OCZYWIŚCIE DLA BEKI MI GROSZA NIE BRAK. LECZ TO CO SIĘ UZBIERA ODDAM NAJBLIŻSZEMU SCHRONISKU DLA KOTÓW I PIESEŁÓW NA JEDZONKO.

Tę balladę wam,

śpiewa skromny bard,

co z Geraltem z Rivii

wyruszył na szlak.

Diaboła spotkał tam,

co szukał z nim zwady,

i z elfów hufcami

urządzał biesiady.

Pochwycili mnie,

podstępem, no bo jak?!

Zniszczyli mi lutnię,

skopali jak psa!

Ciała nasze dźgał

ten rogaty stwór,

zapłakał nasz wiedźmin,

"Mam dosyć już!"

Grosza daj Wiedźminowi,

sakiewką potrząśnij,

sakiewką potrząśnij,

ło, o, o!

Grosza daj Wiedźminowi,

sakiewką potrząśnij!

Lecz chwycił Biały Wilk,

za morderczy róg,

co tylu już przed nim

obalił był z nóg.

Elfy cisnął precz,

aż na górski szczyt,

daleko od ludzi,

gdzie miejsce ich.

Choć oberwał sam

zmiażdżył bestii kark,

ten obrońca ludzkości,

toastu jest wart.

Oto moja pieśń,

to wasz bohater jest,

on wrogów pokonał,

nalejcie mu więc!

Grosza daj Wiedźminowi,

sakiewką potrząśnij,

sakiewką potrząśnij,

ło, o, o!

Grosza daj Wiedźminowi,

obrońcy ludzkości!

Grosza daj Wiedźminowi,

sakiewką potrząśnij,

sakiewką potrząśnij,

ło, o, o!

Grosza daj Wiedźminowi,

obrońcy ludzkości!

Grosza daj Wiedźminowi,

sakiewką potrząśnij,

sakiewką potrząśnij,

ło, o, o!

Grosza daj Wiedźminowi,

obrońcy ludzkości!