Cześć! Jestem Dominika i w życiu zajmuję się pracą z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Poza pracą w Polsce (dla dociekliwych - Stowarzyszenie Wspólnota w Wójtówce) udzielam się wolontariacko w Aberdeen w Szkocji (Newton Dee Community). Właśnie w Szkocji kilka lat temu poznałam niezwykłą kobietę, która od 25 lat przygarnia do swojego domu niepełnosprawne dzieci. Ta kobieta ma na imię Usha i mieszka w Indiach. Usha ujęła mnie swoją bardzo prostą, a jednak bardzo inspirującą historią.....jako młoda dziewczyna i głęboko wierząca chrześcijanka, wchodząc w dorosłe życie, postanowiła przeznaczyć swój posag na pomoc potrzebującym. Zamiast jednak wpłacić całą sumę na anonimową organizację, ta dzielna kobieta wynajęła dom i przygarnęła z ulicy dwoje niepełnosprawnych dzieci. Jak wiadomo, sytuacja osób niepełnosprawnych, czy to fizycznie, czy intelektualnie, jest w Indiach dramatyczna.....urodzenie dziecka z jakimkolwiek upośledzeniem widziane jest jako 'kara za grzechy przodków', więc te dzieci są traktowane jak żyjący stygmat na honorze rodziny.....sytuacje o których słyszymy w telewizji, jak to dziecko zostaje uznane za wcielenie któregoś z hinduistycznych bóstw to doprawdy promil, większość z nich, niestety, cierpi upokorzenie i głód.

Dzięki działaniom Ushy, szczęśliwy dom i rodzinę, znalazło 21 dzieci, które pod opiekę mojej przyjaciółki trafiło najczęściej prosto z ulicy...

Usha niezmiennie stara się o dotacje od państwa, niestety,jak sama mówi, fakt że jest chrześcijanką jest dla hinduskiego rządu argumentem aby nie przyznać jej żadnych dotacji...Nie poddaje się jednak i zdobywa fundusze dla swoich dzieci, głównie od osób prywatnych (W Szkocji również szukała możliwości współpracy lub patronatu dla jej domu, niestety bez powodzenia.)

Kiedy ostatnio z nią rozmawiałam, Usha przyznała, że przez restrykcje związane z Covid jest im teraz dużo ciężej zdobyć pieniądze na podstawowe potrzeby......

2500 złotych czyli ok 45000 rupii to koszt wyżywienia 21 dzieci i młodych dorosłych przez miesiąc....chciałabym podarować im chociaż miesiąc bez martwienia się o to jak przeżyć następny dzień.....oczywiście im więcej uda nam się zebrać tym lepiej :) być może razem uda nam się zebrać fundusze aby odegnać widmo głodu na dwa, trzy, cztery miesiące? To co? Pomożesz? :)