Autorce książki napisał kiedyś taką dedykację: "Jeden z Nich... Kasi w Dniu Jej Imienin <<Leszek Biały>> (kiedyś... teraz Łysy)" - Ona obiecała napisać Jego biografię, ale... dopiero po Jego śmierci - jak sobie zażyczył.

Miał 15 lat gdy wybuchła II wojna światowa. Był kadetem lwowskim, żołnierzem "Wachlarza", AK, partyzantem ochraniającym legendarnego dowódcę "Ponurego", a następnie żołnierzem "Nie" i "WiN". Przeszedł okrutne śledztwo, w komunistycznych więzieniach spędził 10 lat, ale przeżył.

Wesprzyj zbiórkę jeśli chcesz przyczynić się do wydania Jego biografii - opartej zarówno na dokumentach z Archiwum IPN jak i wzruszających opowiadaniach Bohatera tej książki.

Na fotografii Leszek Zahorski z Katarzyną Kołodziejczyk-Daniłowicz - autorką biografii na Wykusie w 2009 r.

Gdy w 2009 r. wrócił z odległego zachodniopomorskiego w świętokrzyskie lasy, aby jeszcze raz być w miejscu, gdzie jako niespełna dwudziestoletni żołnierz AK ochraniał legendarnego majora Jana Piwnika "Ponurego", dało to początek niezwykłej znajomości. Dziś pozostały po niej zdjęcia, filmy i dziesiątki maili, jakie pisał mając prawie 90 lat! Opisywał w nich swoje wspomnienia z okresu wojny oraz dramatyczne losy z czasów więzienia. Zapytany, czy można te materiały wykorzystać do napisania książki o Nim , odpowiedział - "Tak, ale dopiero po mojej śmierci". Zawsze twierdził, że: "Za dużo tej mojej chwały w Internecie", był skromnym człowiekiem.

Na zdjęciu Leszek w mundurze kaderta z mamą i siostrami oraz psem Azorkiem - Lwów 1938 lub 1939 r.

Ojciec Leszka - płk Wiktor Zahorski został zamorodowany przez Niemców w Krakowie podczas II wojny. Jego rodzina nie miała o tym pojęcia, dowiedzieli się o tym dużo później. Leszek po obronie Lwowa, gdzie zastała go wojna i gdzie zabił pierwszego Niemca, mając tylko 15 lat, trafił z mamą i siostrami do Warszawy, gdzie wstąpił do "Wachlarza". Później w 1943 r. pojechał do partyzantki w kieleckie, gdzie został żołnierzem plutonu ochronnego legendarnego dowódcy - "Ponurego". Po rozwiązaniu AK walczył dalej, najpierw w organizacji "Nie", a następnie w "WiN". Aresztowany 8 sierpnia 1947 r. przez MO, przekazany następnie UB - trafił do Aresztu Śledczego na Rakowieckiej w Warszawie. Potwornie bity i poniżany podczas przesłuchań, początkowo skazany na karę śmierci, którą zamieniono mu na dożywocie, przenoszony z więzienia do więzienia spędził w nim 10 lat !

Na zdjęciu Leszek Zahorski ze swoim serdecznym przyjacielem, którego dzień po Leszku aresztowało UB - Stanisławem Sabatem, powstańcem warszawskim ps. "Jarząbek"

Biografia "Leszka Białego" zmarłego w 2014 r., która jest na ukończeniu, oparta będzie w ogromnej mierze na Jego wspomnieniach, pisanych Jego ręką i usłyszanych z Jego ust. Źródłem informacji będą również dokumenty z Archiwum IPN, gdzie do dziś znajduje się teczka Leszka Zahorskiego, założona przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego PRL.

W czerwcu 2024 r. przypadać będzie stulecie Jego urodzin. Marzeniem autorki jest wydać wspomnianą biografię właśnie w tę rocznicę.

Wszelkie informacje wykorzystane w książce, autorka pozyskała dzięki własnym środkom. Pieniądze ze zbiórki, które zostaną zebrane, pokryją koszty wydania książki (od nich też zależeć będzie liczba wydanych egzamplarzy) oraz jej wydruku, a także wieczorów autorskich, które zostaną zorganizowane.

Na zdjęciu Leszek Zahorski (siedzi drugi od prawej) przy ognisku - 2010 r. Kropka (dawne miejsce obozu partyzanckiego).

Pomóż wydać biografię Bohatera. Jesteśmy Mu to winni!

W nagłówku wykorzystano zdjęcie Feliksa Konderko ps. "Jerzy" wykonane latem 1944 r. w okolicach Łagowa (zbiory Mariusza Baran-Barańskiego).