Tragedia jaka spotkała moją najbliższą rodzinę, parę emerytów i ich 40 letniego syna to pożar wielopokoleniowego domu w którym mieszkali od jakiś 60lat. Dzięki Bogu nikt w pożarze nie ucierpiał, ale nie sposób opisać bólu i wielkości tragedii jaką przeżywają tracąc miejsce, w którym żyli całe dotychczasowe życie. To był ich zakątek na ziemi, w którym chcieli być do swych ostatnich dni. To bardzo dobrzy ludzie i nawet jak sami za wiele nie mieli to dzielili się ostatnim kilogramem ziemniaków. Kilka lat temu przygarnęli pod dach wujostwo na emeryturze, które nie ma własnego mieszkania. Dzięki sąsiadom i ludziom dobrej woli zostali zaopiekowani i chwilowo mają nocleg. Ci biedni ludzie codziennie wracają na pogorzelisko z przywiązania do miejsca a syn po nich przyjeżdża wieczorem i zawozi na noc, gdzie znajdzie się miejsce. Stracili wszystko, tak samo jaki ich syn, wszystkie oszczędności, dobra, rzeczy na podwórku, zostali z tym co mieli na sobie.

Przed nimi mozolne i kosztowne czasy stawania na nogi. Znalezienia miejsca na nowy dom i jego budowę. Ich stan psychiczny na dzień dzisiejszy jest zły, jak to mówią starych drzew się nie przesadza. Ich życie straciło sens.

Między rodziną zorganizowaliśmy zbiórkę rzeczy niezbędnych na te chwile do życia, ale będą potrzebne też pieniądze. Które na razie przeznaczą na bieżące życie, może wynajem tymczasowy, dopóki sytuacja się ustabilizuje.

Prosimy o pomoc, każda złotówka jest teraz ważna. Pomóżmy im, przed nami święta..

Wierzymy, że dzięki Wam uda się szybko rozpocząć nowe życie.