Przez kilka lat pomagałam intensywnie kotom i psom zabierając je do siebie. Wyleczone oddawałam do adopcji, do dobrych adopcji, z których po jakimś czasie okazywało się, że dobrymi nie są. Zwierzęta wracały, żeby znowu komuś wpaść w oko i albo zostawały u nowego opiekuna, albo wracały.

Nie jest łatwo pomagać, kiedy mieszkanie jest małe, a zwierząt potrzebujących opieki domowej dużo.

Każde pomieszczenie wygospodarowane przez Zarządcę Mieszkaniowego zostało po pewnym czasie oprotestowane, zwykle przez jednego mieszkańca, a Zarządca chcąc uniknąć kłopotu kazał mi się "zwijać". Chcąc nie chcąc przystosowałam mieszkanie i pomieszczenie gospodarcze, żeby móc pomagać kotom spotkanym na mojej drodze. Nie odwracam głowy kiedy widzę jeża w potrzebie, ptaka czy inne zwierzęta, które tego potrzebują. Uratowałam rodzinę pszczelą, bo gdybym zostawiła ją do decyzji innych ludzi, to nie wiem co by było.

Nadeszły ciężkie miesiące, a nawet lata, nie udało się wszystkich kotów wyadoptować, z około 300 kotów, które przeszły przez moje mieszkanie - zabrane do kastracji i przepisowo przetrzymane 10 dni (kotki); zabrane chore do leczenia i tu okres przetrzymania w domu wynikał z leczenia weterynaryjnego; zabrane do adopcji. Niestety część kotów została, bo nie znalazła odpowiedniego opiekuna, a to jest tak (jeśli mogę tak porównać) jak ze sprzedawcą jakiegoś towaru, z którego część nie znajdzie nabywcy i sprzedający musi się z tym pogodzić.

Mam kilka miejsc, w których dokarmiam koty - są wykastrowane, leczone, podaję im też preparat (zwykle jest to tabletka) na pasożyty wewnętrzne, zewnętrzne i kleszcze (3 w 1).

Nie jest lekko i dlatego jestem zmuszona prosić o wsparcie.

Każda wpłata podarowana na rzecz moich podopiecznych będzie dla mnie ulgą, ponieważ wydaję na nie "do ostatniej złotówki".

Z góry bardzo dziękuję.