W lipcu 2018 roku urodziła się nasza zdrowa, piękna córeczka. Małgosia pierwszym uśmiechem skradła nasze serca. Czuliśmy, że świat leży u naszych stóp.

Pół roku później zauważyliśmy, że córeczka rozwija się wolniej niż jej rówieśnicy. Kiedy inne dzieci próbowały stawać, nasza córeczka siedziała tylko wtedy, kiedy mogła się czymś podeprzeć. Te obserwacje zaczęły bardzo nas niepokoić. Udawaliśmy się od specjalisty do specjalisty, wszystko po to, żeby usłyszeć odpowiedź na pytania, które nie dawały spać. 

Lekarze uspakajali nas jednak, że córeczka rozwija się prawidłowo. Że wystarczy rehabilitacja i nadrobi straty w stosunku do rówieśników. Gosia jest naszym pierwszym dzieckiem i z całą odpowiedzialnością odnosiliśmy się do zaleceń lekarza. Robiliśmy wszystko dokładnie tak, jak powiedzieli nam lekarze.

Dopiero kiedy córeczka skończyła 10 miesięcy, skierowano nas na szczegółowe badania. Wtedy usłyszeliśmy wyrok - SMA. Choroba, na którą nie ma lekarstwa.

Kilka dni spędziliśmy przeszukując internet, próbując poznać naszego przeciwnika. Im więcej o nim wiedzieliśmy, tym bardziej byliśmy przerażeni.

Każdego dnia mięśnie Małgosi słabną. Najpierw choroba zabiera możliwość poruszania się, później oddychania, przełykania, aż wreszcie atakuje najważniejszy z mięśni - serce. Nie zgadzamy się z tym i będziemy walczyć! Za wszelką cenę. Cena jest jednak ogromna... 

Najważniejszym punktem dnia jest rehabilitacja, która kosztuje krocie. Codzienne zajęcia hamują chorobę, jednak same ćwiczenia to za mało. Niezbędny jest zakup specjalistycznych sprzętów, dzięki którym rehabilitacja ta będzie jeszcze bardziej skuteczna.

Pomóż, proszę!

Rodzice Małgosi