Moja mama zawsze była uśmiechniętą i pełną energii osobą, która nas rozśmieszała i bardzo dbała o rodzinę. Nawet po 70-ce wszyscy nie mogli nadziwić się jak dobrze radzi sobie w życiu i jaka jest samodzielna, zdrowie również jej dopisywało, mama rzadko chorowała, nie brała też żadnych leków, co w tym wieku faktycznie budzi podziw. Pamiętam ostatni dzień, kiedy widziałam ją przed Udarem. Rozmawiałyśmy o pieczeniu pierniczków, o tym co będziemy jeść na wigilię i jak miło będzie znów posiedzieć przy stole całą rodziną, odprowadziła mnie z psem do auta kiedy miałam wracać do domu i mówiła że nie może doczekać się świąt… Niestety 20 grudnia 2021 roku, moja mama dostała rozległego Udaru Krwotocznego i została zabrana do szpitala, w którym przebywała prawie dwa miesiące. Wigilię spędziliśmy bez niej… W lutym 2022 roku wróciła do domu, z najwyższym stopniem orzeczenia o niepełnosprawności, z afazją mieszaną, porażeniem Bell’a oraz z paraliżem prawej strony ciała. Niestety nie jest w stanie funkcjonować bez pomocy, potrzebuje całodobowej opieki.

Podstawowe leki, pieluchy, podkłady higieniczne, rehabilitacja, łóżko z materacem przeciwodleżynowym, mimo częściowej refundacji kosztują nas i tak dużo.. Do tego dochodzi rehabilitacja prywatna, wizyty domowe neurologopedy, psychiatry i neurologa, za które musimy już płacić sami.

Niestety nie jesteśmy w stanie zapewnić mamie tak dobrej opieki na jaką zasługuje, a ze względu na bardzo wysoki stopień niepełnosprawności mama nie zakwalifikowała się na turnus do refundowanego ośrodka rehabilitacyjnego w Piaskach, dlatego też chcielibyśmy przekazać ją do specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacyjnego Leonardi w Szymanowie. Pobyt 30 dniowy w takim ośrodku to koszt, który przerasta nasze możliwości finansowe. Dlatego wraz z tatą i siostrą bardzo prosimy o wsparcie dla naszej mamy.

Wiemy, że ona dla nas zrobiłaby wszystko, dlatego teraz my zrobimy wszystko, żeby ona wróciła do zdrowia.