WSTĘP :

BASIA 30 LETNIA MAMA DWÓJKI WSPANIAŁYCH DZIECI AMELII (4 LATA) I KACPRA (8 LAT) - 18 KWIETNIA 2024 ROKU DO ZNAŁA UDARU NIEDOKRWIENNEGO Z ZAKRESU TĘTNICY PODSTAWNEJ MÓZGU I OBU TĘTNIC KRĘGOWYCH A W NASTĘPSTWIE ŚPIĄCZKI MÓZGOWEJ, OSTREJ NIEWYDOLNOŚCI ODDECHOWEJ, ZAPALENIA PŁUC ORAZ ODMY OPŁUCNOWEJ PRAWOSTRONNEJ.

Udar odebrał nam wszystko, prócz siebie, nadziei i siły do walki ze skutkami choroby. 

Przed nami długa i kosztowna rehabilitacja. 

Ale zrobimy wszystko by Nasza siostra wróciła do nas, do swoich dzieci które codziennie pytają o mamę, do kochającego narzeczonego i całej rodziny. 

Kochamy Cię i zawszę będziemy przy Tobie.

ROZWINIĘCIE :

To był spokojny czwartkowy poranek Basia zawiozła syna do szkoły i wraz z siostrą i młodszą córką pojechała na zakupy. 

Odwiedziła rodzinę narzeczonego i nic nie wskazywało na to co wydarzyło się chwilę później. Nagły silny ból głowy utrata przytomności wykręcanie kończyn, tam córeczka po raz ostatni widziała mamę. Pogotowie przewiozło Basię do Szpitala Wielospecjalistycznego w Rybniku gdzie zastosowano leczenie trombolityczne a następnie przewieziono ją do Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach - Ochojcu, celem wykonania trombektomii mechanicznej na oddziale neurologicznym po zabiegu nasza siostra się nie wybudzała a lekarze przekazali nam że stan jest krytyczny i najbliższe godziny będą Decydujące. Trzeba czekać. Kolejnego dnia z powodu ostrej niewydolności oddechowej w trybie pilnym zaintubowano ją podłączono do respiratora i przekazano na Oddział Intensywnej Terapii gdzie wprowadzona została w stan śpiączki farmakologicznej. 

Konsultacje neurochirurgiczne utrzymanie leczenia przeciwobrzękowego i analgosedacji. Ze względu na zaburzenia wentylacji Basie przeintubowano i wykonano jej bronchoskopię. Złe rokowania co do skutecznego odłączenia od respiratora zakwalifikowało ją do wczesnej tracheostomii. Znów trzeba czekać... Serce pękało z bezsilności, strach przed każdą informacją od lekarzy , smutek patrząc na dzieci tęskniące za mamą ale również NADZIEJA bo Baska to silna dziewczyna która ma dla kogo żyć... 

Basię w końcu wybudzono i podjęto próby odłączenia od respiratora. Na ten moment Basia jest w jakimś stopniu świadoma (choć traci tą świadomość) rozpoznaje członków rodziny, reaguje na proste polecenia ale nie jest w stanie sama jeść pić poruszać się nie mówi a sposób komunikowania się jaki wybraliśmy to mruganie. 

Dla Nas jest cudem że żyje i zrobimy wszystko by wróciła częściowo do dawnego życia.

Potrzebna jest długa rehabilitacja - pobyt w ośrodku rehabilitacyjnym do którego przewieziemy ją po skończonym leczeniu szpitalnym, turnusy rehabilitacyjne, i wszystkie dostępne miejsca żeby ją wyrehabilitować dlatego Prosimy WAS O WSPARCIE za każdą złotówkę jesteśmy ogromnie wdzięczni. 

Dziękujemy za każde udostępnienie każde wsparcie.

W pomoc naszej Basi jest zaangażowana cała nasza rodzina, rodzina partnera przyjaciele.