Witajcie!

Był grudzień 2018 roku...kiedy ja rodziłam swoje 3-cie dziecko w warszawskim szpitalu, mój Brat Cioteczny Daniel przechodził w Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach trzecią operację stóp.

Moja 14-miesięczna córcia uczy się właśnie chodzić, zaraz będzie biegać, a Daniel ze względu na swoją

niepełnosprawność nigdy nie pobiegnie i marzy o tym aby wreszcie odrzucić kule...

Daniel ma rzadką wadę stóp "stopa nadmiernie wydrążona" w bardzo zaawansowanym stopniu, dlatego leczenie zostało podzielone na 3 operacje: czerwiec 2016, maj 2017, grudzień 2018.

Każda operacja to dla Daniela prawie roczny pobyt w łóżku, żmudna rehabilitacja, indywidualne nauczanie, odcięcie od towarzystwa znajomych tak ważnych w życiu 17-nastolatka.

Daniel to dobry, mądry, nie powodujący problemów wychowawczych chłopak. Całą rodziną byliśmy przekonani, że świetnie znosi kłopoty zdrowotne jakie narzucił na niego los... Jednak z dnia na dzień stał się co raz bardziej wycofany, nieobecny, nie żartuje jak kiedyś... Bardzo boimy się, że Daniel popadnie w depresję. Wiem, że czuję się ograniczony przez swoją niepełnosprawność.

Dojazd do szkoły autobusem jest dużym wyzwaniem dla chłopaka poruszającego się o kulach.

Dlatego bardzo ważna jest rehabilitacja, aby Daniel mógł wreszcie poruszać się bez kul.

Poza tym zniekształcenie stóp spowodowało: wrastanie paznokci, pęcherze i odciski oraz odparzenia w miejscu nacisku ciężaru ciała - stąd konieczność opieki podologicznej oraz specjalistycznego obuwia.

Wszystkie koszty związane z rehabilitacją umożliwiającą Danielowi samodzielność przekraczają możliwości finansowe jego mamy, która samotnie wychowuje jego oraz małoletnią córkę.

Daniel posiada ogromny talent plastyczny, jest samoukiem. Podczas rekonwalescencji pooperacyjnej Daniel szlifował techniki rysowania. Jego marzeniem jest zgłębienie sztuki tatuażu, co wiąże się z pobraniem lekcji doskonalących oraz kosztownym sprzętem.

Bardzo bym chciała, aby mój Brat Cioteczny osiągnął możliwie najwyższy stopień sprawności w jego niepełnosprawności...

Aby zawsze się uśmiechał jak kiedyś...

Aby był zwyczajnie szczęśliwy...  

Asia