Witam, 

Dnia 23.07 2024 roku przytrafiła się mi i mojej rodzinie osobista tragedia.

Podczas operacji przetykania tętnicy szyjnej mój tata Mirosław, tytan pracy, dostał udaru rozległego lewej półkuli mózgu, wskutek czego dostał paraliżu prawej strony ciała i nie mówi. Zabieg miał poprawić jego stan zdrowia, by bezpiecznie żył z rodziną, którą tak bardzo dotychczas się opiekował. Niestety tak się nie stało. Powikłania podczas operacji spowodowały, że w chwili obecnej jest przykuty do łóżka i stracił mowę. Tata był jedynym żywicielem rodziny, ponieważ Mama jest po operacji rozszczepu kręgosłupa (w młodości) oraz przeszła stan niedokrwienny mózgu (TIA 05.08.2023) oraz udar (07.08.2023). Poza tym Dziadek, który z nimi mieszka, również jest po udarze, i nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. 

Tata zawsze dbał o innych, zarówno rodzinę jak i innych, służył pomocną dłonią, bo wiedział, że dzięki wspólnej pracy można osiągnąć wyznaczone cele. Nie bał się ciężkiej pracy, zawsze myślał o sobie na samym końcu, nigdy nie stawiał siebie na pierwszym miejscu. 

Teraz Tata sam potrzebuje pomocy i ogromnego wsparcia. Jestem Jego jedyną córką i chcę zrobić wszystko, by doszedł do pełnej sprawności. 

Z uwagi na ciężki stan psycho-fizyczny Taty po udarze potrzebna jest mu ciągła rehabilitacja.

Prywatny 2-tygodniowy pobyt w ośrodkach rehabilitacyjnych kosztuje 8-12 tysięcy złotych. Lekarze określili stan Taty jako bardzo poważny i poinformowali mnie, że potrzebuje on długiego, kilkumiesięcznego pobytu w takim ośrodku, by mógł powrócić do normalnego funkcjonowania. Liczy się każdy dzień ciężkiej walki o jego powrót do zdrowia.

Tata potrzebuje natychmiastowej reakcji i chcę zrobić wszystko, by wysłać Go na leczenie od razu, pokrywając koszty rehabilitacji.

Będę wdzięczna za każde wsparcie.

Wierzę w ludzką pomoc, zasięgi Internetu, a przede wszystkim bardzo wierzę w Tatę. 

Będę wdzięczna każdemu, kto dołoży małą cegiełkę do tego, by mój Tata miał szansę powrotu do zdrowia i by mógł wrócić o własnych siłach do żony i córki, które tak bardzo na Niego czekają. 

Proszę, pomóżmy Mirosławowi stanąć na nogi.

Dziękuję.