Wiecie jak to jest kiedy nikt nie planował Was uratować, ale jednak los się do Was uśmiechnął? Ja wiem. Wyobraźcie sobie, że ktoś nieobojętny zgłosił sprawę zaniedbanego psa odpowiednim służbom. Ludzie chorzy, nieumiejący zająć się nawet sobą... Podczas akcji ratunkowej zauważono nas - dwa ponad roczne koty na łasce tychże ludzi. Wyglądaliśmy źle - wychudzeni, z zaropiałymi oczami, matową sierścią i ogromnymi brzuchami od pasożytów. I wiecie co? Nie zostawili nas... nie zostawili, choć po nas wcale nie przyszli. Zaczęli szukać dla nas pomocy i tak ja - Regis - trafiłem pod skrzydła Stukota, a moja towarzyszka niedoli pod opiekę innej organizacji pro zwierzęcej. Uratowano nas oboje!

Początki u mnie nie były łatwe, choć ja byłem przytulaśny i rozmruczany, więc nie w tym rzecz! Ale podczas pierwszych badań weterynaryjnych test płytkowy w kierunku FIV i FELV wyszedł podwójnie dodatni. Wiecie co to oznacza? Niedobór odporności i białaczka - nic dobrego, łatka "kota specjalnej troski". Z tego powodu moi obecni opiekunowie byli zmuszeni wykonać drogie badanie PCR, żeby mieć pewność. Bo wiecie... nagle zacząłem wymagać domu bez innych kotów, a o taki nie jest łatwo. Inne wyniki krwi wyszły nieźle, a po kilku dniach dowiedziałem się, że PCR wykazał, że nie mam ani jednego ani drugiego wirusa! W międzyczasie byłem leczony z powodu stanu zapalnego, pasożytów - miałem nawet tasiemca! Następnie zostałem wykastrowany. I już wszystko miało się dobrze układać... Nawet przeprowadziłem się do wspaniałego domu tymczasowego, gdzie dostałem zabawki (bardzo je lubię)! Ostatnio okazało się (mimo wcześniejszych dobrych wyników), że mam problem z nerkami :( Jestem w diagnostyce białkomoczu, a nie mamy na to pieniędzy.

Pomożesz mi żyć jak najdłużej?