Jest maj 2019 roku ,to 24 tydzień ciąży ,trafiam do szpitala z powodu skracającej się szyjki macicy i już wtedy rozpoczyna się walka o zdrowie i życie Julka .

Na oddziale spędzam 4 tygodnie, jest 18 czerwiec, około godziny 9.20, pojawiają się silne skurcze, świat się zatrzymuje, strach przed nadchodzącym porodem w 28 tygodni ciąży powoduje paraliż. Nagłe cięcie cesarskie i tak o godzinie 12.07 na świecie pojawia się Julian, z wagą 1180 gram,39 cm wzrostu, od lekarzy otrzymuje 6,7,7 punktów w skali Appgar jak na MAŁEGO WOJOWNIKA to całkiem dużo. I pytanie 'co będzie dalej ?'. 

Julek spędza na oddziale 53 dni, najdłuższe 53 dni w naszym życiu. Julek walczy a my razem z nim.  

Po 53 dniach wychodzimy do domu z kartą wypisową, na której niestety mamy mały wyrok: Wcześniactwo,Wylewy  , Zespół zaburzeń oddechowych, Niewydolność oddechowa , Bezdechy ,Leukomalacja okołoporodowa,Niedokrwistość wcześniaków.

Wiedziałam, że czeka nas długa droga w walce o normalne życie Julka, jednak nie mogliśmy pozwolić sobie na to by strach nas paraliżował.

Nie mogliśmy sobie pozwolić, na to by cieszyć się wspólnymi chwilami w domu po opuszczeniu szpitala, ciągle wizyty u specjalistów, pobyty w poradniach, podjęcie rehabilitacji i ciągle znaki zapytania... Jak to teraz będzie?

Mój mąż musiał wyjechać do pracy za granicę, zostałam sama z moim wcześniaczkiem i jego starszym 14 letnim bratem który też był wcześniakiem ale z 29 tyg, który choruje na zespół Aspargera i również potrzebuje specjalnej opieki.. Bałam się, że nie dam sobie rady, ale nie mogłam się poddać...

Po pewnym czasie,kiedy mój dzień z chłopakami miał już swój rytm, a wydatki poukładane na te ważne i ważniejsze, na kolejnej wizycie u lekarza neurologa okazało się, że Julek ma również dziecięce porażenie mózgowe 4 kończynowe ze spastycznością kończyn . Kolejne zderzenie ze ścianą... Kolejne zmiany, szukanie pomocy u różnych specjalistów. Strach, że mój syn nigdy nie będzie samodzielny.

Dziś Julek musi korzystać z pomocy fizjoterapeuty, neurologopedy, ortopedy i okulisty ,jednak najważniejszą potrzebą na ten moment dla naszego synka jest sprzęt rehabilitacyjny do codziennego użytku.Julek aktualnie ma specjalny pionizator,ortezy które co kilka miesięcy musimy wymieniać i kamizelką kompresyjną SPIO .Julek potrzebuje jeszcze spacerowego wózka inwalidzkiego SHUTTLE DISCOVERY koszt to 14 tys złotych.Wózek ten zapewni Julkowi optymalną pozycje siedzącą ,aby mógł angażować się w codzienne działania, dodatkowo jest mocowany stolik który będzie służył do jedzenia,zabawy i ćwiczenia rączek. Kolejnym sporym wydatkiem będzie zakup specjalnego fotelika samochodowego koszt to od 5 do 8 tys .Roczna rehabilitacja to ok 12 tys nie wliczając w to wizyt u specjalistów i turnusów rehabilitacyjnych. Dzięki pomocy rodziny i przyjaciół udało nam się zebrać pewną kwotę, jednak to wciąż za mało. Gdyż na bieżąco wydajemy pieniądze na rehabilitację i wizyty u specjalistów. .Juluś aktualnie ma 1 rok i 4 mies , nie raczkuje ,nie obraca się ,samodzielnie nie siedzi ,widać że bardzo by sam chciał chociaż pobawić się ulubioną zabawką ale jego małe ciałko mu to uniemożliwia. Jest dzieckiem leżącym ... Jedyną nadzieja, że w przyszłości Julian będzie sprawny to intensywna codzienna rehabilitacja i odpowiedni sprzęt . Prosimy pomóż Julkowi zrobić pierwszy krok!!

Nasz mały bohater mimo humorów walczy, mimo bólu uśmiecha się, mimo swojej

niepełnosprawności jest cudownym dzieckiem. Wierzę, że dzięki Waszej pomocy i naszego wspólnego działania uda nam się zebrać odpowiednią kwotę na zakup wózka ,fotelika i dodatkowych godzin u fizjoterapeuty .Dziękujemy wszystkim za każdą złotówkę.Pamiętajcie DOBRO WRACA .