Drodzy Przyjaciele! 15.04.24 to dzień, który zmieni wszystko... Stała się ogromna tragedia! :(

Tragedia, która dotknęła nas do żywego i będzie tkwić w naszych sercach lata.

Tragedia, której już nie odwrócimy.

Jedna z naszych podopiecznych- Fortis, mieszkająca w naszym domu wraz z innym naszymi psami od roku czasu, pogryzła innego naszego podopiecznego. Pogryzła ze skutkiem śmiertelnym.

Jest to dla nas trudne do pojęcia, a jeszcze bardziej, że zagryzionym psem był nasz domownik, wieloletni towarzysz- Karat.

Walczyliśmy o niego ile sił, od razu trafił na stół zabiegowy dobrze wyposażonej przychodni weterynaryjnej, załatwiliśmy w mgnieniu oka rezonans magnetyczny. Wszystko na nic :(

Nasza fundacja od lat pomaga psim seniorom. Staruszkom, których nikt już nie chce pokochać, które skazane są na lata za kratami schronisk. Nigdy nie odmówiliśmy pomocy. Nie odmówiliśmy jej tez Fortis- dzikiej suczce z ogromną zadrą w sercu.

I było dobrze, było dobrze. Aż do czasu. Nic natomiast nie wskazywało na to, że Fortis jest do tego zdolna.

To Fortis

Byliśmy pełni nadzieję, że czekają nas tylko lepsze czasy.

Ale stało się. Karat nie żyje. Wraz z nim umarła duża część mnie. Umarła bezpowrotnie.

Pierwsza myśl, jaka zakłębiła się w mojej głowie to eutanazja. Ale czy zabranie kolejnego życia coś zmieni?

Życia zranionej do granic możliwości istoty?

Nie zmieni to nic.

Niestety Fortis wymaga pracy, pracy innej niż ja mogę jej zapewnić, a dodatkowo muszę zadbać o bezpieczeń innych seniorów mieszkających pod dachem La Luna.

Udało się znaleźć hotel, jeden jedyny człowiek nie rzucił słuchawką z lakonicznym "nie ma miejsc". Człowiek mieszkający 200 km dalej. Bez wahania, z dnia na dzień, postanowił pomóc. Ale ma to też swoją cenę. Koszty hotelu są ogromne (1000 miesiąc + badania MRI + ewentualne leki + jedzenie) - nie do udźwignięcia przez małą fundację z kilkudziesięcioma złotymi na koncie.

Sami tego nie udźwigniemy.

Nie damy rady :(

Nie mamy już siły :(

I choć rozum nam podpowiada, że eutanazja byłaby zrozumiała, to serce mówi ZAWALCZ JESZCZE RAZ..

Każda pomoc się przyda. Bo ta historia toczy się dalej.

Nadajmy jej wspólnie nowy bieg, bo, wbrew temu całemu żalowi, jaki się wylał, wszyscy jesteśmy chyba zgodni, że nawet jeśli Fortis ma swoje za uszami, to jeszcze nie wszystkie możliwości zostały wykorzystane, a to oznacza... że jest jeszcze nadzieja. Prawda?

Pomożecie Fortis przez ten trudny czas przejść?

Fortis na pewno będzie miała wykonane TK. Ale póki co trzeba jej byt zabezpieczyć.

Tylko to rozwiązanie na chwilę. Z kilku powodów. W skali roku to koszty sięgające kilkudziesięciu tysięcy złotych to jeden z nich. A drugi. Jeśli Fortis nie przełamie się przed smyczą, to czekają ja długie miesiące zamknięcia...

To nie jest dobre i zdrowe środowisko na plan długoterminowy...

Ale innego na razie nie mamy.

Przepraszamy.

Musimy przeżyć żałobę po stracie Karata... i Fortis...

Każda wpłata jest dla nas na wagę złota!

DLA WYJAŚNIENIA-CEL 6000 zł. NIE JEST KWOTĄ MIESIĘCZNEGO UTRZYMANIA, ALE WIEMY, ŻE ECHO TEJ SYTUACJI NIEBAWEM UCICHNIE I FORTIS ZOSTANIE ZAPOMNIANA. Zostaniemy sami. Więc chcemy zebrać tyle, aby móc pokryć przynajmniej 2 miesiące w hotelu + badania + konsultacje weterynaryjne... Musimy wiedzieć, na czym stoimy z wyprzedzeniem, bo po prostu NIE MAMY PIENIĘDZY... A na zrzutkach się nie znamy...