Mam na imię Natalia. Kilka miesięcy temu życie moje i mojego narzeczonego zatrzymało się. Oczekiwaliśmy przyjścia na świat naszej córeczki, niestety życie lubi iść własnym torem i w 37 tygodniu ciąży dowiedzieliśmy się, że serce naszego dziecka przestało bić. Prawdopodobną przyczyną była niewydolność łożyska. Nikt nie oczekuje takiego rozwiązania. Życie nie jest sprawiedliwe. Musieliśmy nauczyć się radzenia sobie z bólem po stracie. Zamiast złości do całego świata chcieliśmy przelać to na zrobienie czegoś dobrego. Mimo , że wiemy jak to jest stracić dziecko, nie wyobrażamy sobie bólu przez który przechodzą rodzice nieuleczalnie chorych dzieci. Codziennie walczą, aby ich pociechy miały zapewnione godne i szczęśliwe życie pomimo choroby.

Sam fakt mierzenia się ze śmiercią dziecka jest bardzo trudny , a do tego dochodzi często niemożność podjęcia pracy ze względu na opiekę. Dlatego postanowiliśmy pomóc nieuleczalnie chorym dzieciom będącym pod opieką Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci. Chcemy, aby mogły one przeżywać swoją chorobę we własnych domach wraz ze swoimi rodzinami, gdzie czują się bezpiecznie, są otoczone miłością i troską. Zależy nam, żeby mogły czuć się dobrze we własnym otoczeniu bez cierpienia , strachu oraz rozłąki z bliskimi.

Czas dzieci z hospicjum jest krótki i przepełniony bólem. Sprawmy , aby ten który im pozostał tu na ziemi był jak najlepszy oraz aby rodzice nie musieli martwić się o zapewnienie swoim dzieciom właściwej opieki.

Pamiętajmy również o pracownikach i wolontariuszach z hospicjum, którzy wykonują kawał dobrej roboty oddając swoje serce, aby pomóc rodzinom w potrzebie.

Osobiście chcemy wesprzeć hospicjum również w postaci rzeczowej.

Razem możemy więcej.

Liczy się każda złotówka!