Zaproszenie na wieczór taneczny 15.12.2021 godz. 19:00

wraz z imiennym podziekowaniem podczas przywitania gości

Centrum Promocji Kultury w Warszawie, ul. Podskarbińska 2

Spektakle:

"well come" / Klara Szela, Milena Suska / Polska

„Choreographic Study About the End of Things” / Maria Ibarretxe / Hiszpania-Kraj Basków

"PLAYLIST" / Pedro Pauwels / Francja

----

„well come” / Klara Szela / Milena Suska / 20 min.

Choreografia i wykonanie: Klara Szela, Milena Suska

Inspiracją do stworzenia spektaklu jest dzieło Banksy’ego z 2020 roku „ Welcome Mat”. Wycieraczka została wykonana z kamizelek ratunkowych uchodźców ocalałych z Morza Śródziemnego. Zwraca uwagę na los uchodźców i migrantów, z których wielu tonie, zanim uda im się dostać do „lepszego świata”. Tak jak ironiczne powitanie na wycieraczce skłania do refleksji i spojrzenia na rzeczywistość, tak artystki zapraszają do wspólnego zastanowienia się nad realiami, które dotykają ludzi na świecie. Całość zostanie przefiltrowana przez pełne wrażliwości i delikatności kobiece oko. Będzie to także opowieść o sile, o której dostrzeżenie starają się współczesne kobiety.

KLARA SZELA

Tancerka, choreografka, performerka. Ukończyła Szkołę Choreografii w Krakowie z tytułem choreograf i instruktor tańca współczesnego i kurs choreografii eksperymentalnej w Centrum w Ruchu w Warszawie. Współpracowała ze Stefano Silvino, Martą Kosieradzką, Marcinem Mięteusem, Karoliną Kroczak. Zrealizowała także m.in. wraz z Mileną Suską duet „well come” oraz solo „Inflating” inspirowane obiektami i rzeźbami Oskara Zięty, którego premiera na Festiwalu Internazionale Dissidanza w Palermo. Rozpoczęła również współpracę z kolektywem HOTELOKO movement makers przy spektaklu „EXTINCTION” oraz projekcie DANCE HIGHWAYS.

MILENA SUSKA

Karierę taneczną zaczęła w Egurrola Dance Studio. Od 2015 roku związana jest ze szkołą tańca East Side Dance Academy w Warszawie. Zrealizowała video projekt pt: „Human”. W latach 2016-2020 regularnie uczestniczyła w warsztatach Any Dance Camp, gdzie uczyła się różnych technik tańca pod okiem m.in. Jakuba Mędrzyckiego, Ilony Gumowskiej, Włodka Kołobycza, Adrianny Patłaszyńskiej, czy Michała Strugarka. Brała udział w warsztatach prowadzonych przez takich tancerzy i tancerki jak: Sabina Phillip, Erica Sobol, Alex Komulainen, Christin Olesen, Cat Cogliandro, Dylan Mayoral, Julia Spiesser czy Lucas McFarlane. Współpracowała także z Anitą Sawicką i Stefano Silvino. W tańcu nie boi się przełamywać norm i zasad, a każdym ruchem stara się wyrazić siebie.

-----

„Choreographic Study About the End of Things” / Maria Ibarretxe / Hiszpania-Kraj Basków

Choreograficzne studium o końcu rzeczy to spektakl, który stawia pytanie, w jaki sposób przyjmujemy zmiany w końcowych fazach różnych etapów i sytuacji w naszym życiu. To przestrzeń wrażliwości, wahania i ciągłego konfliktu sprzecznych myśli i emocji. Praca próbuje dojść do ostatecznych wniosków: "tak, to już koniec" lub "nie, to jeszcze nie koniec", ale nigdy nie jest to tak jednoznaczne. Nigdy nie jest czarno-białe. Solo w wykonaniu Marii Ibarretxe prezentuje różne stany smutku jako intymny rytuał pomiędzy czernią i bielą. Eksploruje chromatyczne spektrum szarości, poprzez subiektywne postrzeganie i dramatyczne znaczenie każdego z kolorów tęczy. Maria Ibarretxe wciąż bada nowe formaty utworu, który wciąż ewoluuje. Zawsze łączy swój występ z inspiracją pochodzącą z konkretnego kontekstu, w którym ta konkretna wersja będzie prezentowana. Projekt nie ma określonego końca.

