15.02.2024 - tej daty nie zapomnimy do końca życia. 

O godzinie 11:00 pisałam z mamą jak zawsze, właśnie jadła śniadanie.

O 12:00 zadzwonił tata - „przyjeżdżaj, po mamę jedzie karetka”. 

W szpitalu w Rybniku usłyszeliśmy : „rozległy udar, zagrożenie życia, konieczna operacja, którą wykonują tylko w Katowicach, czekamy na transport”. Świat się zatrzymał. Nie pamiętam drogi do Katowic. W Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach została wykonana trombektomia mechaniczna, dzięki czemu mama jest tu teraz z nami.

Pobyt mamy na oiomie był przepełniony strachem, na szczęście z dnia na dzień było lepiej.

Mama ma spastyczne porażenie połowicze, niedowład piramidowy prawostronny ustępujący oraz afazję. 

Mama potrzebuje rehabilitacji, fizjoterapii, neurologopedy.

Jest pod opieką neurologa oraz kardiologa, ponieważ ma dodatkowo problemy z sercem (czekamy na badanie TEE). 

Widzimy jak bardzo ćwiczenia pomagają jej wrócić do zdrowia.

To właśnie dzięki rehabilitacji mama pomału chodzi, potrafi ruszać ręką. 

Afazja natomiast jest na tyle duża, że mama potrafi powiedzieć tylko kilka słów.

Wyobraźcie sobie jakie to dla niej obciążające.. Szczególnie te osoby, które ją znają to wiedzą jaka z niej kochana gaduła :)

Nie sądziłam, że kiedykolwiek w życiu będziemy zmuszeni żeby zakładać zbiórkę, ale niestety nasze oszczędności się kończą. Tata, ja, mój narzeczony oraz najbliższa rodzina robimy co możemy. Oprócz rehabilitacji, logopedy i prywatnych wizyt u specjalistów musieliśmy zrobić remont w domu, żeby przystosować go pod mamę - to także dużo nas kosztowało. 

Stajemy na głowie żeby pomóc mamie, ale nadchodzi czas, że potrzebujemy wsparcia finansowego żeby mama mogła robić dalsze postępy. 

Z góry dziękujemy za każdą wpłatę, modlitwę czy dobre myśli,

kochająca córka i mąż