Staliśmy się osobami bezdomnymi losowo. Jednego dnia straciliśmy dach nad głową z przyczyny nie zależnej od Nas. Trafiliśmy do ośrodka interwencji kryzysowej by mieć jakieś schronienie na pewny czas bo chcemy szybko stanąć na nogi i rozpocząć wszystko od nowa. Nie ukrywamy jest ciężko tu w tym ośrodku, jesteśmy na świetlicy gdzie jest ok 30 osób, śpimy na podłodze pod kocami. Tu są różni ludzie,swoje rzeczy które mamy musimy pilnować by nie zginęły. Nie mamy do kogo zwrócić się o jakąkolwiek pomoc,tu MOPS nam odmawia pomocy ponieważ wysyłają Nas do Naszych Gmin a tam nie mamy żadnych predyspozycji do podjęcia także zatrudnienia. Borykamy się także z innymi problemami min.zdrowotnymi.
Jesteśmy przerażeni tą sytuacją w której się znaleźliśmy,także mamy obawy o swoje bezpieczeństwo.
Nie mamy żadnych środków finansowych na zakup żywności, środków chigienicznych,odzieży itp,bywa że chodzimy głodni bo tu w tym ośrodku posiłki czasami dojadą a czasami nie,mimo że obiady powinny być codziennie oprócz sobót i niedziel. Naprawdę by tu przeżyć jest bardzo ciężko, korzystamy z CARITASU ale pomoc jest prawie że znikoma.
Również efektywnie poszukujemy zatrudnienia z zakwaterowaniem ale w tym przypadku musimy jeszcze trochę poczekać ale już coś mamy załatwione. Nie chcemy popaść w żadne konflikty, na tej świetlicy siedzimy cicho,prawie że do nikogo się nie odzywamy bo nie chcemy problemu,bo bywa że też są osoby pod wpływem alkoholu. Nie mamy na chwilę obecną gdzie się podziać dlatego do czasu podjęcia zatrudnienia z zakwaterowaniem musimy tu być. 
Teraz będąc tu by podjąć zatrudnienie jest ciężko bo jesteśmy nie wyspani....i nie ma mowy by normalnie funkcjonować. 
Dlatego bardzo prosimy o każdą pomoc,nawet tą finansową by jakoś przetrwać, przeżyć. 
My nie pijemy żadnego alkoholu bo to nie rozwiązanie żadne, do Naszego problemu podchodzimy na trzeźwo by znaleźć jakieś rozwiązanie.
A na prawdę zależy Nam by się podnieść i stanąć na nogi. Na znajomych nie mamy co liczyć bo my nie mamy nic....
Bardzo prosimy o każde wsparcie dla Nas byśmy mogli jakoś przetrwać i żyć. 
Z góry dziękujemy za okazaną pomoc.