Witam, jestem założycielką Fundacji Jowisz, która od prawie 10ciu lat zajmuje się ratowaniem koni przeznaczonych na rzeź i oferuje im godną starość. Fundacje Jowisz prowadzę sama, ciężko jest otrzymać wsparcie na taką działalność. Od dziecka los zwierząt nie był mi obojętny a moim głównym celem w życiu jest ich ratowanie. Działalność ta jest niezwykle trudna, ponieważ generuje olbrzymie koszty. W dzisiejszych czasach, gdzie ceny ogromnie wzrosły, bardzo ciężko jest pozyskać środki na utrzymanie 10ciu starych, schorowanych koni. Usłyszałam już niejednokrotnie slowa "jak Cie nie stać to się ich pozbądź" lub "utrzymywanie takich koni nie ma sensu" z czym w zupełności się nie zgadzam. Kiedyś te konie, wykorzystywane przez człowieka do ciężkiej pracy, były komuś potrzebne, los jednak odwrócił się od nich gdy zaczęły chorować i przestały nadawać się do zarabiania pieniędzy bądź pracy więc zostały skazane na śmierć. Udało mi się zawrócić je z ostatniej drogi i przywrócić im wiarę w ludzką dobroć. Mój cel jest bardzo trudny - koszty utrzymania: wynajmu stajni, opłacenia siana, słomy, zboża, specjalistycznych pasz i preparatów, częstego leczenia, opieki kowala i wielu innych trudności, które napotyka mnie na drodze do końskiego szczęścia przerasta moje możliwości. Nie chcę rezygnować z mojego szczytnego celu, obiecałam im i sobie, że ich nie zostawię. Aby móc zdobywać pieniądze na coraz bardziej starzejące się, a co za tym idzie wymagające konie, założyłam dodatkową działalność w postaci firmy produkującej ciasteczka dla koni. Caly dochód z ich sprzedaży przeznaczam na konie. Niestety ogrom pieniążków jaki jest konieczny na podstawowe potrzeby jest niewyobrażalny. Mimo, że nie chce, jestem zmuszona prosić miłośników koni o wsparcie. Każda symboliczna złotówka będzie cegiełką we wspólnym budowaniu domu dla staruszków. Nasza stajnia ma tylko 10 miejsc i zawsze jest zapełniona. Przedstawiam Lunę - starą, ślepą, kulawą, z bardzo wymagającym żołądkiem ale wciąż kochająca życie klacz, która pochłania miesięcznie wielkie sumy na swoje potrzeby by godziwie żyć, Pegaza, który 2 lata temu przyjechał do nas właściwie nie stojąc o własnych siłach, chorującego na RAO, Lady - po wielu kontuzjach układu ruchu, z bardzo wrażliwym żołądkiem, pękającym kopytem, Colta - 31 letniego wałacha z RAO, wymagającego specjalnych starań kowala by zachować go przy ruchu i sporego nakładu finansowego na żywienie staruszka, Gemę - klacz z RAO, dużymi osteofitami przedniej nogi, o bardzo delikatnym układzie pokarmowym, Julkę - która nie ma zębów, ma trudnosci z jedzeniem, wymaga dostosowanej diety, ma zwyrodnienia stawów skokowych, Kucyka Jasia w zaawansowanym wieku, po ochwacie, Olimpię - wymagającą specjalnego trudu kowala by zniwelować ból zwyrodnienia prawej przedniej nogi, ostrzykiwania stawu. To tylko ogólny opis chorób, z którymi borykają się konie kiedyś wykorzystane przez człowieka. Nie zostawię ich w potrzebie, nie mogę tego zrobić! Zwracam się z prośbą o grosik do naszej skarbonki by móc kontynuować moje cele i jeszcze wiele koni zawrócić sprzed pewnej drogi na smierć.