\n

Nazywam się Filipek, choć większość ze znajomych nazywa mnie małym bohaterem z nieziemską siłą i chęcią życia :) To prawda :) Już w brzuszku mamusi pokazywałem kto tu rządzi i przyznam , że do tej pory tak pozostało hihi :) ... Wszyscy ze zniecierpliwieniem czekali na Moje narodzinki, niestety nikt nie spodziewał się, że nastąpi to tak prędko... Że tak szybciutko znudzi mi się w brzuszku mamusi i zechce przyjść na świat w 29 tygodniu ciąży. 06.06.2014 to data moich urodzin i data w której wszystko przewróciło się do góry nogami.

Często słyszy się, że malutki wcześniaczek urodził się "zdrowy", bez wad i chorób. Niestety w moim przypadku tak nie było. Urodziłem się w ciężkiej zamartwicy i niewydolności oddechowej. Od razu byłem reanimowany. Bozia chciała abym przeżył , i dała mi przeogromną siłę do walki. Po udanej reanimacji wylądowałem na OIOMIE, w koło było mnóstwo maszyn, urządzeń, Pań pielęgniarek które bardzo się starały abym miał wszystko to, czego mi tylko było trzeba. Przez pierwszy miesiąc moim domkiem był inkubator. Nie byłem w stanie samodzielnie oddychać i przez dwa tyg. robił to za mnie respirator. Pomimo że byłem bardzo dzielny ciągle los był dla mnie złośliwy i jak się okazało wyleczone zapalenie płuc czy niedrożność jelit były jednymi z lżejszych chorób z jakimi przyszło mi się zmierzyć. Mój stan ciągle się pogarszał. W 4 dobie, wystąpiło krwawienie do obu komór mózgowych, wylewy IV stopnia, a w konsekwencji wodogłowie wewnętrzne pokrwotoczne. Konieczna była operacja we Wrocławiu - założenie zastawki komorowo-otrzewnowej. Wszyscy myśleli, że teraz będzie tylko dobrze. Niestety. Los zrobił mi kolejnego psikusa. Okazało się, że zastawka została zakażona i konieczna była kolejna operacja, a po niej jeszcze 2. W między czasie okazało się, że kolejny problem to mój wzrok. Który nie jest w najlepszej formie. Retinopatia wcześniacza oceniona została na trzeci najgorszy stopień co związane było z konieczny mym zabiegiem laseroterapii w Szpitalu Wojewódzkim we Wrocławiu. Zaraz po nim wróciłem oddział chirurgii czekając na termin ostatniej operacji. Przez dwa tyg. dostawałem bardzo silne antybiotyki, które w końcu wyleczyły zakażenie, którym jak się okazało był gronkowiec złocisty – najgorsza szpitalna odmiana tego wirusa. Gdy wybudziłem się po raz czwarty ze śpiączki wszyscy czekali w końcu na dobre informacje. Lekarze zadecydowali po kilku dniach obserwacji, że już mogę poznać mój NOWY domek :) W szpitalu leżałem 89 dni. Te chwile były bardzo trudne. Jednak zwyciężyłem. I jestem z najbliższymi, którzy Zawsze we mnie wierzyli. Niestety teraz przede mną trudna Walka o normalność, do której niestety bardzo daleko.

Po tych zmaganiach pozostały mi pamiątki w postaci chorób, z których najcięższe to:

- dziecięce porażenie mózgowe czterokończynowe, - padaczka lekooporna (zespół WESTA) -dysplazja oskrzelowo-płucna, - duża wada wzroku oraz astygmatyzm,

Mimo przeciwności jakie spotykam na Swojej drodze jestem wesołym i bardzo szczęśliwym chłopczykiem, który tak jak każde dziecko uwielbia zabawę! Dzięki zaprzyjaźnionym Panią rehabilitantką i wspólnej ciężkiej codziennej pracy robię bardzo duże postępy, która dają nam nadzieję na to , iż kiedyś będę mógł bawić się tak jak inne, zdrowe dzieci. Niestety przede mną jeszcze długa i ciężka abym mógł spełnić moje marzenie o normalnym życiu. Czeka mnie dużo pracy. Przede mną kilka turnusów rehabilitacyjnych, na jakie rodzice chcieli by mnie zabrać. Bardzo mogą mi pomóc zrobić kolejny kroczek do przodu. Niestety każdy z takich wyjazdów wiąże się z dużymi kosztami, których rodzice nie są w stanie całkowicie pokryć. Bardzo proszę o cenny grosik, który dla mnie może znaczyć bardzo wiele :)

Wasz Filipek – MAŁY BOHATER

\n