Puma odeszła. Tak samo cichutko jak pojawiła się w domu tymczasowym. Podstępna panleukopenia zaatakowała niespodziewanie i chociaż nie była naszą podopieczną, nie potrafiłyśmy odmówić pomocy…. A teraz zostałyśmy z kolosalną fakturą i brakiem środków na jej zapłacenie. 

Dzwoni telefon. W nim rozpaczliwe błaganie o pomoc. Dziewczyna znalazła na ulicy kotka, malutkiego, zabiedzonego, kotek był bardzo przestraszony. Ale to historia jakich wiele, niestety tym razem historia bez happy endu. 

Obiecujemy udostępnić. Mamy kryzys. Kotów za dużo. Pieniędzy za mało. Co robić? Może akurat się uda. Może zdarzy się cud. 

I zdarzył. Na Pumę czekał dom marzeń. Już była w nim niemal jedną łapką, ale marzenie o domu prysło jak mydlana bańka. Ponownie dzwoni telefon. Dziewczyna, która znalazła Pumę. Strasznie płacze. Weterynarz stwierdził panleukopenie. Chce kotka uśpić. Uśpić bez leczenia. Jedyną szansą jest podanie drogiego leku. Czy pomoże? Tego nie wie nikt. Ale trzeba działać natychmiast. 

Nie mamy za co. Ale nie zastanawiamy się długo, obiecujemy pokrycie kosztów, niezależnie od tego ile to będzie kosztować, czy przeżyje, czy się uda, czy nie, będziemy wiedzieć, że zrobiliśmy wszystko co można było, by ocalić kocią Iskierkę. 

Z początku jest jakby lepiej. Pojawia się nadzieja. Ale Iskiereczka gaśnie, a jej serduszko przestaje bić. 

Pozostaje rozpacz. Nasze złamane serca i przerażenie kiedy widzimy ścinającą z nóg fakturę - to utrzymanie naszego najliczniejszego domu tymczasowego na całe dwa miesiące. Jako osoby prywatne, pozbawione środków do pomagania, mające pod swoją kilkadziesiąt kotów. Prosimy, pomóżcie uregulować nam zaległą fakturę za ratowanie życia malutkiej Pumy…