1,5 roku bezdomności

Przepędzanie, straszenie.. 

10 dni oswajania. Kilka nieudanych prób..

Wielu z Was śledziło jej losy od samego początku. Kibicowaliście nam i dodawaliście wiary, że w końcu uda się ją odłowić.

Nie było łatwo. 

Przez ten czas pokonałyśmy ponad 1000 kilometrów, kupowałyśmy kilogramy surowego mięsa, rozmawiałyśmy z sąsiadami, którzy nie chcieli, żeby Bronka tam została. Twierdzili, że atakuje dzieci. Bronka nie atakowała, ona była przerażona. Dzieci rzucały w nią kamieniami, dorośli petardami..

Bronka nie czuła się bezpieczna. Bała się zaufać pozostałym sąsiadom, którzy chcieli ją oswoić, zanosili jej jedzenie, regularnie odrobaczali.

Wyobraźcie sobie co musiała czuć.. porzucona przez człowieka, przeganiania..

Deszcz, śnieg, mróz, upał - ona cały czas tam była..

Bronka jest już bezpieczna. Jeszcze nie wie, że nie musi się już bać. Jest bezpieczna. Nigdy nie chodziła na smyczy, nie miała na szyi obroży. 

Ma za sobą pierwszy spacer, na którym bardzo panikowała. Nie możemy ryzykować, że ucieknie. Potrzebujemy porządnych antyucieczkowych szelek. Potrzebuje dobrej jakości wysokomięsnej karmy.

W przyszłym tygodniu Bronka przejdzie gruntowną diagnostykę, sprawdzimy też czy nie jest w ciąży.

Jeśli śledzicie nasze losy od początku, wiecie, że miałyśmy już do czynienia z lękowymi psami, z psami, które nigdy nie były socjalizowane. Zrobimy wszystko by jej pomóc, pokazać, że człowiek nie jest zły.

Bronka nie ma w sobie cienia agresji, nie próbuje gryźć, chowa się i kuli. Na dotyk reaguje drżeniem całego ciała.

Przepracujemy jej lęki. Pokażemy jak wspaniały jest świat.

Pomożecie?