Cześć wszystkim. Mam na imię Kacper, mam 18 lat. Jestem uczniem liceum o profilu biologiczno-chemicznym i jestem tegorocznym maturzystą. Mieszkam w Warszawie i życie tutaj jest coraz droższe. Moim marzeniem jest skończyć szkołę i móc pójść na studia lub do jakiejś szkoły policealnej abym był w stanie znaleźć godną pracę. Od 16 roku życia prowadzę koczowniczy tryb życia, co chwilę zmieniając miejsca zamieszkania. Pierw mieszkałem z rodziną przyszywaną, potem zamieszkałem z bratem, który dał mi pracę. Przez pracę mogłem życ godnie ale niestety ze szkołą szło kiepsko ze względu na brak czasu. Pracowałem jak wół po 6 dni w tygodniu za stawkę 14 złotych na godzinę i chociaż wydawać by się mogło ze zarabiam dużo, to niestety od mojej wypłaty były odejmowane kwoty za inwentaryzację sklepu czy kary po kilkaset złotych kiedy nie mogłem pracować bo np. miałem anginę. Całe szczęście udało mi się skończyć 2 rok liceum zdając poprawki sierpniowe. W tym roku wyprowadziłem się od brata od razu po zakończeniu pracy u niego i udało mi się dostać mieszkanie po mamie. Niestety okazało się, że mieszkanie jest zadłużone i grozi mi eksmisja. Przez zadłużenie nie mogę także podpisać umowy najmu. Mimo wymagającej klasy maturalnej do tej pory pracowałem weekendowo w butiku aby dorobić i mieć na życie codzienne. Niestety sklep upadł i jedyne co mi zostało to 1200 złotych miesięcznie alimentów rodzicielskich. Większość idzie na opłaty komorne ale z dodatkową pracą udawało mi się ciągnąć koniec z końcem, jednak bez pracy, której szukam, a nie mogę znaleźć, nie jestem w stanie utrzymać siebie, a co dopiero spłacić zadłużenie. Boje się, że wkrótce wyląduje na ulicy, dlatego proszę o jakakolwiek pomoc, niekoniecznie finansową, bo złapię się każdej pracy, którą mogę pogodzić z nauką maturalną i która pozwoli mi wyjść na prostą. Ze wstydem proszę o pomoc, ale już tylko to mi pozostało.