Cześć,

jestem Aleksander, a to jest Oli, pierwszy kot dachowiec, którego przyniosłem do domu mając 11 lat. Mieszka z nami do dziś wraz z trzema innymi kotami i suczką rasy labrador. Pomimo wieku 14 lat trzyma się dobrze, jest energiczny, towarzyski, pogodny, ciekawski. Ludzie widzący go pierwszy raz myślą, że jest o wiele młodszy wnioskując po jego wyglądzie i zachowaniu.

10 lipca tego roku został stwierdzony u niego rak płaskonabłonkowy jamy ustnej zlokalizowany w prawej części żuchwy. Rokowania nie są dobre, jednak są pewne metody walki z tym. Żeby nakreślić dokładny plan działania niezbędne jest do tego RTG, na które jesteśmy umówieni w Gdańskim TKW24. Po tym będzie można określić jak dalej powinno wyglądać leczenie, a w ostateczności jaki duży fragment kości żuchwy trzeba będzie usunąć.

Dla bardziej zainteresowanych, mających czas:

Wszystko tak naprawdę zaczęło się na przełomie kwietnia/maja. Wylegiwanie się Oliego na biurku lub moich nogach podczas pracy czy rozrywki przy komputerze można nazwać rutyną. Właśnie wtedy zwróciłem uwagę, na lecącą z pyszczka ślinę. W sieci znalazłem dwie główne przyczyny tego:

a) kot jest podekscytowany

b) może to oznaczać jakąś dolegliwość

Wziąłem to na poważnie i połowie maja zostaliśmy przyjęci do weterynarza gdzie przebadano Oliego i zdiagnozowano u niego zniszczonego zęba (lewy trzonowiec), którego trzeba było poddać ekstrakcji na operacji, której termin był na koniec maja. Podczas operacji zwrócono uwagę na drugi niszczejący ząb, trzonowiec po prawej stronie żuchwy, który również został poddany ekstrakcji, a z nim kawałek tkanki kostnej. Weterynarz poinformował mnie o tym, opowiedział o badaniu histopatologicznym i że możemy ewentualnie pomyśleć o tym na wizycie kontrolnej polegającej na oględzinach gojących się ran. Na ww. wizycie nie zauważono niepokojących rzeczy, rany pooperacyjne goiły się tak jak powinny. Zapowiadało się dobrze, nie było trudności w podawaniu antybiotyku i leków przeciwbólowych, a Oli szybko wrócił do normalnego stanu. Jednak w drugiej połowie czerwca zauważyłem ponowne ślinienie się z pyszczka z czym udaliśmy się do weterynarza. Na wizycie zauważono dużą narośl, która zdążyła wyrosnąć od czasu wizyty kontrolnej w miejscu gdzie usunięty był ząb trzonowy z fragmentem kości żuchwy, co dla weterynarza wyglądało już na objawy płaskonabłonkowego raka jamy ustnej. Na operację musieliśmy czekać do 10 lipca. Po niej weterynarz stwierdził, że na 95% jest to płaskonabłonkowy rak jamy ustnej co też później potwierdził wynik badania histopatologicznego. Nie będę opisywać swojej reakcji na tę informację. W tamtym momencie byłem zły na siebie, na to, że półtora miesiąca wcześniej miałem okazję zrobić badanie histopatologiczne ale wolałem zaczekać i zobaczyć jak goić będzie się rana. Zrozumiałem też, że będę tak samo żałować jeżeli nie zrobię czegokolwiek teraz by mu pomóc, bo "kto nie walczy, nie wygrywa". Leczenie kosztuje, mój budżet kurczy się, stąd pomysł na zbiórkę.

Nie ma rzeczy niemożliwych

Dla jeszcze bardziej zainteresowanych:

http://www.vetpol.org.pl/dmdocuments/ZW-01-2015-7.pdf