Poznajcie Wielkiego Bohatera, który na każdym kroku pokazuje co to znaczy wola życia!! To nasz Oluś.

Oluś ma 11 miesięcy, urodził się w Katowicach. Jest pogodnym i bardzo silnym chłopcem, który ma swoje problemy i ponad połowę swojego krótkiego życia spędził w szpitalu. Od 3 miesiecy jest już z nami w domu, co jest dla nas i dla niego bardzo ważne. 

Głośny śmiech, krzyki i piski oraz też płacz to jest niewyobrażalna radość i duma dla każdego rodzica. My jednak nie możemy tego przeżywać i cieszyć się dziecięcego gaworzenia. Niestety Oluś jest niemy ze względu na konieczność założenia rurki tracheostomijnej, ale komunikuje się z bliskimi najpiękniej jak potrafi – uśmiechem! 

Nigdy nie ma czasu na leniuchowanie, lubi się bawić i uwielbia bliskość rodziców będąc u nich na rękach. Stara się nadrobić te miesiące spędzone w szpitalach. Te wszystkie dobre chwile rekompensują ból i niezrozumienie z jakim spotyka się na co dzień. 

To, że nasz Oluś jest wyjątkowy wiedzieliśmy od momentu, kiedy pojawił się w naszym życiu. Choć już w ciąży dowiedzieliśmy się, że urodzi się z wadami, żadne z nas nie spodziewało się jak bardzo zmieni się nasze życie...

Po urodzeniu okazało się, że oprócz wcześniej zdiagnozowanego rozszczepu wargi i podniebienia pojawiły się inne wady. Oluś urodził się z jednostronnym rozszczepem wargi, obustronnym rozszczepem podniebienia, rozszczepem i malacją krtani, malacją tchawicy, spodziectwem prąciowym, wadą serduszka, odkształconymi stópkami.

Jednak mimo tych wszystkich przeciwności i kłód rzucanych pod nogi nie poddajemy się i staramy się zapewnić Olusiowi prawidłowy rozwój i by był dalej radosnym urwiskiem :) 

Oluś wymaga codziennej rehabilitacji ogólnorozwojowej, terapii SI, regularnych zajęć z neurologopedą oraz licznych wizyt w poradniach specjalistycznych (m.in. laryngologicznej, urologicznej, audiologicznej, kardiologicznej, ortopedycznej, gastrologicznej), zakup leków i sprzętu medycznego. Wszystko to niestety kosztuje. Średni miesięczny koszt to około 5-6 tysięcy. 

Dzięki wysiłkowi wspaniałych osób z którymi Oluś pracuje widać jakie poczynił już postępy. Na każdym kroku udowadnia, że jest silnym dzieckiem mimo licznych przeciwności z którymi musi mierzyć się na codzień. Jest zapatrzony w swojego starszego brata i jak tylko ma go w zasięgu wzroku uśmiecha się od ucha do ucha i stara się go naśladować. 

Przed Olkiem jeszcze długie i ciężkie miesiące zanim wróci do pełni formy, zwłaszcza, że jeszcze na wiosnę będzie przeprowadzona próba dekaniulacji (wyjęcia rurki) a co a tym idzie Oluś będzie musiał nauczyć się oddychać samodzielnie. W styczniu czeka nas operacja spodziectwa, za jakieś 1,5 roku drugi etap operacji rozszczepu podniebienia. Do tego rehabilitacja stópek tak by mógł chodzić i rozwijać się prawidłowo.

Gdyby nie szalejący po świecie koronawirus i pandemia, które pozbawiły praktycznie z dnia na dzień mnie i żonę pracy i stałego źródła dochodu gdyż oboje pracowaliśmy w branży turystycznej, nasza sytuacja byłaby inna. 

Mimo tego wszystkiego nie rezygnujemy z marzeń o kochającej i szczęśliwej rodzinie!!

Jeżeli ktoś chciałby nas wesprzeć i dorzucić cegiełkę do rehabilitacji Olusia będziemy bardzo wdzięczni za każdą okazaną formę pomocy!!

DZIĘKUJEMY!!