Nieszczęścia lubią chodzić parami, i tak było też w naszym przypadku. W maju tego roku dowiedzieliśmy się z tatą, że mama po 6 latach ma nawrót choroby nowotworowej. Czas potraktował nas nieubłaganie i pomimo naszych usilnych starań mama zmarła w lipcu 2023 roku.

Był to dla nas wielki cios, ale czas powoli pozwalał nam przyzwyczajać się do tej nowej rzeczywistości. Zostaliśmy we dwoje - tata Romek i ja.

Do czasu, aż wstałam rano dnia 30 września, a mój tato leżał na łóżku nie mogąc się poruszyć. Niewyraźna mowa, niedowład prawej części ciała i błędny wzrok. Szybki telefon na numer ratunkowy, transport helikopterem do szpitala i modlitwa aby zdążyć na czas, gdyż przy udarze liczy się każda sekunda. Niestety było już za późno. Szkody zostały wyrządzone i nie dało się już ich odwrócić.

Mój tato Romek przebywa aktualnie w szpitalu. Diagnoza: udar niedokrwienny pnia mózgu, afazja motoryczna mowy, głęboki niedowład prawostronny, ograniczony kontakt, pacjent leżący.

Po trzech tygodniach w szpitalu kolejny cios. Lekarz stwierdził, że pacjent nie kwalifikuję się na rehabilitację na oddziale szpitalnym na Narodowy Fundusz Zdrowia. Jedyną drogą jaką teraz widzimy jest prywatny ośrodek rehabilitacyjny. Kwota, którą chcemy uzbierać pokryje dwa miesiące pobytu dla taty w Ośrodku rehabilitacyjnym "First Step"oraz zakup leków i środków higienicznych.

Nie pozwolę skreślić mojego taty, będziemy walczyć jak tylko możemy. Dlatego, choć nie jest to dla nas łatwe prosimy o pomoc i z góry Dziękujemy każdemu, kto choć przeczytał nasz apel.