Koncepcja, choreografia i wykonanie: Maria Ibarretxe

Maria Ibarretxe jest artystką interdyscyplinarną, która łączy taniec, performance, film i choreografię. Pozwala jej to zacierać granice i wprowadzać innowacje w obrębie gatunków. Uwielbia symulować filmową atmosferę na scenie, gdzie publiczność jest częścią akcji. Uwielbia też wydobywać z filmów rzeczy, których nigdy nie zobaczycie na scenie. Ibarretxe tworzy hybrydy, próbując odpowiedzieć na świat, w którym wszyscy żyjemy.

----

"PLAYLIST" / Pedro Pauwels / Francja

Koncepcja i wykonanie: Pedro Pauwels

Choreografia: Hafiz Dhaou i Aïcha M'Barek, Eléonore Didier, Antoni Egea, Jean Gaudin, Sylvain Groud, Béatrice Massin

Reżyseria świateł: Evelyne Rubert

Muzyka : w trakcie realizacji

Projekt kostiumów: Marie-Christine Franc

Produkcja: Stowarzyszenie PePau

Koprodukcja: Théâtre Olympe de Gouge de Montauban

Pedro Pauwels otrzymał wsparcie na realizację spektaklu od: Ministère de la Culture et de la Communication - DRAC Occitanie, Conseil Départemental du Tarn-et-Garonne, la Ville de Montauban, Conseil Régional d’Occitanie.

"PLAYLIST”

"Lista odtwarzania, znana również jako playlista, wybór muzyki lub playlista, jest zbiorem utworów muzycznych skompilowanych w agregatorze. Mogą być one grane sekwencyjnie, w kolejności losowej lub według logiki wybranej przez kompozytora.

"PLAYLIST”

Taniec na czas piosenki... Dzielenie się intymną chwilą wokół wspomnień...

Zacznij od prostego pytania: jaka piosenka miała wpływ na Twoje dorastanie?

Piosenka, okres życia, punkt zwrotny.

Wybierz piosenkę, która naznaczyła twoje nastoletnie życie, piosenkę ze słowami, nostalgiczną, wymagającą, motywującą, determinującą, w tym okresie życia, często burzliwą, która zapowiada, a czasem angażuje przyszłe wybory, która wyznacza wewnętrzny stan trwający przez lata...

To jest pytanie, które artysta zadaje choreografom, a spektakl zadaje je widzom.

„PLAYLIST”

Ćwiczenie/wyzwanie

Pisanie: piosenka, jej słowa, jej spójność, jej konstrukcja muzyczna, wszystkie elementy, które często wyobrażamy sobie jako proste, jeśli nie uproszczone. Jednak we współczesnej kreacji choreograficznej znalezienie "tego" dystansu, który pozwoli uniknąć parodii, oklepania i narracji, nie jest łatwe. Znaczenie słów, ale także czasowość (czas trwania to zaledwie kilka minut) składają się na  zadanie: jak w tak krótkim czasie znaleźć odpowiednie komponenty choreograficzne? Jak odnaleźć swoje miejsce jako twórcy w konstrukcji, która jest już pełna znaczeń? Jak poradzić sobie z pojęciem "różnorodności", popularności, nie popadając w populizm?

W "Playliście" układ utworów zostanie dokonanay w ostatniej chwili, a wybór pozostawiony widzom w głosowaniu na początku spektaklu, niczym szafa grająca, forma przypadkowości... Ta złożoność pozwala nam pogłębić eksplorację pojęcia interpretacji, którą Pedro Pauwels prowadzi od kilku lat, zwłaszcza w swojej pracy, do której zaprasza innych choreografów. Te poszukiwania prowadzą go do pojęcia "kameleona": performer musi być w stanie zmienić kolor skóry w bardzo krótkim czasie, aby jak najlepiej ubrać mnogość możliwości.

Projekt pomyślany jako otwarta playlista, która ma ewoluować i uzupełniać się w trakcie kolejnych spotkań i rezydencji i stopniowo jest uzupełniania przez realizacje choreografów i choreografek  zagranicznych. Do warszawskiej wersji spektaklu choreografię do jednej z piosenek „Playlisty” przygotowała Agata Życzkowska.

----