Witajcie,

Nie potrafię wyciągnąć rękę po pomoc do rodziny a co dopiero do obcych osób. Pisząc to i tak zastanawiam się nad sensem, bo kto to przeczyta jeśli nikomu tego nie udostępnię. Bo się boję, wstydzę przed znajomymi powiedzieć że jestem i jeszcze 5 a może więcej lat będę biedny. 5 lat, bo tyle czasu muszę jeszcze spłacać kredyt który bardzo obciąża mój budżet domowy.

Wojna Putina spowodowała tą sytuację. Wcześniej miałem ten sam kredyt na 10 lat z ratą 1200 zł. Ale oprocentowanie miałem zmienne i ostatecznie zanim spłaciłem tamten kredyt nowym kredytem ze stałym oprocentowaniem to rata wynosiła już prawie 2000 zł. Nowy bank zaproponował kwotę 2600 z ubezpieczeniem. Plusem jest okres ale jak wszystko dookoła drożeje to nie jest ciężko, tylko bardzo ciężko.

Musiałem zrezygnować z jednej z niewielu przyjemności które miałem w życiu, z palenia papierosów. Najgorzej jest z paliwem do samochodu. Nie mogę przestawić się na transport publiczny czy jazdę rowerem czy hulajnogą, bo jestem niepełnosprawny. Firma w której pracuję będzie się przenosić do nowej lokalizacji. Najlepszym w tym ciężkim okresie była by dla mnie najbliższa do zamieszkania lokalizacja blisko firmy gdzie mógłbym bez obaw dojechać rowerem do pracy. Wiem, wcześniej pisałem że nie mogę jeździć rowerem ze względu na niepełnosprawność i tak, nadal podtrzymuję te słowa. Chodzi o odległość, zbyt długa jazda bez odpoczynku powoduje drętwienie obu dłoni i lewej nogi od chorego stawu biodrowego. Co już nie raz dało mi w kość.

Do nowej lokalizacji też nie miałbym daleko bo około 3-4 km, tyle że byłaby to jazda obwodnicą, bez drogi dla rowerów ani nawet chodnika i przez ok. 1,5 km wciąż pod górę. Samochodem nie lubię tam jeździć a co dopiero rowerem.

Obecnie mieszkam na 2 piętrze w kamienicy (budynek po jednostce wojskowej), myślałem że z czasem przyzwyczaję się do tego piętra, ale wcale lepiej nie jest. Dlatego wciąż szukam nie dużej działki budowlanej na której mógłbym postawić mały parterowy domek bez barier, nawet bez pozwolenia tylko na zgłoszenie, w którym mógłbym zamieszkać z żoną i synem 12 lat. Nie da się ukryć że nawet gdybym uzbierał 100 tysięcy na zakup tej działki to nie mam na razie pojęcia ile by kosztowało dziś postawienie takiego mini domku w technologii umożliwiającej bez kosztowe lub nisko kosztowe funkcjonowanie.

Także proszę Was znajomych i nie znajomych o nie ocenianie mnie po wyglądzie, po tym czym jeżdżę, gdzie mieszkam, bo to nie jest tak jak Wam się wydaje. Oszczędności które posiadam, w razie W starczą nam na 2 miesiące życia.

Proszę o wsparcie, o pomoc finansową pozwalającą zakupić mi działkę budowlaną.

I naprawdę nie czuję się sobą pisząc te słowa, jeśli kiedyś moja sytuacja finansowa miała by się poprawić zwrócę Wam z nawiązką te pieniądze.

Mariusz Matuszewski