Witam,

wszystko zaczęło się jak w większości przypadków - niepozornie i nagle. 

W maju tego roku zauważyłam u mojego 4-o letniego kota Snickersa mniejszy apetyt, mniejszą aktywność fizyczną, wahania wagi i nadmierne ślinienie się. 

Po konsultacji z weterynarzem, stwierdzono że źródłem tych zachowań są ponowne problemy z kamieniem nazębnym, z którym borykał się wcześniej i przeszedł już 2 zabiegi stomatologiczne. W lipcu po 3. zabiegu, Snickers stracił wszystkie zęby.

Mimo, że okres gojenia ran był długi to jego stan trochę się polepszył, lecz nie do końca doszedł do siebie.

Niechętnie jadł i coraz bardziej stało się zauważalne, że ma on zaburzenia równowagi. 

Wcześniej żadna wysokość nie była mu straszna, a nagle zaczął błędnie oceniać wysokość i odległość do celu oraz przestał skakać.

Snickers od małego jest wojownikiem z bogatą kartoteką zdrowotną. Miał podejrzenie chłoniaka, gdy jeszcze nie ukończył nawet roczka. Okazało się jednak, że ma kaliciwirozę. 

Weterynarze byli pod wrażeniem jak ten mały zuch dzielnie walczy o życie, gdyż na początku ocenili jego stan zdrowia na bardzo zły i usłyszałam, że powinnam się przygotować na jego odejście na drugą stronę tęczy.

Nie poddaliśmy się i wyszliśmy z tego, lecz czeka nas kolejna walka - zdiagnozowana śmiertelna choroba, którego leczenie jest bardzo kosztowne.

Niestety obecnie znajduję się w trudnym okresie życiowym, w którym jest to dla mnie ogromny ciężar psychiczny oraz finansowy związany też z moją prywatną sytuacją zdrowotną.

Dotychczasowe badania oraz wizyty u różnych specjalistów dla Snickersa, do poprawnego zdiagnozowania choroby, pochłonęły całe moje oszczędności.

Oczywiście nie żałuję tych pieniędzy, jak również jestem zdeterminowana do podjęcia każdej próby uratowania mojego kota. 

Bardzo proszę Was o wsparcie.