Nazywam się Zuzanna Białecka i we współpracy z cudownymi i przezdolnymi ludźmi zrobiłam w tym roku kilka ważnych dla mnie projektów. Niestety jeszcze więcej siedzi mi ich w głowie, a aby móc je zrealizować, pieniądz musi się zgadzać - a do tego potrzebuję Waszej pomocy!

Najważniejszym z nadchodzących projektów jest mój dyplom na Wydziale Sztuki Mediów na ASP w Warszawie. Poza działaniem performatywnym, jedną z jego części będzie stworzenie kilku ręcznie robionych instrumentów. W międzyczasie przygotowuję performance oraz koncert, które będą miały miejsce w pięknych, ale tajemniczych i skrzętnie ukrytych przez urbanistykę miejscach w Warszawie.

A tutaj trochę o moich ostatnich projektach:

"DŁONIE" (krótkometrażowy film fabularny)

Nagie plecy czule pieszczone, dłonie tańczące w kosmykach włosów. Przeszywający dreszcz, gdy nie ma już nikogo wokół.

"Dłonie" to film o lęku przed odrzuceniem i stratą, który wybrzmiewa z opowieści o relacji poliamorycznej. Nie jest to typowy short fabularny, o konstrukcji przyczynowo-skutkowej, a forma kolażowa, o konstrukcji skojarzeniowej i szczątkowej fabule, gdzie idea przedstawiona jest za pomocą obrazów-symboli. Opowiadają one o obsesjach, potrzebie kontroli, samotności i doświadczeniu bycia "poza".

"PRZEBUDZENIE" (wideo-art)

Projekt biorący udział w tegorocznej edycji Light Move Festival w Łodzi.

"Przebudzenie" opowiada o metaforycznym przebudzeniu - a dokładniej odrodzeniu się w nowym życiu. Lecz, aby było to możliwe, wpierw musi nastąpić samounicestwienie. Film został wyświetlony na instalacji przypominającej lewitujące łóżko.

"CZAS WRÓCIĆ DO DOMU" (wystawa indywidualna w Galerii Kazamaty w Starej Prochowni SCEK w Warszawie)

[oficjalny opis wystawy]

Wystawa „Czas wrócić do domu” oraz otwierające ją działanie muzyczno-performatywne to sentymentalny powrót do domu, który opuściła artystka, oraz do fletu poprzecznego, który porzuciła, a którego naukę podejmowała w mieście rodzinnym. Jednocześnie jest to podróż w głąb siebie, skonfrontowanie się ze swoimi lękami i traumami. Zaproszenie do stołu, rozmowy. Do pogodzenia się z tym, co niespełnione.

Wystawa jest również ważna dla artystki, bo stanowi przejście z medium statycznego, jakim jest fotografia, do rozwinięcia i kontynuacji obecnego od blisko dekady w jej życiu medium ruchomego - filmu. Zuzanna po raz drugi sięga po performance, a także wraca do muzyki, która od najmłodszych lat stanowiła istotny aspekt jej życia.

29.09-27.10.2022

Jeśli nadal zastanawiacie się, czy warto wesprzeć moje ekwilibrystyczne wypociny, to może przekona Was to, że wszyscy wspierający staną się częścią każdego z trzech projektów, które teraz tworzę?? Serio!!