Drodzy Harcerze, Harcerki, Rodzice i Przyjaciele,

zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, jest to magiczny czas, jednak nie dla wszystkich. W Polsce są osoby samotne i rodziny, które codziennie walczą z trudną sytuacją życiową, spowodowaną m.in. chorobą i niepełnosprawnościami. To właśnie do takich osób dociera Szlachetna Paczka, która opiera się na idei mądrej pomocy. Jedną z nich jest 79-letnia Pani Maria, pochodząca z obwodu lwowskiego córka sybiraka, żołnierza Armii Krajowej, która jest rodziną zastępczą dla 13-letniego wnuka Emila. Rodzina straciła cały dobytek w pożarze:

👉 https://www.szlachetnapaczka.pl/wybor-rodziny/rodzina/129513/2658

Wiemy, że Pani Maria w młodości chciała dołączyć do ZHP, a jej mama uszyła jej nawet mundur, ale z powodu bycia córką "AKowca" i "wroga ludu" nie pozwolono jej na to. Bardzo chcielibyśmy jej to wynagrodzić i pokazać, poprzez organizację Szlachetnej Paczki, że harcerstwo zmieniło się i kieruje innymi wartościami, niż sama tego doznała.

Zbieramy pieniądze na zakup kanapy/wersalki (seniorka przy dużych problemach z kręgosłupem śpi na nierozkładanej kanapie), kurtek zimowych (stracili je w pożarze, mają jedynie lekkie jesienne) i pościeli (nie posiadają żadnych na zmianę). Jeśli nam się uda, chcielibyśmy spełnić także inne potrzeby z listy, takie jak: żywność trwała, środki czystości, odzież dla chłopca, buty, materiały szkolne itp. oraz szczególne upominki "pod choinkę".

Mamy nadzieję, że z Waszym wsparciem, będziemy w stanie tego dokonać!

Historia Rodziny

Pani Maria nie miała łatwego życia. Przyszła na świat podczas II Wojny Światowej w obwodzie lwowskim, gdy ziemie te należały jeszcze do Polski. Została wychowana w duchu patriotyzmu i miłości do ojczyzny. Jej ojciec działał w polskim podziemiu, był członkiem Armii Krajowej. Został aresztowany i wywieziony na daleką Syberię, a panią Marię wraz z matką deportowano do Kazachstanu jako tzw. "element niepewny", bez możliwości zabrania jakiegokolwiek dobytku. Po wielu staraniach udało im się wrócić do ojczyzny, ojciec zaś powrócił z Syberii po kilkunastu latach. W młodości pani Maria nie miała łatwo, jej rodzina była prześladowana przez służbę bezpieczeństwa. Sama pani Maria nadal z wielkim przejęciem wspomina moment, gdy chciała dołączyć do ZHP, jej mama uszyła jej nawet własnoręcznie mundur harcerski, ale nie przyjęto jej, a wręcz próbę wyśmiano, jako, że była "dzieckiem AK-owca" i "wroga ludu". Pomimo trudności, kobieta skończyła studia i została nauczycielką, przepracowała w zawodzie blisko 50 lat. Założyła rodzinę, doczekała się dwójki dzieci. Jej mąż zmarł bardzo wcześnie, więc samodzielnie je wychowywała, pracując na dwa etaty i udzielając korepetycji. Z czasem zaczęła podupadać na zdrowiu, zamieszkała z synem oraz wnukiem - niestety drugi z synów pani Marii zmarł w młodym wieku, co było dla niej ogromną traumą. Kilka lat temu spotkało ją kolejne nieszczęście, podczas pożaru straciła cały życiowy dobytek. Okazało się, że pożar nie powstał samoczynnie, a syn kobiety postanowił sam wymierzyć sprawiedliwość sprawcy podpalenia, obecnie odsiaduje wyrok w więzieniu za ciężkie pobicie. W związku z tą sytuacją zostały mu ograniczone prawa rodzicielskie, a Emil na mocy sądu trafił do matki, która (jak się później okazało) miała poważne problem z alkoholem i wkrótce została osobą bezdomną. Po dwóch latach opiekę nad chłopcem przejęła pani Maria, stała się rodziną zastępczą dla Emila, matkę zaś praw pozbawiono. Obecnie seniorka sama wychowuje wnuka, starając się zrobić wszystko, by pomóc chłopcu, który w swoim młodym życiu przeszedł naprawdę wiele.

Codzienność Rodziny

Emil chodzi do podstawówki, wolny czas spędza na świeżym powietrzu; gra w piłkę i spotyka się z kolegami. Chłopiec uwielbia wędkować, co go uspokaja. Seniorka spędza czas w domu: czyta książki i rozwiązuje krzyżówki. Oboje uczęszczają na psychoterapię, pani Maria przeszła załamanie, leczy się psychiatrycznie, bierze leki. Bardzo troszczy się o wnuka, a jednocześnie martwi o przyszłość. Codzienność w ostatnim czasie to wstyd, który wyklucza z kontaktów społecznych - jak mówi: "sama wyrzuciłam się poza nawias społeczeństwa". Emil bardzo przeżywa stratę ojca oraz traumatyczne doznania z czasu spędzonego z matką. Nie potrafi też przyzwyczaić się do "liczenia każdego grosza". Wcześniej żył na wysokim poziomie finansowym, jeździł na wakacje, wyjazdy zimowe. Sam z ojcem dostarczał co roku paczki do Domu Dziecka. Pani Maria wspomina, że kilkukrotnie była darczyńcą Szlachetne Paczki i nie może uwierzyć, że teraz sama potrzebuje pomocy. Kobieta posiada ziemię w Ukrainie, którą mogłaby odzyskać i spieniężyć, jednak z powodu wojny nie jest to możliwe. Obecnie utrzymują się jedynie ze skromnej emerytury, 500+ oraz zasiłku dla rodzin zastępczych (łącznie 5079 zł). Po odjęciu kosztów leczenia, utrzymania mieszkania oraz raty kredytu (łącznie 3453 zł), miesięcznie na życie pozostaje im 813 zł na osobę. Emilowi bardzo trudno jest zrozumieć, że babcia nie może kupić mu tego, co mają jego rówieśnicy, bo zwyczajnie ich na to nie stać.

W tym roku po raz drugi postanowiliśmy zaangażować się w organizację Szlachetnej Paczki w rejonie Poznań-Rataje-Chartowo. Rok temu pomogliśmy Pani Janinie, samotnej seniorce, która bohatersko opiekowała się dorosłym, leżącym synem ze sprzężoną niepełnosprawnością. Wspólnymi siłami udało nam się spełnić wszystkie jej potrzeby i przekazać aż 32 paczki z dedykowaną dla niej pomocą! ❤️

Mamy nadzieję, że również teraz uda nam się pomóc Rodzinie. Żywność trwałą i środki czystości można będzie przynosić także na wszystkie zbiórki w Forcie IIa oraz Antoninku, ostatnie produkty będziemy zbierać na biwaku wigilijnym, na którym nastąpi również pakowanie paczek!

Będziemy bardzo wdzięczni za każde, nawet najmniejsze wsparcie tej inicjatywy!