Moja historia jest jak jedna z wielu ciężkich historii z życia człowieka. Mam 37 lat na ogół zawsze radziłam sobie sama po mimo ciężkiego dzieciństwa potrafiłam być zaradna, prowadzić swoje życie tak abym więcej nie miała tego co w dzieciństwie i całkiem nie źle mi szło. Zawsze byłam pracowita żadnej pracy się nie bałam lubiłam i lubię wyzwania jak również uwielbiam pracować. Miałam partnera którego kochałam ponad wszystko żyłam z nim w konkubinacie, myślałam że nasz związek przetrwa każdą burzę i nie tylko. Ufałam bezgranicznie aż do momentu kiedy zaszłam w ciążę. W sierpniu 2022 r dowiedziałam się że zostanę mamą myślałam że informacja ucieszy mojego byłego partnera jednak okazało się że to tylko skomplikowało moje życie. Zostawił mnie zaraz po tym jak usłyszał że będzie tatą. Ja pracowałam jednak bez żadnej umowy co tylko skomplikowało jeszcze bardziej całą sytuację. Zostawił mnie z czynszem 1400 zł bez żadnych środków do życia z dwoma kotami, które kocham bardzo mocno. Z uwagi na zagrożoną ciążę nie mogłam dalej pracować choć szukałam jakiegoś lekkiego zajęcia ale to były bardziej prace jako wolontariat. Oczywiście zgłosiłam się o pomoc do Miejskiego ośrodka pomocy społecznej który udzielił mi pomocy, dostałam zasiłki w kwocie 688zl co oczywiście musiałam oddawać dla właściciela na czynsz do którego i tak ciągle brakowało. Od sierpnia do grudnia jakoś dawałam radę dzięki znajomym którzy zawsze pomogli mi w jedzeniu i za co jestem im ogromnie wdzięczna. bieram na zaległy czynsz bo nie chcę zostać bez dachu nad głową będąc w 6 miesiącu ciąży. Nie wyobrażam sobie żeby moje dziecko nie miało gdzie wrócić po narodzinach. Pierwszy raz w życiu zostanę mamą i boli mnie strasznie fakt że nie umiem zadbać o dobro dziecka. Dla swojej córki zrobię wszystko co możliwe żeby tylko nigdy nie zaznała tego co ja w życiu dlatego zdecydowałam się na założenie zbiórki bo tylko takie wyjście przyszło mi na myśl. Będę wdzięczna za każdą złotówkę. Właściciel niestety nie chce mnie dłużej trzymać jeśli nie ureguluje zaległości muszę opuścić mieszkanie a ja naprawdę nie mam gdzie iść.