Poszczególni ludzie, tak jak tysiące gatunków zwierząt i przedziwne odmiany roślin, pokazują nieskończoną kreatywność Stwórcy, Jego twórczy rozmach i o jak dba o szczegóły. Każdy z nas jest jedyny w swoim rodzaju i unikalny ze swoim obdarowaniem.

Razem posiadamy wielość darów w kształtach i kolorach dostosowanych do osoby i posłania.

Bóg wykorzystuje nie tylko nasze talenty, ale posługuje się też słabością i nędzą.

Wykorzystuje każdy rys mojej i twojej osobowości.

W 2016 poszłam za powołaniem, które drzemało we mnie i odważyłam się pojechać na misje, byłam wtedy ponad miesiąc w Kenii. W Afryce każdego dnia, od rana Ojciec tak wypełniał mnie swoją miłością, że mogłam nią kochać osierocone dzieci i przytulać chorych w slumsach. Zostałam uwolniona od konieczności bycia silną czy doskonałą. 

 Im słabsza się czuję, tym więcej widzę znaków troski i ingerencji Silnego Taty. 

Od pół roku temat powrotu do Afryki znowu nie daje mi spokoju.

W tym roku założyliśmy z przyjaciółmi Ekumeniczną Szkołę Misyjną. Równolegle poznałam misjonarzy z Tanzanii z fundacji „Jestem by służyć”. Nawiązaliśmy współpracę i mogę im pomóc. 

 Co tam zrobię? Zawsze chodzi o miłość. Chcę iść z prostotą i konkretem Ewangelii.

Chcę, żeby to był czas, gdzie Bóg będzie Pierwszym z którym się spotykam codziennie, poświęcam Mu czas i potem w ciągu dnia umiem Go rozpoznać w każdej napotkanej osobie i chcę robić tylko to, co jest Jego.

Nie chcę przyjechać z pustymi rękami. Chcę przywieźć farby i rzeczy do kreatywnych zajęć z dziećmi.