Rehabilitacja Michała po operacji kręgosłupa - pomóżmy Mu stanąć na nogi!!!

Jestem 45 latkiem, człowiekiem czynu i przestrzeni, lubiącym wyzwania i nie znoszącym nudy, o pogodnym i życzliwym usposobieniu, który został skazany na paraplegię - niedowład nóg i dysfunkcje dolnej partii ciała.

Pewnej słonecznej, wrześniowej niedzieli 2018 roku LOS postanowił zmienić moje życie...

Przeszedłem dwukrotnie poważną operację kręgosłupa, laminektomie L1, dekompresje stożka rdzeniowego, laminektomie L2, usunięcie wypukliny i sekwestru jądra miażdżystego L2-L3, stabilizację międzytrzonową Navigator w Szpitalu Specjalistycznym w Pile.

Przebywałem na Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej Regionalnego Szpitala Specjalistycznego w Grudziądzu, gdzie rehabilitacja dobiegła końca. Obecnie będę kontynuował rehabilitacje w różnych ośrodkach rehabilitacyjnych, które są wyposażone są w baseny, egzoszkielet i lokomat.

Nie chcę i nie mogę się poddać, bo mam dla kogo żyć.

Moje nogi to moja przyszłość i chciałbym jeszcze samodzielnie na nich stanąć. Czeka mnie długa i żmudna rehabilitacja. Bez niej moje życie mogłoby skończyć się w czterech ścianach. Chciałbym wrócić do życia społecznego, cieszyć się z uroków przyrody, chodzić po polach, łąkach i lasach.

Środków zgromadzonych samodzielnie nie wystarczy na długo. Koszt czterotygodniowego pobytu rehabilitacyjnego wynosi 10-15 tysięcy złotych. Życie na wózku przysparza wiele problemów, codzienne czynności stają się przysłowiową kulą u nogi. Staram się być jak najbardziej samodzielny, ale niestety to trudne, póki co jestem skazany na pomoc osób trzecich. Do samodzielności potrzebny jest również aktywny wózek inwalidzki, umożliwiający swobodne poruszanie się w przestrzeni publicznej, pokonywanie barier. W najbliższym czasie zmuszony jestem również do dostosowania mieszkania pod potrzeby osoby na wózku, głównie remont łazienki ale także zaopatrzenie klatki schodowej z potrzebny osprzęt pomagający w dostaniu się do własnego „M”.

Po czteromiesięcznym pobycie w placówkach szpitalnych muszę rozpocząć samodzielne życie, życie na wózku inwalidzkim…

Moim dotychczasowym mottem była dewiza: "Trzeba nam zawsze w górę iść, choć nieraz nęka życie, a jeśli przyjdzie paść, to zawsze paść na szczycie”.

Te słowa motywują mnie do dalszej, trudnej i mozolnej rehabilitacji, abym dzięki niej i Państwa wsparciu osiągnął swój cel. Bym mógł powrócić do dawnej pracy, do znajomych i przyjaciół.

Proszę o wsparcie finansowe i udostępnianie postu. Każda wpłacona przez Państwa złotówka przeznaczona zostanie na rehabilitację.

Michał "Gaweł" Gawłowski.

Proszę o udostępnianie https://zrzutka.pl/z/YY8Sm

Twojego zdjęcia.

Co przedstawia?