Każda matka kocha swoje dziecko najbardziej na świecie. Na wczesnym etapie jego życia, na długo przed postawieniem diagnozy, miałam wobec niego liczne plany i wielkie nadzieję. Niektóre z nich były całkiem zwyczajne, jak przytulanie się czy bawienie w chowanego. Niektóre z nich wybiegały w przyszłość i były związane z ukończeniem dobrej szkoły itp. I właśnie wtedy zdiagnozowano u mojego dziecka zaburzenia że spectrum autyzmu. Odniosłam wtedy wrażenie że przed moim dzieckiem zamknęło się wiele drzwi, ponieważ diagnozie tej często towarzyszy długa lista złowieszczych zapowiedzi. Słyszałam :Twoje dziecko nie będzie mówić, nie będzie mieć przyjaciół, nigdy nie znajdzie pracy albo co gorsza nigdy nie będzie Cię kochać. Kazano mi porzucić nadzieję oraz marzenia i być realistką w obliczu diagnozy dziecka.
Stało się jednak inaczej. Obecnie Marcel jest pogodnym chłopcem mającym wielu przyjaciół. Lubi się uczyć i kocha przyrodę. Niestety są też trudne zachowania i emocje z którymi nie umie sobie poradzić. Będąc na ostatnim turnusie zachowania te znacznie się wyciszyły. Widać że odpowiednio dobrana terapia mu pomogła. Bardzo proszę o pomoc w zebraniu środków na kolejny turnus. Bardzo dziękuję za okazaną pomoc w tamtym roku❤️