siebie poprzez malowanie, rysowanie, bazgranie.

Dla mnie to sztuka przez wielkie S, bo jest taka moja, wypływa ze mnie i płynie przeze mnie.

Wyrażam siebie również poprzez PISANIE.

O zgrozo😅🙉🙈 sprawia mi to nieopisaną przyjemność.

Piszę o wszystkim, co mnie porusza, fascynuje, dotyka na głębokim poziomie i na tym płytkim.

Często spisuję po prostu moje myśli lub tworzę cudowne opisy obrazów tego, co JEST.

Przytoczę może fragment bajki mojego autorstwa, aby łatwiej było poczuć ten klimat.

Oto on:

Powietrzny wehikuł dostarczył ich pod wskazany adres. Jasmena zamknęła oczy w poszukiwaniu farby i pędzla, aby – tak jak poprzednim razem – namalować drzwi do swojego serca. Ku swemu zdziwieniu

nie musiała już tego robić. Drzwi po prostu tam były.

Chwyciła za klamkę i weszła do środka. Piwniczka wyglądała zupełnie inaczej niż ostatnio. Panowała tu przyjemna atmosfera, było bardzo jasno i komfortowo. Ściany wyłożone były kolorowymi cukierkami, a podłoga zrobiona z ogromnych herbatników.

– Jak tu pięknie – zachwyciła się Jasmena.

Na przeciwległej ścianie pojawiły się nagle piernikowe drzwi. Dziewczynka podeszła bliżej i zauważyła, że nie mają one klamki. W miejscu, w którym zazwyczaj się ona znajduje, było okrągłe wgłębienie.

Jasmena wyjęła z kieszeni buraczany kamień i umieściła go w wyżłobieniu. Drzwi otworzyły się i jej oczy ujrzały ogromną, kwiecistą polanę, na końcu której otwierała się przepaść.

– I co teraz? – zapytał Bary.

– Jak to co? Skaczemy! – krzyknęła radośnie Jasmena, biorąc długi rozbieg.

Gdy spadała, widziała rozpościerający się za jej plecami olbrzymi, kolorowy wodospad. Po dłuższej chwili wylądowała w jeziorku, w którym wodna kaskada kończyła swój bieg. Na brzegu rosły drzewa, trawa miała intensywnie zielony kolor, a w powietrzu unosiły się wielobarwne ptaki.

– Bary, Bary, jesteśmy w raju – zawołała wesoło

-To miejsce twojego stworzenia. Rodzimy się z miłości i stanowimy ją, nawet jeśli nie jesteśmy tego świadomi. Dzięki miłości poznajemy prawdę o sobie. Dzięki niej nasz świat jest zanurzony w radości, spokoju i poczuciu spełnienia.

– I co teraz, Bary?

– Wszystko, na co masz ochotę.

– Chcę latać jak ten ptak – powiedziała Jasmena, wskazując na kolibra.

I wtedy nagle zaczęła się unosić, coraz wyżej i wyżej. Razem z Barym oglądali jej serce z lotu ptaka.

Widok z góry zapierał jej dech w piersiach.

– Czuję się jak anioł – powiedziała.

– Jeśli chcesz, możesz wyczarować sobie skrzydła – podpowiedział zając.

W ciągu kilku sekund na plecach Jasmeny pojawiły się ogromne, białe skrzydła, a ją ogarnęła nieopisana radość.

– Jestem wolna, jestem wolna! – wołała, unosząc się beztrosko w przestworzach swojego serca.

Jeśli jeszcze nie masz Krainy Niewidzialnego Dobra na swojej półce z książkami, to zachęcam do zakupu. Wystarczy wpisać tytuł w google i pojawią się internetowe księgarnie.

Dla ułatwienia, wkleję w przydatne linki adres wybranej przeze mnie losowo księgarni🦋

Co mogę Ci zaoferować?

Przejdź do NAGRÓD🎁 i sprawdź🥰