Mój syn Mikołaj jest uczniem LO w Zabrzu, gdzie dostał się, by trenować grę w piłkę nożną w Klubie Gwarek. Był bardzo szczęśliwy i miał swoje cele. Cieszyliśmy się jednak niezbyt długo. Dokładnie rok temu nasz świat się zmienił diametralnie. Mikołaj z niepokojącymi objawami, trafił do szpitala. Pobyt w nim był wyjątkowo ciężki do zniesienia. Wiele badań, a za oknem upalne lato. Dnia 25.06.2021 r. miał wykonaną punkcję, po której głowa bolała Go ponad 10 miesięcy, kiedy każdego dnia brał tabletki przeciwbólowe, często w dużej ilości. Przez ten czas bez ustanku szukaliśmy pomocy. Ostatecznie sami znaleźliśmy miejsce, gdzie lekarze mogą pomóc Mikołajowi. Pojechaliśmy do Niemiec, do Kliniki we Freiburgu. Po wielu badaniach, w tym mielografii lekarze zlokalizowali wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego. Tam też pod opieką najlepszych w tej dziedzinie lekarzy, Mikołaj przeszedł operację. Nie wracał jednak szybko do zdrowia. Teraz jest powoli lepiej, jesteśmy pełni wiary, że wróci do całkowitej formy sprzed roku. Nadal Mikołaj nie może biegać, jeździć na rowerze ani rolkach. Musimy wspierać Go dobrą rehabilitacją i wzmacniającymi preparatami. A żeby było to możliwe, musimy najpierw zapłacić za leczenie we Freiburgu. Było ono bardzo drogie, bo aż 18000 euro. Została nam jeszcze połowa do oddania. I choć w Polsce NFZ zapłacił za taki sam pobyt innemu pacjentowi, to my po ogromnych staraniach nie dostaliśmy żadnego wsparcia. A syn miał coraz większy ból głowy, który zabrał Mu rok z życia i przekreślił sportowe marzenia. Musieliśmy tam pojechać, żeby Go uratować. Nadal jesteśmy pod opieką tej Kliniki. Telefonicznie i mailowo zdajemy relacje z samopoczucia syna. W sierpniu musimy wysłać badania rezonansu głowy i kręgosłupa lędźwiowego.

Także to jeszcze nie koniec walki o zdrowie Mikołaja. Jest taki młody i nadal ma marzenia. Najważniejsze to odzyskać zdrowie i zacząć żyć, tak jak kiedyś, bez ograniczeń. Bo marzenia w końcu się spełniają..