Jak już wiecie udało się nam uratować szczeniaka z łańcucha. Zanim tam pojechałyśmy miałyśmy różne myśli, głównie takie że maluch na pewno jest w domu, może chwilowo był uwiązany i nie jest tak źle. Jednak prawda nie była taka kolorowa. Maluch trafił do tego miejsca miesiąc temu i od razu wylądował w budzie, niby był spuszczany ale też nie do końca bo uciekał i Pani bała się, że wpadnie pod samochód. Buda była w dobrym stanie, woda była czysta, miseczki z jedzeniem nie było, łańcuch była za krótki nie miał 3 metrów. Zabawek nie było żadnych chociaż opiekunka twierdziła że ma pełno… Pytałyśmy co będzie jak podrośnie: „ A to wtedy w ogóle nie będzie spuszczany z łańcucha”. Serio zamurowało nas, najgorsze w tym wszystkim jest to że te osoby były przekonane że tak powinno być, nie były świadome że można inaczej traktować psa - „ Przecież to pies, wszyscy trzymają na łańcuchach”. Po spuszczeniu małego z łańcucha nie zaczął wesoło biegać, dopadł się do mojej nogi i zaczął ją kopulować. To oznacza, że nie radzi sobie z emocjami i w taki sposób chciał je rozładować, był sfrustrowany i pewnie długo „wegetował” na uwięzi nie mając odpowiednich bodźców dla malucha. Przykre jest to, że tak spędził 1/3 swojego życia… bo ma dopiero 3 miesiące. Przykre jest to, że opiekunki w żaden sposób nie zaoferowały zmiany warunku, nie padło: to spróbujemy zabrać go do domu, bardzo go kochamy, lubimy - cokolwiek. Dla nich miał być to tylko alarm na złodzieja. W żaden sposób nie były dla nas niemiłe, nawet nie sądziły że postępują źle, nie próbowały nas okłamywać, bez problemu podpisały zrzeczenie. Chciały zabrać mu obrożę na której było kółko do zaczepienia łańcucha, oczywiście nie pozwoliłyśmy, łańcuch też zabrałyśmy żeby nie zaczepiły kolejnego. Za jakiś czas skontrolujemy. Chłopak okazał się większy niż się wydawało z daleka :), od razu pojechał do weterynarza. Dostał tabletki na odrobaczenie, szczepienie będzie w następnym tygodniu ( teraz było za dużo stresu), wystawały mu trochę żeberka – nie było wiadomo czym był karmiony więc zakupiłyśmy witaminę D żeby nie miał krzywicy. Był bardzo grzeczny podczas jazdy samochodem jak i w gabinecie byłyśmy pod ogromnym wrażeniem. Gdy szykowałyśmy mu wyprawkę ( dziękujemy Pani Basi i Panu Piotrowi z Leszna za wcześniejsze dary, przydały się podkłady, piłeczki itp. :) ), pokazałyśmy mu zabawkę na początku nie wiedział co z nią zrobić, na szczęście po chwili załapał. Straszna jest myśl, że mógł nie doświadczyć zabawy :( . Kolejnym zaskoczeniem, tym razem bardzo pozytywnym był dla nad dom tymczasowy, który odpowiedział parę dni temu na nasz apel jednak nie ustalałyśmy nic bo nie wiedziałyśmy kiedy pojedziemy i czy wrócimy z psem. Patrycja napisała do Pani Krysi czy oferta jest aktualna, dostała nr telefonu i informację, że możemy go przywieź od razu. I tutaj nie padło pytanie jak wygląda, jakiej jest wielkości czy jest ładny? To była realna pomoc z serca dla zwierzaka w potrzebie i za to jesteśmy niezmiernie wdzięczne!!! Chłopak dostaje imię robocze Shaggy :D, jest kochany, obecnie waży 5 kg raczej będzie psem „jamnikowatym” do 10 kg. W domu tymczasowym zaczął się bawić, sygnalizuje potrzebę siusiania piszczeniem! :D Więc do tego bardzo mądry, smycz ładnie ogarnia. W domu jest pies rezydent i kot więc będzie fajnie z socjalizowany. Szukamy najlepszego domu na świecie, który wynagrodzi mu kiepski start życia. Będziemy was zasypywać filmikami i zdjęciami aż taki dom znajdziemy :). Mamy też do Was ogromną prośbę jeszcze nie zdarzyłyśmy zrobić zrzutki na leczenie kotów a tu kolejne wydatki. Więc od razu utworzyłyśmy zrzutkę na komplet szczepień, odrobaczenie, witaminy i czip w sumie jakieś 160 zł. Paliwo, czas to wszystko robimy w ramach wolontariatu jednak nie jesteśmy w stanie za wszystko zapłacić z własnej kieszeni. Wschowa lubuskie Gdyby Shaggy skradł czyjeś serce dzwońcie: 721750304.