Cześć, jestem Mirek. W 1999 roku mając zaledwie 25 lat uległem wypadkowi, w wyniku którego doszło do złamania kręgosłupa oraz uszkodzenia rdzenia w odcinku szyjnym. Zapadł wyrok: tetraplegia pourazowa (porażenie czterokończynowe), od tej pory jestem całkowicie niezdolny do pracy i samodzielnej egzystencji, przez ten cały czas jestem pod całodobową opieką Joli, mojej żony. Pomimo niepełnosprawności, przez wszystkie lata po wypadku, starałem się zachować aktywność. Przez ostatnich 16 lat korzystałem z wózka o napędzie elektrycznym, który w mojej sytuacji świetnie się sprawdził pod każdym względem, niestety przez tak długi okres użytkowania został maksymalnie wyeksploatowany, w wyniku czego uległ całkowitej awarii, a naprawa okazała się już nieopłacalna. Wózek elektryczny stał się nieodzownym elementem mojej codziennej egzystencji, ponieważ dał mi szansę na wyjście z domu, spotkania z przyjaciółmi, integrację społeczną, udział w wydarzeniach edukacyjnych i kulturalnych, co przekłada się na mój rozwój intelektualny i artystyczny (m.in. tworzenie grafiki komputerowej, prowadzenie blogów internetowych), umożliwił mi również w ogromnym stopniu obcowanie z przyrodą, którą jestem zafascynowany od dziecka.

Wózek z elektrycznie regulowanym siedziskiem jest dla mnie niezbędny m.in. podczas wizyt u lekarza, ponieważ umożliwi badanie bez konieczności przenoszenia mnie na łóżko, np. badanie USG, jest również w moim przypadku niezastąpiony w zapobieganiu powstawania odleżyn, na które z powodu swojej niepełnosprawności jestem szczególnie narażony, ponieważ da mi możliwość samodzielnej zmiany pozycji. Taka regulacja zapewni mi także szansę na odpoczynek w ciągu dnia bez konieczności kładzenia mnie do łóżka, co przy moim obecnym stanie zdrowia jest bardzo wskazane. Wózek umożliwi mi jakąkolwiek aktywność, co przekłada się na mój stan zdrowia psychicznego i fizycznego, daje jedyną szansę na godne życie i nadzieję na lepsze jutro.

W sierpniu złożyłem wniosek do PFRON o dofinansowanie na zakup wózka inwalidzkiego o napędzie elektrycznym, niestety ponieważ jestem całkowicie niezdolny do pracy otrzymałem odpowiedź negatywną. Wtedy pojawił się pomysł tej zbiórki.

Ogromnie dziękujemy za zrozumienie i wsparcie.

***

Hi, my name is Mirek. In 1999, when I was only 25, I had an accident which resulted in a fracture of my spine and a spinal cord injury. The sentence was passed: post-traumatic tetraplegia (quadriplegia), since then I am completely incapable of work and independent existence, all this time I am under the 24-hour care of Jola, my wife. Despite my disability, all the years after the accident, I tried to stay active. For the last 16 years, I have been using an electrically powered stroller, which in my situation has worked well in every aspect, unfortunately, during such a long period of use, it has been exhausted to the maximum, as a result of which it has completely failed, and the repair is no longer profitable with such a degree of wear. The electric wheelchair has become an indispensable element of my daily existence, because it gave me a chance to leave home, meet friends, integrate socially, participate in educational and cultural events, which translate into my intellectual and artistic development (e.g. creating computer graphics, blogging), it has also enabled me to commune with nature to a great extent, which I have been fascinated by since I was a child. A stroller with an electrically adjustable seat is indispensable for me, among others, during visits to the doctor, because it will allow me to be examined without having to be transferred to the bed, e.g. an ultrasound scan, it is also irreplaceable in my case in preventing the formation of bedsores, to which I am particularly vulnerable due to my disability, as it will allow me to change my position on my own. Such regulation will also give me a chance to rest during the day without having to put me to bed, which is very advisable given my current health condition. The stroller will allow me to do any activity, which translates into my mental and physical health. It is the only chance for a dignified life and hope for a better tomorrow. In August, I applied to the PFRON for funding for the purchase of an electric wheelchair, unfortunately because I am completely incapable of work, I received a negative answer. Then the idea of ​​this fundraiser appeared. Thank you very much for your understanding and support.