Dzień Dobry. Nazywam się Agata i mam 22 lata. Urodziłam się z bardzo nieprzyjemną chorobą, która cały czas się pogarsza - dysplazja. Dysplazja biodra, kolan, ramień, rąk, dłoń. Przez dysplazje biodra mam również problemy z kręgosłupem, nie mogę się wyprostować. Nie mogę podnieść nogi więcej niż 3cm. Codzienne aktywności sprawiają mi ból. Nie mogę nawet wejść sama do autobusu czy gdziekolwiek, przez to, iż nie mogę podnieść nogi. Moja osobowość jest bardzo zdeterminowana więc codziennie wychodzę i staram się. Lubię być aktywna, pomimo iż wszystko mnie boli, nie chcę się poddawać i chciałabym żyć jak każda inna młoda osoba. Podróże również były moją pasją, spędziłam 2 lata w Korei Południowej. Od 18 roku życia byłam wpisana w kolejke na NFZ. Daty ciągle się zmieniały, lekarze nie odpisywali na moje wiadomości, mój stan zdrowia z każdego dnia się pogarsza. Czułam się jakby odebrali mi szczęście. Siedząc w domu czuję się smutna, wychodząc zła, iż po 4 minutach spaceru wszystko mnie boli. Zaczęłam popadać w depresję. Wstydziłam się prosić ludzi o pomoc, w rodzinie nie miałam wsparcia. Mieszkam teraz z chłopakiem, jest on Koreańczykiem i pomimo iż nie jest mu łatwo w Polsce, stara się jak tylko może żeby mi pomóc. Tylko on daje mi teraz siłę każdego dnia. Ciężko pracuje od rana do wieczora, sprząta, gotuje. Jestem bardzo wdzięczna z tego powodu ale smuci mnie fakt, iż przezemnie sam musi ciężko pracować. Chciałabym szybko wyzdrowieć i pokazać że ja też coś potrafię..wyjść gdzieś razem poza miasto, pójść na spacer. Niby takie proste rzeczy ale właśnie mi ich brakuje. Słyszałam wiele od ludzi iż są takie strony, które mogą pomóc osobom takim jak ja, dlatego piszę tutaj do was z nutką nadzieji. Każde udostępnienie, każdy grosz się liczy. Z góry dziękuję wszystkim za przeczytanie i jakąkolwiek pomoc.