Hej! :) Po długim czasie trzymania moich wierszy w przysłowiowej szufladzie, nadszedł moment, w którym pragnę podzielić się nimi ze światem. To marzenie kiełkuje we mnie już kilka lat. W tym roku obchodzę 30-te urodziny i pomyślałam, że to idealny czas na wydanie mojego pierwszego tomiku - "Droga do siebie".

Pisanie wierszy towarzyszy mi od kiedy nauczyłam się pisać, a wyrażanie się poprzez słowo jest mi bardzo bliskie, to moja droga. :)

Jeśli kiedyś to co napisałam choć trochę chwyciło Cię za serce lub poruszyło czułe struny to będę ogromnie wdzięczna za wsparcie mnie i wpłąte na zrzutkę. Pieniądze, które tu uzbieram pozwolą mi na wydanie tomiku i zaprojektowanie okładki.

Jestem bardzo podekscytowana, że w końcu postanowiłam zrobić krok w stronę spełnienia jednego z wielu moich marzeń!

Za wpłatę kwoty o wysokości 50 zł wyślę do Ciebie tomik, gdy będzie już gotowy.

• Modlitwa

Kobieta

usiadła na ziemi,

modląc się o uzdrowienie

dla matki ziemi,

modląc się o uzdrowienie

dla ludzkości.

Rozpaliła ogień,

który swą mocą

miał rozpalić

serca wszystkich tych,

którzy zapomnieli

co to znaczy kochać,

co to znaczy szanować,

dbać, dziękować

 i miłować -

każdy mały liść,

każdy mały pączek,

każde ziarno,

w którym zakodowana jest

ogromna, życiodajna energia

tajemnica wszechświata.

Czy widzisz?

Czy czujesz, że istniejesz

dzięki naturze?

• Droga

Kobieta wędrowała we mgle,

gubiąc po drodze siebie,

maleńkie cząstki

swojej duszy.

Droga, którą szła

nie była światłem,

to droga, która

prowadziła do światła,

to droga, która

prowadziła do siebie,

do swojego wewnętrznego domu,

do odnalezienia światła w sobie.

Ta kobieta już wiedziała, że czasem

aby coś znaleźć - trzeba coś porzucić,

aby coś znaleźć - trzeba coś oddać,

i aby odnaleźć siebie trzeba się czasem zgubić..  

• Szamanka

Kobieta wędruje

wśród gór,

słucha szeptów kamieni,

pieśni górskich potoków,

rozmawia z drzewami,

śpiewa z ptakami,

stopami delikatnie dotyka

ziemi,

żegna zachodzące

słońce

i wita wschodzący

księżyc.

Niczego nie szuka,

niczego nie pragnie,

donikąd nie idzie,

jej dom

wszędzie. 

• Skrzydła wolności.

Odważ się człowieku,

w końcu się odważ,

żyć tak jak chcesz

i marzyć o czym chcesz.

Spróbuj rozprostować

swe zapomniane

skrzydła wolności

i wznieść się

ponad to co

ogranicza,

hamuje,

ucisza,

ponad opinie,

ponad słowa,

ponad każde nie,

które słyszysz.

Odważ się żyć

w zgodzie z głosem

swego serca,

w zgodzie z głosem

swego ducha.

• Korzenie duszy.

Jest taka kraina,

gdzie pieśni ludzi

są pieśniami wiatru,

gdzie ziemia jest

święta

i duch jej jest

święty.

Tam łąki

i serca ludzkie,

utkane są ze światła.

Krainy te istnieją

w każdym pokoleniu,

są jak ciche wołanie.

Szumią nimi drzewa

i śpiewają o nich ptaki,

szepczą między sobą

płatki dzikich kwiatów.

Nie każdy je usłyszy,

bo nie słuch tu ważny

nie każdy zobaczy,

choć długo by patrzył.

To ciche miejsce

w korzeniach ducha,

iskierka wieczności,

powrót do źródła.