Pierwsi uchodźcy pojawili się u nas w pierwszy dzień wojny, czyli popołudniu 24 lutego.

Były to przysłowiowe pierwsze jaskółki, które zapowiadały prawdziwy ruch migracyjny

Kiedy osób pragnących skorzystać u nas z pobytu zaczęło być coraz więcej, zwróciliśmy się do kurii metropolitalnej z zapytaniem, czy pomoc dla uchodźców w ramach diecezjalnych domów rekolekcyjnych będzie w jakikolwiek sposób koordynowana. Otrzymaliśmy odpowiedź, że tą sprawą zajmie się tylko i wyłącznie Caritas archidiecezji przemyskiej ograniczając się do własnych zasobów i własnych ośrodków. Na zapytanie, czy wobec tego możemy działać na własną rękę, otrzymaliśmy jednoznaczne potwierdzenie.

Nasze formy pomocy dla uchodźców były w ciągu 10 miesięcy 2022 r. następujące:

1.     Oddaliśmy wszystkie dostępne pokoje na zakwaterowanie dla uchodźców. Przez nasz dom przewinęli się też oprócz Ukraińców, także Romowie, Holendrzy, Palestyńczycy, Hindusi, a nawet trzech obywateli Uzbekistanu – wszyscy uciekający przed wojną z Ukrainy.

2.     Awaryjnie udostępnialiśmy kolejne trzydzieści miejsc w pomieszczeniu zbiorowego zakwaterowania.

3.     Korzystaliśmy także przez parę miesięcy z dwóch niezależnych lokali na terenie miasta, umieszczając tam kilkunastu migrantów.

4.     Dało to łącznie ok. 8 tysięcy noclegów.

5.     Wszystkim przyjętym na zakwaterowanie uchodźcom – także tym z lokali w mieście oraz przyjętym przez siostry benedyktynki - oferujemy nieustannie po dziś dzień pełne wyżywienie (śniadanie, obiad, kolacja).

6.     Dało to łącznie ok. 45 tysięcy posiłków, czyli 15 tysięcy całodobowego wyżywienia.

7.     Przez dwa miesiące nocowaliśmy mundurowych kierowców rozwożących uchodźców z granicy do wszystkich większych miast Polski. Ich obsługa pod kątem zamieszkania i ciepłego wyżywienia była całodobowa.

8.     Dało to dokładnie 1651 osobodób z pełnym wyżywieniem.

9.     Uchodźcy, szczególnie przez pierwsze miesiące są otaczani szczególną opieką przy załatwiania spraw administracyjnych, pomocy finansowej i materialnej, wizyt u lekarzy rodzinnych i specjalistów, organizacji rehabilitacji, zakupu leków, pobytu w szpitalu. Do czasu pozyskania środków finansowych ze źródeł zewnętrznych udzielamy co parę dni 100 zł kieszonkowego.

10. Wielką pomocą okazała się w pierwszych miesiącach siostra Emiliana nazaretanka z Ukrainy, która utknęła po wybuchu wojny na Podkarpaciu. Mieszkanie zapewniły jej siostry, my wyżywienie i refundacje ponoszonych na bieżąco kosztów.

11. W dwóch wypadkach pomogliśmy w skomplikowanych procedurach kremacji i transportu urn na Ukrainę.

12. W miarę możliwości nieustannie pomagamy w znajdywaniu miejsc dalszego pobytu i pracy. Także zagranicą. Dwie rodziny naszym staraniem zostały odwiezione do Niemiec, kolejna do Francji. Byliśmy też przystanią dla grup uchodźców, które przesiadały się na środki komunikacji podesłane z Włoch.

13. Zaprzyjaźnieni Francuzi z Solidarité Chrétienne Internationale ponieśli koszty naprawy zepsutej windy osobowo-towarowej, która nie była używana od dwóch lat – a obecnie okazała się niezwykle potrzebna.

14. Przyjmowaliśmy na krótsze lub dłuższe pobyty grupy wolontariuszy (m.in. z Francji, Anglii, USA, Brazylii, Szkocji, Niemiec, Australii, Ukrainy).

15. Organizowaliśmy pobyt i pracę ekip medialnych, przede wszystkim telewizyjnych (m.in. Reuters z Anglii, KBS_WORLDREPORT z Korei Południowej, portugalskiej Rádio e Televisão de Portugal, francuskiej TF1 wreszcie angielskojęzycznego kanału TVP World). Przykładowo klip w wiadomościach TF1 trwał zaledwie 2 minuty - wiadomości te mają jednak największą oglądalność w Europie i od razu pojawił odzew telefoniczny i tekstowy z zagranicy, że bardzo to było potrzebne, bo Polska - m. in. we Francji i Belgii, miała wcześniej opinię kraju antyuchodźczego.

16. Użyczamy pomieszczeń dla punktu integracji uchodźców oraz na kursy języka polskiego.

17. Udostępniamy przestrzeń magazynową do tymczasowego przechowywania darów dla Ukrainy.

18. Dokonujemy również ich przeładunku na ukraińskie transporty (było ich w sumie kilkanaście, a zawierały m.in. środki medyczne, środki higieny osobistej dla dorosłych, dzieci i niemowląt, środki czystości, pościel i koce, produkty ogólnospożywcze oraz produkty dla dzieci i niemowląt, generatory prądu, piece na drewno, białą agrowłókninę na pokrycia maskujące itd.). Współpracujemy w kwestii rozdawnictwa tych darów już na miejscu z klasztorem sióstr felicjanek w Kosowie koło Iwanofrankiwska.

19. Użyczamy pomieszczeń na aktywizację zawodową uchodźców z Ukrainy. Są to m. in. spotkania informacyjne, rekrutacyjne, organizacyjne, a nawet kurs gotowania. Sami zatrudniamy lub organizujemy staże dla kilkorga z nich.

20. W Kawiarence Benedyktyńskiej zaczęliśmy promować ukraińskie potrawy i jak na razie cieszą się sporym zainteresowaniem.

21. Organizujemy polsko-ukraińskie spotkania integracyjne (grill, wspólna pizza, śniadanie wielkanocne, Wigilia, Sylwester, urodziny...).

22. Okazjonalnie udzielamy pomieszczeń różnego rodzaju fundacjom i stowarzyszeniom działającym na rzecz uchodźców na spotkania z obywatelami Ukrainy przebywającymi na terenie Jarosławia i Powiatu Jarosławskiego. Dotyczy to np. Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców, międzynarodowej organizacji humanitarnej Oxfam, Fundacji Duszpasterskiej Troski o Rodzinę, Fundacji Instytut Państwa Prawa, Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej, międzynarodowej organizacji humanitarnej Medair itp.

23. Nie starczyłoby ryzy papieru, gdyby chcieć to wszystko opisać bardziej szczegółowo…