„Dopóki jesteś zdrowy świat należy do Ciebie.”

Moja historia

Dokładnie rok temu podczas badania piersi zaniepokoił mnie mały guz na piersi. W sierpniu tamtego roku udałam się na usg. Od radiolog usłyszałam, że to tylko zwłóknienia mastopatyczne i w ciągu kilku tygodni powinny zniknąć.

Wróciłam do pracy, do codziennego życia, ale z dnia na dzień coraz gorzej się czułam.

Ogólne osłabienie, brak sił – zgoniłam na tryb życia, na małe problemy dnia codziennego, pracę, zmianę mieszkania, na wszystko inne...

W kwietniu tego roku podczas standardowych badań cytologii zapytałam się swojego lekarza jeszcze raz o zmianę na piersi. Lekarz wysłał mnie na powtórne badanie usg.

Trafiłam na wspaniałą radiolog, która jak się później okazało na co dzień pracuje także w Zachodniopomorskim Centrum Onkologii.

Po przyłożeniu „głowicy” od aparatu usg sięgnęła od razu po swój telefon i zadzwoniła do ZCO umówić mnie na jak najszybsze badanie - biopsję.

Przeraziła się gdy zobaczyła stan piersi i niestety - węzłów chłonnych.

Dwa dni później stawiłam się na biopsję.

Niespełna tydzień później dostałam telefon z Centrum Onkologii, że mam natychmiast wstawić się do lekarza – jest wynik.

To był piątek...

Gdy weszłam do gabinetu dr Onkolog powiedziała:

„Pani Patrycjo, nie mam dla Pani dobrych wieści. Badania wykazały dwie odmiany złośliwego raka. Naciekający rak NST G3, drugi lżejszy wewnątrzprzewodowy (DCIS)G2 (G3 - najzłośliwszy) , niestety już z przerzutami na węzły.(...)"

Świat na chwilę się zatrzymał, a w mojej głowie pojawiła się tylko jedna myśl - przecież ja mam niespełna 3 letniego synka."

Nie potrafię powiedzieć jakie uczucie towarzyszy człowiekowi gdy usłyszy takie słowa od lekarza mając 27 lat, małe dziecko, męża.

Postanowiłam, że mimo wszystko nie poddam się i będę walczyć.

"Trzeba działać, nim będzie za późno. Nie możemy dopuścić, aby tak szybko rósł." - kolejne słowa lekarza.

Trafiłam na wspaniałych ludzi , którzy robią wszystko , żeby mnie z tego wyciągnąć, żebym mogła cieszyć się życiem.

W zaledwie 5 dni zwołano na szybko konsylium lekarskie. Postanowiono - chemia,wycięcie piersi wraz z węzłami, radioterapia, leczenie hormonami przez 10 lat, w międzyczasie rekonstrukcja i badania czy nie ma przerzutów na inne narządy w tym kości. "Trzeba szybko działać." - powtarza tym razem lekarz na konsylium.

Następnego dnia już rozpoczęto chemioterapię.

Jestem w trakcie chemioterapii przedoperacyjnej, aby zmniejszyć tego szkodnika.

Nie zamierzam się poddać, nie zamierzam zostawiać rodziny, zamierzam żyć, walczyć tyle ile będzie trzeba, aby móc cieszyć się życiem.

Niestety na każdym etapie leczenia - koszty rosną.

Nigdy nie prosiłam o pomoc, zazwyczaj sama dawałam ją innym, ale w tym momencie sama potrzebuję tej pomocy tak więc zbieram na dalsze koszty leczenia w których znajdują się: leki, rehabilitacja pooperacyjna, proteza, konsultacje lekarskie oraz dojazdy do szpitali.

Pomóż mi w walce z rakiem, abym mogła cieszyć się życiem i patrzeć jak dorasta mój synek!

Pamiętaj, że dobro które dajesz wróci do Ciebie w najmniej oczekiwanym momencie.

Dziękuję z całego serca za pomoc.

Patrycja